Η ιστορία του «Γιασεμιού», του πιο εμβληματικού μαγαζιού στην περιοχή της Πλάκας που μετά από 16 χρόνια σταματά τη λειτουργία του.
Πρωινό με πιάνο και φόντο σε ταινία του Παπακαλιάτη.
Στα διάσημα σκαλοπάτια της οδός Μνησικλέους, στην Πλάκα, τα τελευταία δεκαέξι χρόνια είχε βρει τη θέση του ένα πολύ γουστόζικο μαγαζί, το Γιασεμί για κάθε ώρα της ημέρας που πάντρευε τη ζεστή φιλοξενία με τη «μαμαδίστικη» κουζίνα.
Κάθε χώρος εσωτερικά και εξωτερικά ήταν μια χουχουλιάρικη γωνιά που μπορούσε ο επισκέπτης να νιώθει τόσο οικεία, απολαμβάνοντας τον πρωινό καφέ με τις χειροποίητες τάρτες και τις πίτες ημέρας, αλλά και το βράδυ τη σπιτική σαγκρία με παραδοσιακό ελληνικό φαγητό.
Το «Γιασεμί», αν και ήταν από τα πιο πολυσύχναστα και πολυφωτογραφημένα μαγαζιά της πόλης, κρατούσε το δικό του χαρακτήρα, μεταφέροντας τον επισκέπτη στην παλιά Αθήνα.
Ευωδιαστά λουλούδια, πολύχρωμοι καναπέδες, άνετες πολυθρόνες, κορνίζες, φυτά, ένα τζάκι στο σαλόνι, πιάνο, όπου πολλές φορές φίλοι του μαγαζιού έπαιζαν μελωδίες και οι επισκέπτες γίνονταν μια μεγάλη παρέα.
Από τα πιο γνωστά events στο «Γιασεμί» ήταν το αυθεντικό ελληνικό πρωινό με χειροποίητες δημιουργίες που ετοιμάζονταν μέσα στην ανοιχτή κουζίνα, με τον κόσμο να το απολαμβάνει με τη συνοδεία πιάνου.
Από την άλλη, οι πιστοί θαμώνες του μαγαζιού θα είχαν πετύχει σίγουρα μια μελωδική βραδιά που τη συνόδευε η φωνή της Μόνικα. Κι αυτό έκανε το «Γιασεμί» ξεχωριστό: οι επισκέπτες γίνονταν μια παρέα, έχοντας για λίγο τη νοσταλγία μιας παλιάς Αθήνας.
Άλλωστε, αυτά τα περίφημα σκαλάκια της Μνησικλέους έγιναν γνωστά μέσα από την ταινία του ελληνικού κινηματογράφου «Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα», με τους Γιώργο Κωνσταντίνου και Μάρω Κοντού στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η αίσθηση αυτή της παλιάς αθηναϊκής γειτονιάς ζωντάνευε καθημερινά στο «Γιασεμί».
«Γιασεμί», η ιστορία του μαγαζιού που έγινε σήμα-κατατεθέν στην Πλάκα
«Ήταν Μεγάλο Σάββατο του 2009, απόγευμα στις έξι, λίγο πριν αρχίσει να βραδιάζει. Το Άγιο Φως ανέβαινε για το Μετόχι, ο Γιάννης ο Κούκλης μ’ έστειλε μ’ ένα φαναράκι να το φέρω. Άναψε ένα ψηλό κερί, έκανε το σταυρό πάνω από την πόρτα και μου είπε: Καλορίζικο…
Έτσι άρχισαν όλα!» έγραψε η ιδιοκτήτρια του «Γιασεμί», Μαρίζα Κουζέλη…
Όλα ξεκίνησαν επίσημα ένα Πάσχα του 2009 και ίσως ούτε η ίδια δεν φανταζόταν πως αυτό το «Γιασεμί» θα ευδοκιμούσε με μυρωδιές και αρώματα κάθε εποχή του χρόνου. Πόσες ιστορίες να χωρέσουν άραγε σε κάθε γωνιά αυτού του μαγαζιού, που κατάφερε να γίνει σήμα -κατατεθέν της Πλάκας.
Στην ήσυχη γειτονιά της Πλάκας με τα παλιά αρχοντικά, τα στενά δρομάκια και τα σκαλάκια που ανηφορίζουν προς τον βράχο της Ακρόπολης βρήκε τη θέση του, στην οδό Μνησικλέους, το «Γιασεμί», το μαγαζί-καφενείο που πήρε το όνομά του από το λουλούδι με το μεθυστικό άρωμα που το λευκό του λάμπει και μέσα στη νύχτα, στο φως της Μεσογείου, στο φως του Αιγαίου Πελάγους.
Η γιαγιά της ιδιοκτήτριας του καφενείου γεννήθηκε σε αυτό το πέλαγος και ήταν εκείνη που την έμαθε τις γεύσεις και τα μυστικά των άνυδρων υλικών που τρέφει μοναχά το φως. Τα υλικά αυτά χρησιμοποιεί στις συνταγές της, ετοιμάζοντας απλά φαγητά τόσο νόστιμα που δίνουν χαρά στον ουρανίσκο και ξυπνούν παιδικές αναμνήσεις.
Τα αρώματα πλημμύριζαν τους επισκέπτες από την είσοδό τους στο μαγαζί -αρχικά από τα λουλούδια σε κάθε γωνιά και στη συνέχεια από τις μυρωδιές που έρχονταν από την κουζίνα. Ο επισκέπτης μπορούσε να μπει στον χώρο της ανοιχτής κουζίνας για να δει τα ταψιά με γλυκά και φαγητά από το μενού της ημέρας: παραδοσιακές πίτες εποχής, τάρτες, παστίτσιο ή μουσακά. Πίσω από εκεί έβλεπε όλη τη διαδικασία: τους ανθρώπους να προετοιμάζουν τα μενού με τα γλυκά και αλμυρά εδέσματα της ημέρας.
Όταν το «Γιασεμί» έγινε το σκηνικό της ταινίας «Αν», του Χρ. Παπακαλιάτη
Παρόλο που το «Γιασεμί» είχε καταφέρει με την αυθεντικότητά του να ξεχωρίσει από τον πρώτο καιρό της λειτουργίας του, όταν προβλήθηκε στους κινηματογράφους η πρώτη ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Αν», το 2012, με πρωταγωνιστή τον ίδιο και τη Μαρίνα Καλογήρου, η επισκεψιμότητα στο μαγαζί εκτινάχθηκε στα ύψη.
Τα τραπεζάκια του μαγαζιού στον εξωτερικό χώρο με φόντο τα περίφημα σκαλοπάτια, αλλά και τα πολύχρωμα κάθε ειδών λουλούδια ως background αποτέλεσαν το τέλειο φόντο για να ξεκινήσει η ιστορία αγάπης των πρωταγωνιστών. Αρκούσε αυτό το πλάνο να αποτυπωθεί τόσο όμορφα στην κάμερα και το «Γιασεμί» να γίνει ξακουστό από άκρη σε άκρη, ενώ και οι τουρίστες το επιλέγουν φανατικά.
Μετά τη μεγάλη απήχηση που γνωρίζει η ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, το «Γιασεμί» γίνεται ανάρπαστο και από τα πιο περιζήτητα μαγαζιά σε όλη την Αθήνα.
Χρόνια αργότερα θα δούμε μια σκηνή από τα περίφημα σκαλοπάτια της Μνησικλέους, έξω από το «Γιασεμί», για τις ανάγκες της ταινίας «Για πάντα», με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη και την Κατερίνα Γερονικολού.
«Γιασεμί»: η ανάρτηση για το τέλος εποχής του στην Πλάκα
Η είδηση ότι το «Γιασεμί» κλείνει έκανε από το βράδυ της Κυριακής το γύρο του διαδικτύου. Με ένα πολύ συγκινητικό μήνυμα στην επίσημη σελίδα του μαγαζιού στα social, η ιδιοκτήτρια ανακοινώνει το τέλος λειτουργίας. Ένα τέλος εποχής που μας βρήκε απροετοίμαστους, ίσως γιατί τα μαγαζιά που κρατούν τις αναμνήσεις μας με όμορφες εικόνες και ευωδιαστά αρώματα συρρικνώνονται ολοένα και περισσότερο...
Η ανάρτηση
«Γιασεμί», το ταξίδι συνεχίζεται! Οι κύκλοι όταν κλείνουν είναι πράγμα δύσκολο! Κι ο δικός μας ο κύκλος με το μυρωδάτο όνομα «Γιασεμί» άνοιξε πριν ακριβώς 16 χρόνια. Ήταν Μεγάλο Σάββατο του 2009, απόγευμα στις έξι, λίγο πριν αρχίσει να βραδιάζει. Το Άγιο Φως ανέβαινε για το Μετόχι, ο Γιάννης ο Κούκλης μ’ έστειλε μ’ ένα φαναράκι να το φέρω. Άναψε ένα ψηλό κερί, έκανε το σταυρό πάνω από την πόρτα και μου είπε: Καλορίζικο… Έτσι άρχισαν όλα! Με φως που έλαμψε προς στιγμήν και που δεν σταμάτησε να οδηγεί τις επιλογές μας επί 16 όμορφα χρόνια. Το Γιασεμί δεν ήταν μόνο η μικρή του ιστορία. Ούτε μόνο οι νοστιμιές της κουζίνας μας, που οι περισσότερες είχαν πηγή τα κιτάπια και τα λόγια της γιαγιάς μου. Ούτε και ήταν μόνο τα αρώματα των ροφημάτων μας. Ήταν κάτι πέρα από εμάς. Ήταν και παραμένει ο κόσμος που το αγάπησε. Ήταν οι μουσικοί που έντυσαν με νότες και ήχους αυτή την ιστορία, αυτό το ταξίδι. Ήταν οι άνθρωποι που δούλεψαν μαζί μας. Ήταν τα απολαυστικά πρωινά στα σκαλάκια της Μνησικλέους. Ήταν τα χαλαρωτικά μεσημέρια, όταν χάιδευε ο ήλιος τα πρόσωπα της μεγάλης μας παρέας. Ήταν τα βράδια που η ψυχή μας χουζούρευε απολαμβάνοντας από το πιάνο ήχους Χατζιδακικούς. Μουσικές κλασσικές και μουσικές σύγχρονες, νότες που σκάλωναν στους τοίχους μπερδεμένες συχνά με τα ηχηρά και αλλεπάλληλα «τικ» των διαττόντων σπιθών καθώς τα φλεγόμενα ξύλα στο τζάκι μας ταξίδευαν σε χορούς κυκλωτικούς, σε παραλίες τις εφηβείας μας. 31/3/2025 Δευτέρα ξημερώματα, κοντεύει Πάσχα. Με ευγνωμοσύνη αγκαλιάζουμε απόψε τα μαξιλάρια όπου νωχελικά πάνω τους ακουμπήσατε την αγάπη και την εμπιστοσύνη σας. Ο Νίκος ο Δημητροκάλης σηκώνει το πιάνο στο άδειο «Γιασεμί» κι ανοίγουμε πανιά για νέες θάλασσες, νέα λιμάνια. Στο @yiasemi.cottage, της οδού Ηρακλειδών 7 θα πάρουμε μια ανάσα. Εκεί η αγάπη και η εμπειρία μας στο φαγητό που δημιουργεί συναισθήματα, γεμίζει τα ράφια ενός delicatessen. Το Γιασεμί σηματοδότησε «κάτι» τα τελευταία χρόνια στη ζωή και την ιστορία της Πλάκας. Γι' αυτό και σύντομα, χάριν του νόστου και της νοστιμιάς, αλλά κυρίως χάρη στην αγάπη σας, θα επανέλθει. Εις το επανιδείν!
Μαρίζα Κουζέλη, της οικογένειας του «Γιασεμί», των φίλων και των συνεργατών.
Τουλάχιστον το ταξίδι θα συνεχιστεί σε άλλες γειτονιές, ελπίζοντας με τα ίδια αρώματα...