Στο βιβλίο της «My Greek drama» (Το ελληνικό μου δράμα) η πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 Γιάννα Αγγελοπούλου αναφέρεται σε πολλά πρόσωπα και περιγράφει πολλές καταστάσεις από τη θητεία της αυτή.
Η κυρία Αγγελοπούλου αναφέρεται σε συγκεκριμένες συζητήσεις και στιχομυθίες και δεν... χαρίζεται σε κανέναν, σε ένα βιβλίο που όπως λέει η ίδια είναι «μια ιστορία ζωής και αγάπης, επιτυχίας και αποτυχίας, προδοσίας και δικαίωσης».
Χαρακτηριστικά είναι ορισμένα μόνον αποσπάσματα όπως δημοσιεύονται σήμερα σε ένα τετρασέλιδο αφιέρωμα στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Πρώτο Θέμα».
Για τον Κώστα Καραμανλή
Σκέφτηκε για αρκετή ώρα πριν σκύψει προς το μέρος του Γιάννη (σ.σ. Παπουτσάνη που ήταν διευθυντής στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος) και χτυπώντας τον φιλικά δυο φορές στο πόδι -σημάδι πως ήταν έτοιμος να εκμυστηρευθεί κάτι που ήταν ταυτόχρονα προσωπικό αλλά και προαποφασισμένο- είπε «η πιο ευτυχισμένη στιγμή για μένα θα είναι όταν θα φύγω από εδώ μέσα». Εγώ δεν εξεπλάγην τόσο πολύ, εκτός ίσως από το ότι ο πρωθυπουργός παραδεχόταν ανοιχτά κάτι τέτοιο»
Για τον Νίκο Χριστοδουλάκη
Είχα φιλικές σχέσεις με το δημοσιογράφο που έτυχε να βρίσκεται δίπλα στο Χριστοδουλάκη όταν εκείνος σήκωσε το τηλέφωνο. Κι ενώ ο Σημίτης χαμογελούσε και έκανε νεύματα διαβεβαιώνοντάς με ευγενικά ότι θα έπαιρνα αυτό που ζητούσα ο οικονομικός του σύμβουλος εξέφραζε ανοικτά την απέχθειά του: «Εχω κι αυτή την πλούσια βρόμα που έρχεται εδώ και παίζει τα παιχνίδια της, λες και θα κερδίσουμε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών».
Για την Ντόρα Μπακογιάννη
Ενα άτομο που δεν έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για μένα και δεν έμπαινε στον κόπο να το κρύψει ήταν η κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η Ντόρα Μπακογιάννη. Την έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά να με χαρακτηρίζει θρασεία και ξεδιάντροπη
Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο
Ο Βενιζέλος ήθελε να περιμένουμε έως την τελευταία στιγμή πριν από τους Αγώνες και απλώς να περάσει τότε έναν καινούργιο νόμο που θα όριζε όλες τις αλλαγές και θα προέβλεπε ποινές για τους παραβάτες.
Είπα σε αυτόν και τον πρωθυπουργό ότι η ιδέα του είναι απαράδεκτη. Εκείνος επέμεινε και με το αλαζονικό και πομπώδες ύφος του, χωρίς καν να με κοιτάζει, είπε στον Σημίτη: Το δικό μου σχέδιο είναι το καλύτερο».