Με τη Μαρία Μουρίκη συνομιλήσαμε για τη νομαδική μελισσοκομία, που ξεκίνησε η οικογένειά της αρχές του 1960, και μας έδωσε tips για τα είδη μελιού.
Η οικογένεια Μουρίκη, από την Ελευσίνα, δραστηριοποιείται επαγγελματικά με τη νομαδική μελισσοκομία από τις αρχές του 1960 χτίζοντας ένα πολύ δυνατό brand και φτάνοντας σήμερα να έχει βραβευμένα προϊόντα που πωλούνται από τη «Galaries Lafayette», στο Παρίσι, μέχρι την Αμερική και τη Νότια Κορέα.
Συνομιλώντας με την Μαρία Μουρίκη στο iefimerida.gr μας μίλησε για την οικογενειακή ενασχόληση με τη νομαδική μελισσοκομία. «Η οικογένεια μου ξεκίνησε να ασχολείται με τη νομαδική μελισσοκομία στις αρχές του 1960 -εκτός από την παραγωγή κάνουμε και την τυποποίηση των προϊόντων μας. Όλα ξεκίνησαν από τον παππού μου, ακολούθησαν οι γονείς μου και εγώ με τον αδερφό μου, τον Παναγιώτη. Ο αδερφός μου είναι μέσα στα μελίσσια από 7 ετών -εκεί μεγάλωσε και είναι η κύρια δραστηριότητα όλη της οικογένειας. Εγώ αρχικά είχα πάρει διαφορετική κατεύθυνση – ασχολήθηκα με τα λογιστικά -, τα άφησα όλα και μπήκα στη μελισσοκομία.
Από τότε που γεννήθηκα θυμάμαι όλη μου την οικογένεια να ασχολείται με τη μελισσοκομία και να ταξιδεύει πολύ ως νομάδες μελισσοκόμοι. Πλέον, έχουμε 2.500 μελίσσια -εγώ έχω δημιουργήσει και τα δικά μου από τότε που είπα θα ασχοληθώ αποκλειστικά με την οικογενειακή μας επιχείρηση. Για εμάς η μελισσοκομία είναι τρόπος ζωής, την αγαπάμε πάρα πολύ».
Τι είναι η νομαδική μελισσοκομία
Η έδρα της οικογένειας Μουρίκη είναι τα Δερβενοχώρια Βοιωτίας, ωστόσο ζουν στην Ελευσίνα, την πόλη που πέρυσι είχε ανακηρυχτεί Πολιτισμική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, και ταξιδεύουν ανά την Ελλάδα παράγοντας διαφορετικές ποικιλίες βραβευμένου μελιού. Ρωτώ την ίδια να μου εξηγήσει τι είναι η νομαδική μελισσοκομία.
«Τα μελίσσια μας φεύγουν από την Ελευσίνα και τα Δερβενοχώρια που είναι η έδρα μας, και ταξιδεύουμε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας -δεν έχουμε δηλαδή μια σταθερή βάση για το μέλι. Αφήνουμε τα μελίσσια στη Θάσο για το πευκόμελο, για τη βελανιδιά τα πηγαίνουμε στα ορεινά της Ευρυτανίας, για την ποικιλία καστανιά και ερείκη πηγαίνουμε στη Σιθωνία Χαλκιδικής, στις Κυκλάδες για να βγάλουμε το θυμαρίσιο μέλι και αγριολεβάντας, στην Πελοπόννησο, συγκεκριμένα στον Πάρνωνα, για ελατοβανίλια και στην Στερέα Ελλάδα, στους Δελφούς, για το μέλι ανθέων. Ταξιδεύουμε 260 μέρες το χρόνο με τα μελίσσια κι όταν δεν ταξιδεύουμε θα κάνουμε την συσκευασία μελιού και τις εξαγωγές. Πάντως όλη η οικογένεια μας εργάζεται από την παραγωγή και τη συσκευασία μέχρι την προώθηση του μελιού» εξηγεί η κυρία Μουρίκη στο iefimerida.gr
Για την οικογένεια Μουρίκη, η νομαδική μελισσοκομία είναι τρόπος ζωής. «Πέρα από τη μελισσοκομία, ως κύριο επάγγελμά μας, για μας είναι τρόπος ζωής η επαφή με τη φύση. Η μέλισσα είναι μια κοινωνία που μπορούμε να πάρουμε πάρα πολλά παραδείγματα, το ίδιο και από τη φύση, που αν τα εφαρμόσουμε στη δική μας καθημερινότητα θα έχουμε μόνο κέρδος. Εννοείται ότι δεν είναι όλα εύκολα, έχουμε φάει πολλές κατραπακιές, όπως πριν δύο χρόνια που χάσαμε τα μισά μας μελίσσια στις καταστροφές της Θεσσαλίας. Ευτυχώς, καταφέραμε να ορθοποδήσουμε δίνοντας μεγάλο αγώνα να στήσουμε ξανά τα μελίσσια μας.
Τα τελευταία χρόνια η παραγωγή μελιού στην Ελλάδα φθίνει όλο και περισσότερο, καθώς δεν υπάρχουν βροχές, καταστρέφονται τα βουνά από πυρκαγιές και υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Όταν δουλεύεις στη φύση έρχεσαι σε επαφή με πολλούς εξωγενείς παράγοντες και η κατάσταση είναι δύσκολη. Αγαπάμε πάρα πολύ αυτό που κάνουμε και το παλεύουμε» μου εξηγεί.
Πώς είναι να είσαι γυναίκα νομάς στη μελισσοκομία
Αλήθεια, για την ίδια πώς είναι να εργάζεται ως νομάς μελισσοκόμος έχοντας οικογένεια με παιδιά; «Στην καθημερινότητα υπάρχουν πολλές δυσκολίες και απαιτεί πολλές ημέρες να λείπεις από το σπίτι σου, υπάρχει η σωματική κούραση, οι εξωτερικοί παράγοντες, όπως είναι οι καιρικές συνθήκες, αλλά αν αγαπάς αυτό που κάνεις τα καταφέρνεις. Φυσικά υπάρχει μεγάλη βοήθεια και στήριξη από όλα τα μέλη της οικογένειας. Ειλικρινά, όταν βγαίνει το μέλι της νέας σοδειάς είναι τόσο μεγάλη η ικανοποίηση που ξεχνάς όλη την κούραση.
Προσωπικά, θα πρότεινα σε όλες τις νέες γυναίκες να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα που τείνει να συρρικνωθεί στην Ελλάδα. Η επαφή με τη φύση είναι πολύ σημαντική, σε γεμίζει και για μένα υπάρχει ψυχική πλήρωση με τις μέλισσες -κάθε μέρα είναι εντελώς διαφορετική» αναφέρει η κυρία Μουρίκη.
Εκτός από την παραγωγή του μελιού, η οικογένεια επένδυσε σημαντικά και στις πρωτότυπες συσκευασίες δίνοντας μια ξεχωριστή ταυτότητα για το προϊόν τους. «Μέχρι και το 2020 βγάζαμε μεγάλες ποσότητες μελιού, στη συνέχεια με τις ελληνοποιήσεις έπεσε η αξία του προϊόντος. Έτσι, με τον αδερφό μου αποφασίσαμε να διαφοροποιηθούμε και να δώσουμε ταυτότητα στο μέλι μας. Έπρεπε να δώσουμε υπεραξία στο μέλι και επενδύσαμε στις πρωτότυπες συσκευασίες δίνοντας στο βάζο μια μορφή έργου Τέχνης. Θέλαμε να βγάζει πολιτισμό και να έχει απόλυτα ελληνικό χαρακτήρα. Από το περιεχόμενο μέχρι τη συσκευασία θέλαμε να είναι κάτι premium» μου αναφέρει.
Γευσιγνωσία μελιού δίπλα στον Αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας
Το premium μέλι Μουρίκη έχει βραβευτεί, τα προϊόντα πωλούνται και ηλεκτρονικά από το site, ωστόσο πρόσφατα η οικογένεια δημιούργησε κέντρο γευσιγνωσίας δίπλα στον Αρχαιολογικό Χώρο της Ελευσίνας. «Προκειμένου οι τουρίστες και όχι μόνο να έρθουν σε επαφή με το ελληνικό μέλι, είναι μια μορφή εναλλακτικού τουρισμού, δημιουργήσαμε ένα χώρο δίπλα στον Αρχαιολογικό Χώρο που κάνουμε γευσιγνωσία με τουλάχιστον 14 διαφορετικά είδη μελιού, τους εξηγούμε για το κάθε είδος και υπάρχει η δυνατότητα ξενάγησης. Κοντά στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας έχουμε ένα μικρό αριθμό μελισσών όπου μπορούν οι επισκέπτες να περπατήσουν ανάμεσα σε ελιές και φιστικιές μαθαίνοντας για τα μελίσσια.
Η Ελευσίνα έχει μεγάλη ιστορία στη μελισσοκομία και είμαστε από τις λίγες οικογένειες που τη διατηρήσαμε ως κύριο επάγγελμα» σχολιάζει στο iefimerida.gr
Ποια είναι τα είδη μελιού της οικογένειας Μουρίκη και ποιες οι χρήσεις τους
Ρωτάω την κυρία Μουρίκη να μου εξηγήσει ποια είδη μελιού είναι κατάλληλα για κάθε χρήση. Δηλαδή, ποιο μέλι ενδείκνυται για οικογένεια για όλες τις χρήσεις, ποιες ποικιλίες είναι κατάλληλες για διαβητικούς, αλλά και για όσους γυμνάζονται συστηματικά.
«Έχοντας ταξιδέψει πολύ στο εξωτερικό και δοκιμάσει πολλές ποικιλίες μελιού, η χώρα μας έχει το πιο ποιοτικό μέλι ανεξαρτήτως ποικιλίας. Η Ελλάδα λόγω της βιοποικιλότητας με μεγάλη γκάμα σε θάμνους, δέντρα και λουλούδια παράγει κορυφαίο μέλι. Σημαντικό ρόλο παίζει να έχει καλό προμηθευτή και οι ποικιλίες έχουν να κάνουν ανάλογα με τις γεύσεις που προτιμάμε.
Θυμαρίσιο μέλι: Από τα πιο δημοφιλή και το προτείνω σε οικογένειες με μικρά παιδιά να το απολαύσουν πάνω σε ψωμί, να το βάλουν μέσα σε ζεστό αφέψημα. Είναι ένα μέλι γλυκό και αρωματικό με το οποίο έχουμε μεγαλώσει και μας ξυπνά παιδικές αναμνήσεις.
Μέλι ερείκη, πεύκου και έλατο: Τα προτείνω σε αυτούς που γυμνάζονται και θέλουν ποικιλίες μελιού με χαμηλό δείκτη διότι αυτές οι ποικιλίες έχουν λιγότερα φυσικά ζάχαρα. Ειδικά το μέλι της ερείκης και της κουμαριάς είναι κατάλληλο για διαβητικούς.
Μέλι βελανιδιάς: Έχει πιο σκούρο χρώμα και περιέχει πιο πολύ σίδηρο λόγω του δέντρου. Όλα τα σκούρα σε χρώματα μέλι έχουν πιο πολύ σίδηρο.
Μέλι ελατοβανίλια: Είναι pop μέλι που βγαίνει στην Πελοπόννησο, συγκεκριμένα στη Βυτίνα και γενικότερα στο Μαίναλο -εμείς αφήνουμε στον Πάρνωνα τα μελίσσια -έχει ανοιχτό χρώμα και είναι πολύ φίνο σε γεύση. Στα παιδιά αρέσει πάνω σε ψωμάκι.
Στην ιστοσελίδα της οικογένειας Μουρίκη θα βρείτε κρέμες, σαπουνάκια κ.α που γίνονται με υπό προϊόντα μέλισσας και φτιάχνονται σε εγκεκριμένο εργαστήριο με πιστοποιήσεις, όπως και βότανα βουνού που συνεργάζονται με μια μικρή μονάδα που καλλιεργεί βότανα στην Κρήτη -μεταξύ άλλων μαλοτήρα, χαμομήλι, φασκόμηλο.
Όσο για το πώς προέκυψαν τα ελληνικά βότανα; «Στο σπίτι μας έχουμε μεγαλώσει με ελληνικά βότανα και ειδικά άγριο τσάι του βουνού που μάζευε πάντα ο πατέρας μου από τον Ταΰγετο. Μετά από κάθε ταξίδι με τα μελίσσια έφερε τσάι του βουνού, χαμομήλι τα αποξεράναμε και τα πίναμε μαζί με μέλι. Άλλωστε, τα αφεψήματα ταιριάζουν απόλυτα με το μέλι και θέλαμε να απολαμβάνει ο κόσμος αυθεντικές γεύσεις. Κάναμε τη συγκεκριμένη συνεργασία με τη μικρή μονάδα παραγωγής βοτάνων στην Κρήτη που γνωρίζουμε πόσο καλά προϊόντα έχουν και οι κωδικοί είναι περιορισμένοι».