Η βάπτιση μιας 7χρονης έγινε η αφορμή για να επιτευχθεί σασμός μεταξύ του πατέρα της, κρατούμενου στην Αλικαρνασσό Ηρακλείου και του νονού της (πλέον), πνευματικού πατέρα, κρατούμενου στην Αγιά Χανίων.
Το ξεχωριστό αυτό μυστήριο τελέστηκε την Κυριακή (31/10) στο Κατάστημα Κράτησης της Αγιάς Χανίων. Πέντε νονοί, πρωτοστατούντων αυτών ο κρατούμενος στην Αγιά και ο διευθυντής του καταστήματος, Γεώργιος Κονταξάκης, μύρωσαν τη νεοφώτιστη, δίδοντας της το όνομα Νεκταρία, στον Ιερό Ναό του Αγίου Ονισίμου που βρίσκεται εντός φυλακών.
Το μυστήριο, στο οποίο χοροστάτησε ο μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός, και τέλεσε ο πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Ανδρέας Κεφαλογιάννης από τα Ανώγεια Ρεθύμνου, είναι το αποτέλεσμα του πανάρχαιου εθίμου που διατηρείται στην Κρήτη, αυτό του σασμού, δηλαδή του φτιαξίματος των σχέσεων μεταξύ οικογενειών που βρίσκονται σε μεγάλη διαμάχη, με άσχημες πολλές φορές εξελίξεις για τα μέλη των οικογενειών που εμπλέκονται.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κονταξάκης ανέφερε ότι με αυτόν τον τρόπο ενώθηκαν δύο οικογένειες με την ευχή και ευλογία να αφήσουν πίσω τους όσα τους χωρίζουν και να πορευθούν εν ειρήνη, όταν πλέον θα βρεθούν ξανά ελεύθεροι στην κοινωνία των πολιτών.
«Πήραμε μία πρωτοβουλία για να ενώσουμε δύο οικογένειες κτηνοτρόφων από χωριά της ενδοχώρας του Ηρακλείου, με διαφορές για χρόνια, στην οποία συμβάλανε πολλοί άνθρωποι. Μεσίτες, όπως τους ονομάζουμε στην Κρήτη, οι οποίοι ήξεραν πως να διαχειριστούν μία κατάσταση δύσκολη. Ανάμεσα σε αυτούς και εγώ για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε ένα πολύ δύσκολο αλλά πάντα επίκαιρο θέμα, αυτό του σασμού.
Βαφτίσαμε παρουσία των οικογενειών των δύο κρατουμένων και των άξιων μεσιτών, την Νεκταρία μας, ένα κοριτσάκι εφτά χρονών που ήταν η αιτία να ενωθούν ξανά με ειρήνη στην καρδιά τους οι δύο άνδρες κτηνοτρόφοι στο επάγγελμα και κατ' επέκταση οι δύο οικογένειες τους. Προσπαθήσαμε, καταφέραμε να φέρουμε την ειρήνη στη ζωή της μικρής Νεκταρίας μέσα από την ειρήνη στις δύο οικογένειες για να είναι ένα υγιές και άξιο ζωντανό κύτταρο στην κοινωνία που ζουν», σημείωσε.
Από την πλευρά του, ο μητροπολίτης Δαμασκηνός σημείωσε: «Είναι ιδιαίτερη τιμή και χαρά που βρισκόμαστε στο Κατάστημα Κράτησης της Αγιάς όπου για πρώτη φορά τελέστηκε ένα μυστήριο βαπτίσεως το οποίο χαρίζει στη νεοφώτιστη τη χαρά της πίστεως μας και ταυτόχρονα την ένωση σε δύο οικογένειες, σε δύο ανθρώπους, οι οποίοι μέσα από τη συνθήκη του "όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος" έχασαν τη μεταξύ τους ενότητα.
»Οι άνθρωποι αυτοί ενώθηκαν πάλι, γι' αυτόν τον λόγο χαιρόμαστε ιδιαιτέρως και δίνουμε την ευχή μας να πορευτούν σε όλη τους τη ζωή ενωμένοι και αγαπημένοι. Εκεί που υπάρχει η χάρις του Αγίου Πνεύματος, υπάρχει και η ενότητα. Εύχομαι στις δύο οικογένειες και σε όλους όσους συμμετείχαν στην επανένωση τους, να έχουν στην ζωή τους την ενότητα αυτή και την ευλογία του Κυρίου μας».
«Το ένα βήμα πίσω είναι θεία πράξη προς την ενότητα»
Ο κ. Κεφαλογιάννης μίλησε για το πόσο αναγκαίο είναι στους ανθρώπους να υπάρχει το βαθύ συναίσθημα και η αγάπη, το πόσο ζωοφόρο για τις κοινωνίες είναι το να υπάρχει υπομονή, καρτερικότητα, δέσιμο και συγχώρεση μεταξύ των μελών της.
«Λόγοι για να χωριστούν οι άνθρωποι παρουσιάζονται καθημερινά πολλοί. Εκείνοι τη στιγμή της διάρρηξης των ανθρωπίνων σχέσεων, οφείλουμε να σταθούμε απέναντι στο μεγαλείο του ανθρώπου, όχι μόνο ως πλάσμα Θεού, αλλά ως έναν από τους κρίκους της τεράστιας αλυσίδας που λέγεται ανθρωπότητα. Το ένα βήμα πίσω, που λέει ο λαός μας, πιστεύω και διαδίδω πως είναι θεία πράξη προς την ενότητά μας, προς την υγεία της κοινωνίας που ζούμε.
Παράλληλα, όμως, η συγχώρεση, η οποία δόθηκε και καταμαρτυρήθηκε μέσω του δεσίματος της συντεκνιάς από τον πατέρα της νεοφώτιστης και τον νονό της, δείχνει ότι η γαλήνη στις ψυχές των ανθρώπων έρχεται μόνο με μία απλή, αλλά τόσο σπουδαία φράση. Με συγχωρείς… Σε συγχωρώ. Αυτό, άλλωστε, ευλογήθηκε, ακούστηκε με μάρτυρες στο μυστήριο, ανθρώπων που δίνουν τον δικό τους αγώνα εντός των ψηλών τειχών που τους χωρίζουν από την ελεύθερη κοινωνία και τους δικούς τους ανθρώπους».
Στο καθολικό της εκκλησίας όπου τελέστηκε το μυστήριο, επικράτησε έντονη συναισθηματική φόρτιση, χαρά και πολλά χαμόγελα από τα μέλη των δύο οικογενειών, οι οποίες -όπως ανέφερε- ο κ. Κονταξάκης, «μέσα από τις δυσκολίες της ζωής που έχουν οι κτηνοτρόφοι, με τον σασμό αυτό ανοίγει ένα φωτεινός δρόμος για το αύριο.
Εζησα τόσο προσωπικά όσο και οι παριστάμενοι κάτι τελείως διαφορετικό. Εντονα συναισθήματα, ανταμοιβή για την τεράστια προσπάθεια μας, δύο οικογένειες να μονιάσουν. Τεράστια αγωνία για την εξέλιξη της υπόθεσης, το θετικό πρόσημο της οποίας -όπως εξελίχθηκε- θα βοηθήσει και τη Δικαιοσύνη, η οποία θα κληθεί στα μέσα της ερχόμενης εβδομάδας να λάβει αποφάσεις για τους δύο άνδρες εμπλεκόμενους και κρατούμενους σε καταστήματα κράτησης».
Μάλιστα, μίλησε για την εμπιστοσύνη από πλευράς της πολιτικής και υπηρεσιακής ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία «πιστεύω ότι δικαίωσε την προσπάθειά μας, αποδεικνύοντας πως Εκκλησία, Πολιτεία, μα πάνω απ' όλα αυτό που λέγεται άνθρωπος, είναι το τρίπτυχο της επιτυχίας. Αυτό το τρίπτυχο οραματιστήκαμε για τον σεβασμό, την αγάπη, αλλά πάνω απ' όλα την αδελφοσύνη που χρειάζεται μία τέτοια πρωτοβουλία, τον σασμό αλλά και το ιερό μυστήριο όπως αυτό της βάπτισης».
Στο κατάστημα κράτησης των 600 και πλέον κρατουμένων που όλοι ήθελαν να παραβρεθούν στη βάπτιση, επικράτησε η ατμόσφαιρα της ελπίδας όπως τονίστηκε από μέλη των δύο οικογενειών. Τόσο ο π. Ανδρέας Κεφαλογιάννης όσο και ο κ. Κονταξάκης, ο οποίος είναι και περιφερειακός σύμβουλος, επισήμαναν πως η Κρήτη, τόπος που «πολλοί προσπάθησαν ανά τους αιώνες να το κατακτήσουν, να το διαιρέσουν, να το τραυματίσουν, απέδειξε για ακόμη μία φορά, ότι μόνο μέσα από την ενότητα, το πνεύμα συνκρητισμού μπορούμε να προοδεύσουμε στο αύριο. Οσοι εκλεγόμαστε, όσοι υπηρετούμε, όσοι λειτουργούμε για τους πολίτες, οφείλουμε να ενώνουμε τους ανθρώπους, να μην επιτρέπουμε τους διαχωρισμούς, να αγωνιζόμαστε για την ειρήνη και την πρόοδο».
Τέλος ο κ. Κονταξάκης δήλωσε: «Από τους βασικούς πυλώνες ανθρωπιάς των καταστημάτων κράτησης σε όλη τη χώρα, είναι η ελπίδα και η προσμονή της επανένταξης του κρατούμενου στην κοινωνία ως υγιούς μέλους. Αυτό είναι η απόλυτη χαρά και δικαίωση για ολόκληρο το σωφρονιστικό σύστημα, για τους συναδέλφους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, για κάθε κατάστημα κράτησης ξεχωριστά».