Hθική μόδα, βιωσιμότητα, ενδυνάμωση των γυναικών: αυτοί είναι δυναμικοί πυρήνες του δεύτερου Αthens Fashion Film Festival που φέρνει μια καταιγίδα ταινιών, ντοκιμαντέρ και δεκάδες σημαντικές προσωπικότητες που θα μιλήσουν για τα πιο καυτά θέματα της μόδας, με επίκεντρο την Αθήνα.
Επρεπε να έρθει η Αnna Wintour στην Αθήνα τον περασμένο Νοέμβριο και με τον κοφτό, κάθετα πολιτικό, παιγνιώδη, ευθύβολο τρόπο της να ανοίξει το θέμα της ηθικής μόδας και της βιωσιμότητας στο μεγάλο κοινό της Ελλάδας και κυρίως στην ομάδα των εγχώριων «επιδραστικών» στα social media και την τηλεόραση που έχουν αναλάβει το «βάρος» της ενασχόλησης με τη μόδα και τις τάσεις της. Την ίδια ώρα η επέλαση των ριάλιτι μόδας και κυρίως του My Style Rocks, επιβάλλει κάθε μέρα με τον απόλυτο τρόπο της τηλεόρασης μια συγκεκριμένη ασφυκτική άποψη για το τι είναι μόδα, με την Κρίστεν Λεωτσάκου, την υποψήφια που πρεσβεύει τις αρετές της ηθικής μόδας συχνά να στριμώχνεται ή να αμφισβητείται…
Η βιομηχανία της μόδας ρυπαίνει περισσότερο από τη βαριά βιομηχανία
Σε αυτή ακριβώς την τομή για την μόδα στην ελληνική κοινωνία, τη στιγμή που καλούμαστε να λάβουμε αποφάσεις, να αποκτήσουμε άποψη, να δούμε τη μόδα μέσα από μια νέα διάσταση, έχει καθοριστική σημασία ότι έρχεται το Athens Fashion Film Festival όχι απλώς να προβάλει 90 ταινίες και ντοκιμαντέρ, αλλά κυρίως να ανοίξει μια σειρά από θεματικές συζητήσεις με σημαντικές προσωπικότητες. Γίνεται έτσι η Αθήνα το ευρωπαϊκό hub συζήτησης για το μέλλον της μόδας. Η Νικόλ Αλεξανδροπούλου, η γυναίκα που εμπνεύστηκε τον θεσμό και τον διευθύνει, χρόνια πριν ήρθε σε επαφή με το Fashion Revolution και το έργο της Ούρσουλα ντε Κάστρο και σχεδόν πάγωσε από τα στοιχεία που είδε.
«Επαθα σοκ όταν είδα ότι η εκπομπή ρύπων και η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τη βιομηχανία της μόδας είναι ακόμα μεγαλύτερη και από τις αντίστοιχες της βαριάς βιομηχανίας. Κανένας μας μέχρι τότε δεν σκεφτόταν που φτιάχνεται αυτό που αγοράζουμε, από ποιους, σε ποιες συνθήκες, τι βρίσκεται πίσω από κάθε ρούχο, είτε το αγοράζουμε σε κατάστημα μαζικής μόδας είτε σε οίκο μόδας», μου λέει. Η ίδια η Νικόλ Αλεξανδροπούλου (πριν γίνει σκηνοθέτης υπήρξε φωτογράφος) έχει στενή σχέση με τη μόδα και είναι μια από τις πιο καλοντυμένες Αθηναίες – θυμάμαι την πρώτη φορά που τη συνάντησα σχεδόν δεκαπέντε χρόνια πριν με ένα εκπληκτικό φόρεμα Diane von Furstenberg. Την ρωτώ αν και κατά πόσο έχει αλλάξει και η προσωπική της σχέση με τη μόδα μετά από αυτές τις διαπιστώσεις.
Ενδυναμώνοντας τις γυναίκες και κυρίως το ταλέντο τους
«Απολύτως. Ναι, άλλαξε η προσωπική μου σχέση με τη μόδα. Από τα βασικά είναι ότι πλέον, τα ωραία φορέματα που είχα αγοράσει στο παρελθόν από γνωστούς οίκους, τα πηγαίνω σε ένα φίλο στιλίστα και τα μεταποιούμε για να τα φοράω ξανά και ξανά. Αλλωστε με ενδιαφέρει απόλυτα να ενσωματώνω το παρελθόν στο παρόν και να προχωρώ στο μέλλον σε όλους τους τομείς, και αυτό αφορά τη μόδα». Αντιδρά στην ιδέα του fast fashion. «Με ενοχλεί οτιδήποτε έχει σχέση με αυτή την έννοια του fast, στη γέννηση και διάδοση μιας ιδέας που μετά ξεχνιέται, στον τρόπο που γράφονται κάποια βιβλία, στον τρόπο που τρεφόμαστε και φυσικά στη μόδα. Οτιδήποτε έχει σχέση με τη γρήγορη κατανάλωση. Ισως επειδή μεγάλωσα στην αιώνια πόλη, τη Ρώμη, σε μια πόλη τόσο παλιά και δεδομένη που δεν πετάς τίποτα. Θέλω να επαναχρησιμοποιώ τα πράγματα να συνδέομαι διαρκώς με το παρόν».
Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα και από την προσωπική της διαδρομή και τη συνεπή ενασχόλησή της με τη μόδα και τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα γύρω από αυτήν, σχεδίασε το φετινό Athens Fashion Film Festival που θα γίνει από τις 14 ως τις 16 Φεβρουαρίου στο ανακαινισμένο Αεροφυλάκιο 1- Αμφιθέατρο Μιλτιάδης Εβερτ στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. «Εξι μήνες δούλευα πάνω σε αυτό και ειδικότερα το θέμα της ηθικής μόδας, της βιωσιμότητας και της ενδυνάμωσης των γυναικών, αν και εγώ θέλω να μιλώ για ενδυνάμωση του ταλέντου των γυναικών. Φέτος θα εμβαθύνω, θα μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, θα δούμε το ζήτημα της ηθικής μόδας ακόμα και σε σχέση με την πολιτιστική κληρονομιά».
20 έλληνες σχεδιαστές δείχνουν ρούχα τους στο Φεστιβάλ
Μια σειρά από πάνελ με ενδιαφέροντες τίτλους και σημαντικές προσωπικότητες ως ομιλητές θα κάνουν την ανατομία αυτών των ζητημάτων. Ανάμεσά τους και το θέμα της στολής. «Θα μιλήσουμε για τη θεματική «τάξη-στολή-αταξία», σε σχέση τόσο με τη στολή στο εργασιακό περιβάλλον όσο και για τη στολή ως ρούχο που φοράμε για να δηλώσουμε κάτι κοινωνικά και συναισθηματικά. Ενώ η μόδα θα έπρεπε να είναι ένδειξη ελευθερίας, η στολή μάς περιορίζει σε ένα πλαίσιο. Λειτουργεί και ως ταυτότητα.» Αυτό το ζήτημα, σε σχέση και με το πόσο δημοκρατική είναι η μόδα θα αναλυθεί σε ένα από τα πάνελ με τη συμμετοχή των Αγγελου Μπράτη (σχεδιαστής) Κωστή Βελώνη (διεθνής εικαστικός) και Διονύση Καβαθθά (καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής στο Πάντειο), ενώ συντονίζει η δημοσιογράφος Εφη Φαλίδα.. Το φετινό πρόγραμμα, με τίτλο«Όταν η ηθική συναντάει την αισθητική», περιλαμβάνει 90 fashion film μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ στο διαγωνιστικό τμήμα, ειδικά αφιερώματα, θεματικά πάνελ και masterclasses.
Οι τρεις ταινίες θα είναι μεγάλου μήκους. Η πρεμιέρα του φεστιβάλ θα γίνει με την προβολή της νέας ταινίας του Luca Guadagnino «Τhe Staggering Girl» με πρωταγωνίστρια την Τζούλιαν Μουρ. Τα ρούχα έχουν δημιουργηθεί ειδικά από τον οίκο Βαλεντίνο και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Πιερπάολο Πιτσιόλι. Επίσης στην έναρξη του φεστιβάλ την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου θα γίνει ένα fashion performance – προσοχή, όχι επίδειξη με την κλασική μορφή- όπου θα συμμετέχουν 20 έλληνες σχεδιαστές με ένα ρούχο που θα έχουν σχεδιάσει ειδικά για το Φεστιβάλ. Ρωτώ την Νικόλ Αλεξανδροπούλου, ποιον σχεδιαστή θα ονειρευόταν να φέρει στο Φεστιβάλ, ιδανικά. Μου απαντά ακαριαία τον Margiela για όσα έχει προσφέρει στη μόδα, τον τρόπο που δημιούργησε, την μοναδική του ιδιοσυγκρασία. Αλλά και τον υπέροχο Tom Ford.
Γιατί η γυναίκα είναι η πρώτη που εγκαταλείπει τα όνειρά της;
«Δεν είναι μόνο σχεδιαστής, είναι και creative director, σκηνοθέτης, σεναριογράφος». Συζητάμε για την τελευταία συλλογή που έδειξε ο Τοm Ford στην εβδομάδα μόδας στη Νέα Υόρκη μόλις την περασμένη Παρασκευή. Τον τρόπο που αυτός ο ιδανικός δημιουργός της πολυτέλειας και της θηλυκότητας ενσωμάτωσε στην κολεξιόν του στοιχεία από το streetware και μια αισθητική που παραπέμπει εν μέρει στη δεκαετία του ‘70. «Μα αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που είναι τόσο σπουδαίος ο Tom Ford» μου απαντά η Νικόλ Αλεξανδροπούλου.«Εχει τη δυνατότητα να ενσωματώνει στην ίδια συλλογή διαφορετικά στοιχεία και τάσεις με απόλυτη αρμονία και λογική. Και αυτό δεν γίνεται αν δεν έχεις ταλέντο και κυρίως αν δεν έχεις βαθιά γνώση της κοινωνίας, της ιστορίας, των ανθρώπων...»
Προχωρώντας προς την πρεμιέρα του φεστιβάλ, καταλήγουμε στο συμπέρασμα που έγινε προφανές και μέσα από τις 400 ταινίες που κατατέθηκαν στο φεστιβάλ και από την κυρίαρχη ατμόσφαιρα γύρω μας. Λίγες ώρες μετά την τελετή των βραβείων Οσκαρ που σνόμπαρε επιδεικτικά τις γυναίκες, η Νικόλ Αλεξανδροπούλου μιλά για τη συνέπεια που πρέπει να έχουμε και τον αγώνα που δεν σταματά για τις γυναίκες. «Πρέπει πρώτα απ’ ολα να αλλάξουμε εμείς οι ίδιες την αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας. Γιατί να πρέπει η γυναίκα να είναι αυτή που πάντα πρώτη εγκαταλείπει τα όνειρά της;».