Ο επιστήμονας Arthur C. Brooks υποστηρίζει ότι ο αλτρουισμός μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για την αύξηση της ευημερίας και τη μείωση του πόνου.
Σε μια κοινωνία που αναζητά διαρκώς την ευτυχία, ο Arthur C. Brooks έχει γίνει κάτι σαν... φάρος γνώσης και συμβουλευτικής πρακτικής. Αυτός ο ακαδημαϊκός του Χάρβαρντ υποστηρίζει ότι το κλειδί για την ευημερία δεν βρίσκεται μόνο στο να δίνεις, αλλά και στο να ξέρεις να λαμβάνεις.
Βασισμένος σε πρόσφατες έρευνες, προτείνει ένα σχέδιο περί γενναιοδωρίας που επαναπροσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με τους άλλους.
Ποιος είναι ο Άρθουρ Μπρουκς;
Ο Arthur C. Brooks έχει διανύσει μια αξιοσημείωτη διαδρομή που τον οδήγησε να γίνει ένας από τους πιο αναγνωρισμένους ειδικούς στον τομέα της ευτυχίας και της αντιμετώπισης του συναισθηματικού πόνου.
Από τις καθηγητικές του θέσεις στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Χάρβαρντ και στη Σχολή Διοίκησης John F. Kennedy, ο Brooks διερευνά τη σχέση μεταξύ αλτρουισμού και συναισθηματικής ευημερίας.
Είναι συγγραφέας πολλών έργων που εξετάζουν πώς η προσφορά και η ευγνωμοσύνη μπορούν να αλλάξουν τις ζωές όλων των εμπλεκομένων και μοιράζεται τα ευρήματά του σε εβδομαδιαίες στήλες σε ηλεκτρονικά περιοδικά και sites όπως το The Atlantic.
Δεν ασχολείται μόνο με τη θεωρητική έρευναQ η πρακτική και ενσυναισθητική προσέγγισή του στην επιστημονική προβολή επιδιώκει να παρέχει συγκεκριμένα εργαλεία για την επίτευξη μιας ικανοποιητικής ζωής.
Ανακούφιση του συναισθηματικού πόνου
Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν διάφορα περιστατικά έντονου συναισθηματικού πόνου. Ο Brooks προσφέρει μια καινοτόμο προοπτική: την ανακούφιση αυτού του είδους πόνου μέσω της πράξης της προσφοράς. Αντί να εστιάζει στη λήψη υποστήριξης, ο Brooks υποστηρίζει ότι η συναισθηματική ευημερία ενισχύεται μέσω του αλτρουισμού.
Επιστημονικές μελέτες έχουν εξηγήσει αυτό το φαινόμενο. Η έρευνα έχει δείξει ότι οι πράξεις γενναιοδωρίας, όσο μικρές κι αν είναι, μπορούν να αυξήσουν την απελευθέρωση ενδορφινών, των φυσικών παυσίπονων του σώματος. Επιπλέον, μια ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature αναφέρει πώς οι πράξεις καλοσύνης όχι μόνο αυξάνουν την προσωπική μας ικανοποίηση, αλλά και μειώνουν το άγχος.
Με τη σειρά του, το κύκλωμα ανταμοιβής του εγκεφάλου ενεργοποιείται από την ανιδιοτελή δράση, επιτρέποντάς μας να ανακτήσουμε την απαιτούμενη συναισθηματική ισορροπία.
Γιατί η βοήθεια προς τους άλλους καταπολεμά τον δικό μας πόνο
Το ερώτημα πώς το να βοηθάμε τους άλλους μπορεί να αντισταθμίσει τον δικό μας πόνο είναι βαθύ. Ο Brooks τονίζει ότι οι πράξεις γενναιοδωρίας μπορούν να μετασχηματίσουν τον συναισθηματικό πόνο, προωθώντας συναισθήματα σύνδεσης και ευγνωμοσύνης προς τους γύρω μας.
Πολυάριθμες μελέτες υποστηρίζουν την ιδέα ότι η ενασχόληση με αλτρουιστικές δραστηριότητες όχι μόνο βελτιώνει τη ζωή των άλλων, αλλά έχει επίσης θετικό αντίκτυπο στον δότη της βοήθειας.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι δράσεις αυτές μειώνουν τα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους καλλιεργώντας την αίσθηση του σκοπού. Ο Arthur Brooks τονίζει τη σημασία του να συμπληρώνεται η προσφορά με την ικανότητα να λαμβάνεις. Έτσι κλείνει ο κύκλος της γενναιοδωρίας, ενισχύονται οι σχέσεις και εξασφαλίζεται ότι και οι δύο πλευρές αισθάνονται το όφελος της ανταλλαγής.
Οι μικρές καθημερινές αλληλεπιδράσεις, όπως το να ζητάτε μια συμβουλή ή να κερνάτε έναν καφέ, είναι πράξεις που διατηρούν τη θετική συναισθηματική ανταλλαγή που ενισχύει την προσωπική ευημερία, χωρίς να απαιτούν άμεση ανταπόδοση. Σύμφωνα με μελέτες που αναφέρει ο Brooks, οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να κάνουν μια χάρη στο παρελθόν είναι πιο πιθανό να επαναλάβουν την πράξη, δημιουργώντας έναν κύκλο κοινής ευτυχίας.
Ο Brooks θεωρεί ότι μέσω της ισορροπίας μεταξύ του να δίνεις και να παίρνεις, οι άνθρωποι όχι μόνο αυξάνουν την προσωπική τους ικανοποίηση, αλλά καλλιεργούν μια κουλτούρα ενσυναίσθησης και κοινότητας.
Στόχος του είναι να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε και ασκούμε τον αλτρουισμό, αμφισβητώντας τις παλιές αντιλήψεις περί μοναξιάς με τη μεταμορφωτική δύναμη της γενναιοδωρίας.