Ερχεται με μεγαλύτερη φόρα, εξωστρέφεια και σιγουριά από ποτέ και έχει ως κεντρικό θέμα την (επι)στροφή στο σώμα, με την επιμέλεια της Λίντας Καπετανέα. Φτιάξαμε το λεξικό του Φεστιβάλ που αποτελεί διεθνές σημείο αναφοράς και σηκώνει αυλαία από τις 14 Ιουλίου.
Αντον Λάτσκι
Ο παθιασμένος Σλοβάκος Anton Lachky παρουσιάζει το «The Others», μια παράσταση για όλη την οικογενεια. Αφηγείται την ιστορία τεσσάρων ανθρώπων που ζουν σε έναν παράξενα απομονωμένο κόσμο. Το έργο ξεκινά με έναν «νέο μύθο» που επινοήθηκε ειδικά για την περίσταση και υποδηλώνει την πτώση του σύγχρονου κόσμου μας, ενώ παράλληλα σκιαγραφεί τα χαρακτηριστικά μιας πιθανής αναγέννησης. Το έργο The Others πρωτοπαρουσιάστηκε στο Charleroi Danse τον Μάιο του 2021 και έχει ήδη παρασταθεί 55 φορές. Η παγκόσμια περιοδεία του περιλαμβάνει 100 ακόμα παραστάσεις σε 10 διαφορετικές χώρες μέχρι το τέλος του 2024. Το έργο έλαβε βραβείο Maeterlinck 2022 για την «Καλύτερη Χορευτική Παράσταση», το Βραβείο της Υπουργού Παιδείας του Βελγίου και το βραβείο «Αγαπημένης παράστασης των κριτικών».
Βolero
Ο ιδιοφυής διεθνής μας χορογράφος Αντώνης Φωνιαδάκης θα αλώσει για χάρη του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας τέσσερις πόλεις της Πελοποννήσου με το «Bolero» του Ραβέλ. Στη χορογραφία του Αντώνη Φωνιαδάκη, ο λιτός αλλά εμμονικά επαναλαμβανόμενος ρυθμός της μουσικής λειτουργεί ως κάθετος παλλόμενος πομπός που δονεί κυριολεκτικά και μεταφορικά τους χορευτές, σε μία σωματική αλλά και πνευματική μάχη αντοχής στην διάρκεια του έργου. Τοποθετημένοι πάνω στη λεπτή παλλόμενη μεμβράνη των τραμπολίνων οι χορευτές, ισορροπώντας στην αστάθεια της κάθετης κίνησης, κυριολεκτικά δαμάζουν τον επαναληπτικό ρυθμό του Μπολερό που αρχίζει να εξαπλώνει την υπνωτιστική του επίδραση, συνδέοντάς τους σε μία συλλογική έκσταση και κάθαρση. Τα κοστούμια είναι του Αναστάσιου Σωφρονίου. Το έργο παρουσιάζεται με την υποστήριξη των Fluxum Foundation και Flux Laboratory Athens. Σάββατο 15.07, 21:00 | Καλαμάτα | Κεντρική Πλατεία . Κυριακή 16.07 | Σπάρτη | Κεντρική Πλατεία. Δευτέρα 17.07 | Τρίπολη | Πλατεία Πετρινού. Τρίτη 18.07 | Ναύπλιο | Πλατεία Συντάγματος
Γένεση
Ο Γάλλος Christian Rizzo παρουσιάζει στις 15 και 16 Ιουλίου στο Black Box το σόλο «En son lieu»με πρωταγωνιστή τον Nicolas Fayol. Το «En son lieu» (Στη θέση του) παρακολουθεί τη γένεση χορών στο φυσικό τους περιβάλλον. Στόχος του έργου είναι να αποσυνθέσει χορούς που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε περιβάλλον στούντιο, επανατοποθετώντας τους στο φυσικό τοπίο και παρατηρώντας τί προκύπτει μετά την επαφή. Το έργο παρουσιάζεται με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.
Διαγωνισμός
Tο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας συνεργάζεται για τέταρτη χρονιά με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στο πλαίσιο του 10ου παιδικού διαγωνισμού ζωγραφικής με τίτλο «Ο Άνθρωπος στο Κέντρο», που πραγματοποιεί το Μουσείο. Στον φετινό διαγωνισμό, τα παιδιά καλούνται να αποτυπώσουν τι σημαίνει για αυτά ο άνθρωπος και το ταξίδι του στον χώρο και τον χρόνο. Όλα τα έργα των παιδιών 4-15 ετών από τη Μεσσηνία θα εκτεθούν στην έκθεση ζωγραφικής με τίτλο Ο Άνθρωπος στο Κέντρο που θα διοργανωθεί στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας από τις 14 έως τις 23 Ιουλίου στο Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Παράλληλα με την έκθεση διοργανώνεται στις 17.07 επίσης στο Μέγαρο Χορού και εικαστικό εργαστήρι για παιδιά
Εναρξη
Η αυλαία του φεστιβάλ ανοίγει με ένα έργο πολυσυζητημένο και βραβευμένο: το «11» από την σπουδαία ομάδα χορού Tao Dance Theater, η οποία βραβεύτηκε με Αργυρό Λέοντα στη Μπιενάλε της Βενετίας 2023 για το συνολικό της έργο. Η ομάδα Tao Dance Theater ιδρύθηκε από τους Tao Ye, Duan Ni και Wang Hao στο Πεκίνο και είναι μία από τις ελάχιστες κινεζικές ομάδες σύγχρονου χορού της οποίας η δουλειά κυκλοφορεί εκτός ορίων Κίνας και έχει αναθέσεις από σπουδαίους πολιτιστικούς οργανισμούς σε Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Σίδνεϊ και Παρίσι. Η αφοσίωση των μελών της ομάδας στην τέχνη τους και στην τελειότητα αγγίζει τα όρια του ασκητισμού. Το έργο 11 εντάσσεται σε μια σειρά έργων τα οποία αποκαλούνται Numerical Series και εκφράζουν μέσω του τίτλου τους την ανάγκη της ομάδας να κινηθεί εκτός των ορίων της αφηγηματικότητας. Η βασική τους προσέγγιση είναι το ίδιο το σώμα και η φυσική του έκφραση, η αναζήτηση απλότητας και καθαρότητας στην κίνηση για την αποκάλυψη ενός κρυμμένου πρωτόγονου εσωτερικού κόσμου έξω από τις παρεμβάσεις του σύγχρονου πολιτισμού του άκρατου καταναλωτισμού όχι μόνο αγαθών αλλά και ιδεών, θεαμάτων και καλλιτεχνικών έργων. Το έργο παρουσιάζεται σε συνεργασία με την Μπιενάλε Χορού Βενετίας ενώ έχει ήδη παρουσιαστεί σε πάνω από 40 χώρες και 100 διαφορετικά φεστιβάλ.
Ζωντανό
«Το φετινό Φεστιβάλ πραγματεύεται την ολότητα και τη φυσικότητα του σώματος. Τί σημαίνει να είσαι ζωντανός και θνητός. Το σώμα δεν προσεγγίζεται ως βιολογική οντότητα ή ως σύμβολο εννοιών αλλά ως ο αυθεντικός χώρος ύπαρξης κάθε προσώπου, ως εκδήλωση της ίδιας της ζωής μαζί με το de facto δέος, μυστήριο και σεβασμό που αυτό γεννά» λέει η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Λίντα Καπετανέα.
Ηλίας Χατζηγεωργίου
Στις 21 Ιουλίου ο Ηλίας Χατζηγεωργίου παρουσιάζει το «A Bounce 4 Men», μία παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων 9. Πίσω από τα στερεότυπα της ανδροκρατούμενης hip hop κουλτούρας που αναζητά διαπιστευτήρια δύναμης, κυριαρχίας και εξουσίας, τέσσερις άνδρες μάχονται για να βρουν τον προσωπικό τους παλμό και να οδηγηθούν σε κάτι πιο βαθύ, ουσιώδες και αρχέγονο. Άλλοτε με χιούμορ και αυτοσαρκασμό και άλλοτε με σκληρότητα, βία και φόβο.
Θεσσαλικό Θέατρο
Μια νέα παράλληλη εκδήλωση του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, θα είναι το «Danceathon» σε συμπαραγωγή με την ομάδα χορού Almalibre της Αναστασίας Μπρουζιώτη και το Θεσσαλικό Θέατρο. Το «Danceathon» είναι ένας σύγχρονος μαραθώνιος χορού για επαγγελματίες χορευτές αφιερωμένος στην απόλαυση της αέναης κίνησης, με στόχο να προκαλέσει τα όρια των συμμετεχόντων, που σταδιακά οδηγούνται στην προσωπική απελευθέρωση και την έκσταση.
Ιωάννα Παρασκευοπούλου
Η Ιωάννα Παρασκευοπούλου και ο Γιώργος Κοτσιφάκης παρουσιάζουν σε χορογραφία της πρώτης το έργο «MOS» στις 22 Ιουλίου στο Black Box του Μεγάρου Χορού. Στο έργο «MOS» το σώμα συνυπάρχει με παράδοξα αντικείμενα και υλικά που λειτουργούν ως μέσα παραγωγής ήχου και οι θεατές μετατρέπονται σε ακροατές ενός αυτοσχέδιου και ανομοιογενούς soundtrack, που εκτυλίσσεται μπροστά τους.
ΚΣΟΤ
Η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης παρουσιάζει σε χορογραφία της Εύας Γεωργιτσοπούλου το «Remembering Bodies» που εμπνέεται από το σώμα ως εργαλείο απομνημόνευσης εικόνων, στιγμών και καταστάσεων. Εστιάζει στην ικανότητα του σώματος να θυμάται και στη δύναμή του να αφήνει αποτυπώματα και να δημιουργεί μνήμες πάνω σε άλλα σώματα. Ένα κινητικό έργο που εξετάζει τη γοητεία της μνήμης καθώς εκείνη επηρεάζει άμεσα και έμμεσα τον τρόπο με τον οποίο το σώμα στέκεται, εξελίσσεται, υπάρχει και συνυπάρχει μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Στην Κεντρική Πλατεία, στις 22 Ιουλίου.
Λίντα Καπετανέα
Η διεθνής χορογράφος και χορεύτρια, με ρίζες στην Καλαμάτα και απήχηση σε όλο τον κόσμο μέσω του προσωπικού της έργου, είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια που αναμόρφωσε και έδωσε νέα κατεύθυνση και όραμα στο Φεστιβάλ. Κατόρθωσε να βγει από την πανδημία αλώβητο, ακόμα πιο δυνατό, ένας πραγματικός πόλος έλξης. Καθιστά κάθε καλοκαίρι την Καλαμάτα μητρόπολη του σύγχρονου χορού. Η Λίντα Καπετανέα το 2007 ίδρυσε μαζί με τον Γιόζεφ Φρούτσεκ την ομάδα Rootlessroot με την οποία έχουν παρουσιάσει 24 έργα σε πάνω 30 χώρες του κόσμου (Ευρώπη, Ασία, Β. Αμερική) αποσπώντας διεθνείς διακρίσεις. Μέσω της Rootlessroot η Λίντα Καπετανέα δημιουργεί το καλλιτεχνικό της έργο και πραγματοποιεί την μακροχρόνια έρευνά της για την ανθρώπινη. Μαζί με τον Γιόζεφ Φρούτσεκ έχουν αναπτύξει, επίσης, την τεχνική Fighting Monkey Practice την οποία διδάσκουν σε διακεκριμένες σχολές της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Μαθηματικά
Οι αριθμοί του 29ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας έχουν μοναδική αξία. Θα πραγματοποιηθεί από τις 14 έως τις 23 Ιουλίου φιλοξενώντας καλλιτέχνες από 10 χώρες (την Κίνα, τον Καναδά, τη Γαλλία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, τη Σλοβακία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Κροατία και την Μοζαμβίκη), από 4 ηπείρους, οι οποίοι θα παρουσιάσουν το έργο τους μέσα από 17 συνολικά παραγωγές. Από τις 16 συνολικά ομάδες/καλλιτέχνες που θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους στο Φεστιβάλ οι 7 είναι από το εξωτερικό και οι 9 από την Ελλάδα. Στο Φεστιβάλ περιλαμβάνονται, επίσης, 8 παράλληλες εκδηλώσεις και ένα εντατικό πρόγραμμα εκπαίδευσης επαγγελματιών, καθώς και ένα πρόγραμμα εργαστηρίων χορού και κίνησης για διάφορες ηλικίες και ομάδες πληθυσμού.
Ναβαρίνο
Στις 13 Ιουλίου, το έργο «Ο Νάπι, το κορίτσι και η φούσκα»» του ντουέτου Δανάη & Διονύσιος και το έργο «Ασυνήθιστη ματιά» της Mαριάνας Τζούδα θα παρουσιαστούν στον χώρο Agora της Costa Navarino στο πλαίσιο της συνεργασίας του Φεστιβάλ με το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, με στόχο την ανάδειξη και προώθηση της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας σε διεθνή δίκτυα επισκεπτών. Eπιπλέον, το πρωί της ίδιας μέρας, οι Δανάη & Διονύσιος θα δημιουργήσουν στον ίδιο χώρο ένα εργαστήρι χορού και θεατρικού παιχνιδιού για γονείς και παιδιά με τίτλο Spirit of the Forest.
Ξεκλείδωμα
«Ξεκλειδώστε τη δυναμική σας μαθαίνοντας τα πάντα γύρω από τον τρόπο που χορεύετε και δοκιμάζοντας τις δυνατότητες του σώματος και του νου με σύνθετους συνδυασμούς και ταχύτητες» λέει ο Άντον Λάτσκι που θα πραγματοποιήσει σεμινάριο 15 ωρών στο Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας.Η μέθοδος του Puzzle Work επιτρέπει στους συμμετέχοντες να διατηρούν τη ζωντάνια τους όσο χορεύουν. To Puzzle Work είναι μια διαδικασία χωρίς τέλος, ένα αδιάκοπο παιχνίδι, αν το δούμε ως τέτοιο. Ο καθένας από εμάς έχει δική του λογική, δικά του όρια και δική του ανάγκη να κινηθεί, να προσπαθήσει και να αναπτυχθεί. Το κλειδί είναι να βρούμε την ισορροπία μας έτσι ώστε το σώμα μας να λειτουργεί όπως θέλουμε αλλά και όπως του επιτρέπουμε να λειτουργήσει.
Οπτική ταυτότητα
Το σχεδιασμό της φετινής οπτικής ταυτότητας του Φεστιβάλ ανέλαβαν οι γραφίστριες Αλίκη Κακουλίδου και Δήμητρα Βασιλάκου από το δημιουργικό γραφείο metoo communication design. Βασικά στοιχεία του σχεδιασμού είναι ο δυναμισμός και η ζωντάνια των χρωμάτων σε συνδυασμό με μια ελεύθερη γεωμετρικότητα των συνθέσεων.
Πλατεία
Πληθωρική, εξωστρεφής, τόπος συνάντησης όλης της πόλης, η μεγάλη Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας θα γίνει ξανά τόπος αυθόρμητης επικοινωνίας του χορού με τον δημόσιο χώρο και τις δωρεάν δράσεις που θα παρουσιαστούν σε ειδική σκηνή, στη μέση της πλατείας. Το πρόγραμμα «Χορός στην πόλη» έρχεται κάθε βράδυ στις 21:00 με 9 υπαίθριες παραστάσεις από τις 15 μέχρι τις 22 Ιουλίου. Ακολουθεί το πρόγραμμα:
15.07: Το έργο BOLERO του Αντώνη Φωνιαδάκη και το έργο FÁRISA από το ντουέτο Δανάη & Διονύσιος
16.07: Το ίδιο ντουέτο, η Δανάη και ο Διονύσιος, θα μας παρουσιάσουν ένα δεύτερο έργο, αυτή τη φορά για όλη την οικογένεια με τίτλο Ο ΝΑΠΙ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Η ΦΟΥΣΚΑ
17.07: Το έργο LALOBA της Λαμπρινής Γκόλια
18.07: Το έργο ΑΝΑΒΡΑ της Eιρήνης Αποστολάτου
19.07: Tο έργο TWO της Sita Ostheimer
20.07: Το έργο REMEMBERING BODIES που παρουσιάζεται σε συνεργασία με την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, σε χορογραφία της Εύας Γεωργιτσοπούλου, με τη συμμετοχή τελειόφοιτων της Σχολής, και το έργο της Μαριάννας Τζούδα ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΜΑΤΙΑ
22.07: Το έργο ΑΜΑΕ των Εliana Stragapede και Borna Babić.
Ρεαλισμός/Ρευστότητα
Στις 19 Ιουλίου η Βάσω Γιαννακοπούλου παρουσιάζει το έργο «Flutter» στο οποίο χορογραφεί τον Νώντα Δαμόπουλο σε ένα υπερρεαλιστικό σόλο διαπραγμάτευσης της ύπαρξης και του απύθμενου βάθους της. Ένα αδιόρατο πέρασμα από στιγμές ρεαλισμού στο ρευστό προσωπικό σύμπαν, σε μια άχρονη διάσταση όπου όλα επιτρέπονται. Μια απόπειρα διαφυγής που ίσως μετατραπεί σε εφιαλτικό όνειρο, την οποία ο πρωταγωνιστής μας δεν συνειδητοποιεί. Σαν ένα πουλί που ψάχνει να βρει το βήμα του. Μια κλειδαρότρυπα που μεγεθύνεται μπροστά στο μάτι του θεατή και δημιουργεί έναν ενδιάμεσο χώρο όπου το προσωπικό γίνεται δημόσιο, φέρνοντας στο προσκήνιο τον άνθρωπο που στέκεται απέναντι στον κόσμο μα πιο πολύ απέναντι στον εαυτό του.
Σώμα
Προφανώς το σώμα, η σωματικότητα είναι κυρίαρχος αρμός κάθε φεστιβάλ, κάθε έκφανσης χορού. Όμως στην περίπτωση του 29ου φεστιβάλ η αναζήτηση είναι ακόμα πιο βαθιά. «Στις φετινές μας συζητήσεις για το περιεχόμενο του καλλιτεχνικού προγράμματος διαπιστώσαμε εξ αρχής την ανάγκη να μιλήσουμε για το σώμα και για τη σχέση του με την ίδια τη ζωή. Με ποιους όρους όμως;» αναρωτιέται η καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ Λίντα Καπετανέα.
«Με δεδομένες τις διαρκείς προκλήσεις της σύγχρονης ζωής, την αυξανόμενη πολυπλοκότητά της σε όλα τα επίπεδα, με έγνοια μας τον ρόλο της τέχνης στο σύγχρονο γίγνεσθαι, με αφετηρία τον διαρκή προβληματισμό μας για το πώς ζούμε και το τι θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές, είμαστε αναγκασμένοι να επιστρέφουμε συνεχώς στη βάση των πραγμάτων. Ονομάσαμε λοιπόν το φετινό πρόγραμμα (Επι)Στροφή στο Σώμα. (Re)Τurn to the Body».
Ταυτότητα
Ο χορός ως εργαλείο συγκρότησης συλλογικής ταυτότητας είναι κεντρικός άξονας της παράστασης «CARCAÇA» του Πορτογάλου Marco da Silva Ferreira που κλείνει το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής στις 22 και 23 Ιουλίου. Ο Marco da Silva Ferreira χρησιμοποιεί τον χορό ως εργαλείο για τη διερεύνηση της δομής των κοινοτήτων, για τη συγκρότηση της συλλογικής ταυτότητας και μνήμης και για την έννοια της πολιτιστικής αποκρυστάλλωσης. Οι 10 ερμηνευτές του καστ σχηματίζουν μια συλλογικότητα, διερευνώντας τη συλλογική τους ταυτότητα μέσω της φυσικής, διαισθητικής και ανεπιτήδευτης ροής του σώματος, του χορού και της πολιτιστικής δημιουργίας. Ξεκινούν με οικεία βήματα, προερχόμενα από το clubbing, τη ballroom κουλτούρα, τα cypher battles και τα studio χορού για να προσεγγίσουν στη συνέχεια τυποποιημένους και αμετάβλητους παραδοσιακούς χορούς που συνδέονται άρρηκτα με την πολιτιστική κληρονομιά τους. Τα βήματα, σύνθετα, ακόμα και αν γίνονται με απλά sneakers, φέρνουν στη σκηνή όχι μόνο τον ήχο, αλλά και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ κινητικής, θερμικής και φωτεινής ενέργειας.
Υπέρβαση
Στις 18 Ιουλίου για πρώτη φορά έρχονται στην Ελλάδα οι Out Innerspace Dance Theatre & Film Society από τον Καναδά με το έργο «Bygones». Το έργο «Bygones» εξερευνά τη σύνδεση μεταξύ δημιουργίας και καταστροφής και τη σχέση μορφής και αμορφίας. Η καταστροφή διαταράσσει την υλική πραγματικότητα, ανατρέπει τη λογική και μας καλεί σε υπερβάσεις. Η αλλαγή αποτελεί το πρόβλημα και τη λύση την ίδια στιγμή, προσφέροντας τη δυνατότητα της μεταμόρφωσης και της επανασύνδεσης. Στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού.
Φωτισμός
Το «Shooting Stars» των Antonello Ghezzi είναι μια εγκατάσταση φωτισμού, που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το Ιταλικό Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής και μας επιτρέπει να παρακολουθούμε σε αληθινό χρόνο πότε ένας μετεωρίτης εισέρχεται στην ατμόσφαιρά μας. Αναλογιζόμενοι την απεραντοσύνη του σύμπαντος επαναπροσδιορίζουμε την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Η εγκατάσταση Shooting Stars φιλοξενείται σε συνεργασία με το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών και θα περιοδεύσει στη Μαδρίτη και σε μία σειρά προορισμών στη Νότια Αμερική. Την επόμενη χρονιά, θα αποτελέσει μέρος μιας έκθεσης στο Μουσείο Saint-Ex στη Reims [Ρενς] της Γαλλίας.
Χορευτής
«Δεν θέλω να είμαι δέντρο, λουλούδι, ή κύμα. Το κοινό πρέπει να βλέπει στο σώμα του χορευτή τον ίδιο του τον εαυτό, όχι τη μίμηση καθημερινών συμπεριφορών ή ένα φαινόμενο της φύσης ή εξωτικά όντα από έναν άλλο πλανήτη. Πρέπει να βλέπει το θαύμα της ανθρώπινης ύπαρξης». Μάρθα Γκράχαμ
Ψέμα
Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ. Ο τίτλος του βιβλίου της Αλις Μίλερ που έγινε σύνθημα και προτροπή από τους σκηνοθέτες της εποχής μας.
Ωνάση
Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση συμμετέχει με δυο παραστάσεις στο πλαίσιο του προγράμματος «Εξωστρέφεια» που έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια. Πρόκειται για το «A Bounce 4 Men» του Ηλία Χατζηγεωργίου που παρουσιάζεται στο Black Box στις 21 Ιουλίου και για το «ΜΟS» της Ιωάννας Παρασκευοπούλου με τον Γιώργο Κοτσιφάκη που παρουσιάζεται στον ίδιο χώρο μια μέρα μετά. Περισσότερες λεπτομέρειες για αυτές τις παραστάσεις αναγράφονται παραπάνω.