Με σμαραγδένια καταπράσινα νερά, γαλάζιο ουρανό και ένα άγριο άδειο τοπίο, το ιταλικό νησί Ζανόνε (Zannone) έχει όλα όσα θα περίμενε κανείς από έναν σχεδόν ερημικό προορισμό. Έχει επίσης τη φήμη και για κάτι μάλλον πιο απροσδόκητο: τα όργια.
Το νησί είναι πια απολύτως εγκαταλελειμμένο, ενώ κάποτε έσφυζε από ζωή, πάρτι και οργιώδεις νύχτες που οργάνωνε ο ιδιοκτήτης του, ο Μαρκήσιος Κασάτι Στάμπα και η γυναίκα του.
«Βλέπεις αυτή τη λευκή βίλα ψηλά εκεί;» λέει ο πρώην ψαράς Τζιόρτζιο Ανιέλο καθώς δείχνει ένα μια βίλα σε γκρεμό με θέα στο Τυρρηνικό Πέλαγος. «Εκεί, ο Μαρκήσιος Κασάτι Στάμπα (Marquis Casati Stampa) διοργάνωνε πολυτελή πάρτι οργίων».
Ο Ανιέλο, είναι τακτικός επισκέπτης του νησιού Ζανόνε, πηγαίνοντας τουρίστες εκδρομές με τη βάρκα του, στην πιο άγρια ατόλη, το οποίο βρίσκεται στο αρχιπέλαγος Pontine, στα δυτικά παράλια της Ιταλίας.
Εκτός από τη φυσική ομορφιά του νησιού, που αποτελεί ένα απίστευτο αξιοθέατο, αυτό που επίσης τραβά τους τουρίστες, είναι και το σκοτεινό, γεμάτο σεξ και όργια παρελθόν του, που επικεντρώνεται γύρω από τον Μαρκήσιο και τη σύζυγό του, μια πρώην ηθοποιό, την Άννα Φαλαρίνο.
«Ήταν ένας έκφυλος άντρας, ένας ταξιδιώτης που του άρεσε να βλέπει και να φωτογραφίζει τη συζύγου του να κάνει σεξ με άλλους νεότερους άντρες. Ώσπου μια μέρα, βαρέθηκε το τρίο, πυροβόλησε τους δύο εραστές και αυτοκτόνησε», πρόσθεσε ο Ανιέλο.
Το νησί Ζανόνε καταφύγιο για τα όργια των αριστοκρατών
Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, το νησί ήταν το μυστικό καταφύγιο για όργια αριστοκρατών, το οποίο είχε νοικιάσει το αριστοκρατικό ζευγάρι από το κράτος.
«Ο αριστοκράτης πήγαινε για κυνήγι, ενώ η όμορφη σύζυγός του σκότωνε τον χρόνο της, κάνοντας διαφορετικές δραστηριότητες», περιγράφει ο πρώην ψαράς. Ανάμεσα σε αυτά, ήταν οι γυμνές βουτιές σε αρχαίες ρωμαϊκές πισίνες και η διασκέδαση στην παραλία με άλλους άντρες.
Η ιταλική αριστοκρατία χρησιμοποιούσε πάντα το νησί ως ιδιωτικό καταφύγιο κυνηγιού, γεμίζοντας το με εκατοντάδες άγρια πρόβατα mouflon. Τα πρόβατα, οι μοναδικοί σύγχρονοι κάτοικοι του νησιού, είναι πλέον ένα προστατευόμενο είδος.
Τα τρελά πάρτι και οι αποκαλύψεις
Η απομόνωση του νησιού το έκανε ένα τέλειο μέρος για να φιλοξενήσει μασκέ πάρτι, τα οποία θύμιζαν σκηνές από την ταινία «Μάτια Ερμητικά Κλειστά», του Στάνλεϊ Κιούμπρικ.
Δεκάδες σκάφη έφταναν τα σαββατοκύριακα, μεταφέροντας δούκες, βαρόνους, κοντέσες, VIP πρόσωπα και δισεκατομμυριούχους, οι οποίοι έρχονταν με άγριες διαθέσεις.
Και φυσικά τρελά πάρτι δεν γίνονται χωρίς αλκοόλ. Οι επισκέπτες και οι οικοδεσπότες έπιναν πάρα πολύ. Κατά τη διάρκεια πρόσφατων εργασιών συντήρησης, βρέθηκαν σωροί σπασμένων φιαλών και γυάλινων θραυσμάτων στο έδαφος από τις τοπικές αρχές. Σύμφωνα με φήμες, η βίλα διέθετε επίσης ένα κρυφό δωμάτιο, από το οποίο μπορούσε κανείς να παρακολουθεί απαρατήρητος τις σεξουαλικές δραστηριότητες των άλλων.
«Η βίλα ήταν ένα καυτό σημείο συνάθροισης της υψηλής κοινωνίας», θυμάται ο πρώην επιστάτης Σαλβατόρε Παγκάνο, ένας παλιός θαλασσόλυκος, που κάποτε ζούσε δίπλα στις μαρκησίες. «Ήταν μια τρέλα εδώ».
Οι κάτοικοι που ζουν στο κοντινό νησί Ponza, από όπου αναχωρούν οι σημερινές ξεναγήσεις, θυμούνται ακόμα το σκανδαλώδες ζευγάρι. «Όλοι γνωρίζαμε τι συνέβαινε εκεί», λέει ο ξεναγός Ρικάρντο Πέτσι. «Ονομάστηκε το “νησί με τα πάρτι οργίων”, αλλά κανείς δεν τολμούσε να πει ποτέ κάτι γι' αυτό τότε».
Το όργιο που κατέληξε σε φόνο
«Είναι αυτό που αποκαλούμε μυστικό της Pulcinella», προσθέτει, που σημαίνει ότι όλοι γνώριζαν. Τότε μια μέρα, τα πράγματα ξέφυγαν εκτός ελέγχου.
Τα ερωτικά παιχνίδια κατέληξαν σε αιματοχυσία το 1970, όταν η Άννα ερωτεύτηκε έναν από τους πολλούς όμορφους εραστές της. Σε μια έκρηξη ζήλιας, ο σύζυγός της σκότωσε το ζευγάρι και στη συνέχεια πυροβολήθηκε στο κεφάλι στη σοφίτα τους στη Ρώμη.
Οι ιταλικές ταμπλόιντ έσπευσαν να δημοσιεύσουν τμήματα του μυστικού «πράσινου βελούδινου ημερολογίου» του Μαρκησίου, στο οποίο προφανώς είχε γράψει λεπτομερώς για τα ερωτικά τρίγωνα της γυναίκας του. Τα πιο καυτά ευρήματα, ωστόσο, ήταν οι 1.500 άσεμνες φωτογραφίες που ήταν κλειδωμένες στα συρτάρια του γραφείου του.
Δεν υπάρχει τίποτα στο νησί Ζανόνε σήμερα, ούτε καν ένα μπαρ. Μόνο ένας φάρος και η εγκαταλελειμμένη βίλα, η οποία χτίστηκε τη δεκαετία του 1930 και μεταβιβαζόταν από τη μια οικογένεια ευγενών, στην άλλη.
Από την προσευχή στην αμαρτία
Για τους επισκέπτες, η πεζοπορία στο σπίτι του Μαρκησίου, που βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του νησιού, είναι δύσκολη.
Η βίλα είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια ενός μεσαιωνικού μοναστηριού, διακοσμημένο με αγάλματα, ενώ εκεί μπορεί να βρει κανείς και ένα μικρό εκκλησάκι. Είναι ένας περίεργος συνδυασμός ιερότητας και βλασφημίας.
«Η βίλα ήταν παράνομη κατασκευή», λέει ο Πέτσι. «Πώς μπορεί να σου επιτραπεί να οικοδομήσεις σε έναν αρχαιολογικό χώρο; Το νησί Ζανόνε, έγινε από ένας τόπος διαλογισμού, σιωπής και προσευχής, σε έναν τόπο γεμάτο παρανομίες και σκάνδαλα».
Όταν οι νύχτες παρακμής του αριστοκρατικού ζευγαριού κατέληξαν σε τραγωδία, το αρχοντικό έκλεισε και το νησί ανακτήθηκε από το κράτος.
Τώρα το νησί το απολαμβάνουν οι επισκέπτες του, οι οποίοι μπορούν να κολυμπήσουν στα ίδια νερά όπου κάποτε η Άννα Φαλαρίνο έκανε τις τρέλες της. Από το τουριστικό σκάφος, μπορεί κανείς να βουτήξει και να κολυμπήσει κάτω από τη βίλα, στην ιδιωτική παραλία με βότσαλα, που κάποτε απολάμβανε η γυναίκα του μαρκησίου. Οι πεσμένοι κορμοί δέντρων, οι φοίνικες και τα πράσινα φύκια, το κάνουν να μοιάζει με παράδεισο σε Σεϋχέλλες.
Σήμερα, ομάδες βιολόγων, επιστημόνων και παρατηρητών πτηνών είναι οι μόνοι που επιτρέπεται - περιστασιακά - να περάσουν τη νύχτα, κάνοντας κάμπινγκ. Το νησί Ζανόνε είναι προσβάσιμο μόνο με πλοίο, από το νησί «αδελφάκι» του, με το όνομα Ponza.
Όταν ο ήλιος δύει, οι τουρίστες επιστρέφουν στα σκάφη τους και το νησί Ζανόνε ξαναγίνεται το απαγορευμένο νησί, με τα πολλά κρυμμένα μυστικά του.