«Καθηγητής» και «Μπερλίν» κάθονται στο τραπέζι της έπαυλης όπου οι ήρωες του La Casa de Papel έμαθαν και εκπαιδεύτηκαν για τη ληστεία του ισπανικού νομισματοκοπείου.
Τότε, ο «Καθηγητής ξεκινά να τραγουδά το «Bella Ciao» με τον Μπερλίν να ακολουθεί. Εκείνη τη στιγμή, το ιταλικό αντιστασιακό τραγούδι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «κολλάει» στους απανταχού φαν της σειράς, οι οποίοι νιώθουν την ένταση και τη δύναμη.
Το Bella Ciao δεν επιλέχθηκε τυχαία, μιας και είναι ο ύμνος της ιταλικής αντίστασης ενάντια στον φασισμό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η μουσική του τραγουδιού φαίνεται να είναι εμπνευσμένη από κάποιο παλιό παραδοσιακό τραγούδι, ενώ είναι άγνωστο από ποιον έχουν γραφεί οι στίχοι.
Η μελωδία του τραγουδιού ήταν ήδη γνωστή και την τραγουδούσαν στις αρχές του 20ού αιώνα οι γυναίκες που μάζευαν ρύζι στις φυτείες της ιταλικής επαρχίας Terre d'Acqua κοντά στην Μπολόνια. Οι στίχοι μιλούν για τις δύσκολες συνθήκες εργασίας μέσα στον καυτό ήλιο.
Η πρώτη γνωστή ερμηνεία του 1906 έχει τη μορφή αντίδρασης κατά του αφεντικού, που «μ' ένα ραβδί στο χέρι» παρακολουθεί τους εργάτες, χαραμίζει τη ζωή των γυναικών και δεν πληρώνει τους μισθούς. Η μέρα όμως πλησιάζει, που οι εργάτριες θα απελευθερωθούν.
Το Bella Ciao έγινε παγκόσμια γνωστό από την ιταλική αντίσταση. Στη διασκευή αυτή οι στίχοι του τραγουδιού εξυμνούν τον απελευθερωτικό αγώνα των παρτιζάνων και τον ηρωικό τους θάνατο.
Με πληροφορίες Wikipedia