Τις εξελίξεις στην Ουκρανία αλλά και το πως αυτές επηρεάζουν την Ελλάδα, σχολίασε με δηλώσεις του στο iefimerida.gr, ο διεθνολόγος, Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος.
«Παρά τη διαφαινόμενη αποκλιμάκωση, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μία πολεμική κλιμάκωση. Η διπλωματική διευθέτηση εξακολουθεί να παραμένει το βασικό σενάριο των εξελίξεων στην περιοχή, μιας και η ενεργειακή και οικονομική αλληλεξάρτηση Μόσχας και Ευρώπης επιδρά καταλυτικά για την αποσόβηση μίας ολικής σύγκρουσης των δύο μερών. Η τρέχουσα κατάσταση θυμίζει αρκετά την κρίση των πυραύλων το 1962, στην Κούβα, όταν οι ΗΠΑ και η τότε Σοβιετική Ένωση έφτασαν στο χείλος της πυρηνικής σύγκρουσης», είπε στο iefimerida και συνέχισε:
«Μην ξεχνούμε, όμως, ότι παρόμοια γεγονότα οδήγησαν το 2014 τη Ρωσία στην προσάρτηση της Κριμαίας. Όσο το φιλοδυτικό καθεστώς στο Κίεβο πιέζει για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και όσο η Ρωσία αντιλαμβάνεται την προοπτική αυτή ως απειλή ασφαλείας για την ίδια και τους Ρώσους κατοίκους της Ουκρανίας, τόσο η περιοχή θα εξακολουθεί να ομοιάζει με μπαρουταποθήκη. Η κατάσταση, λοιπόν, παραμένει κινδυνώδης».
Αναφορικά με τους λόγους που η Μόσχα έφερε την κατάσταση σε αυτό τη σημείο διερωτήθηκε: «Τελικά είναι η Μόσχα η κύρια ή η μόνη υπεύθυνη για την ένταση των ημερών; Χωρίς αμφιβολία, μία πολεμική σύρραξη θα έπληττε σημαντικά την Ευρώπη και τη Ρωσία και λιγότερο από όλους τις ΗΠΑ. Ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων στην Κεντρική Ασία και ο αμερικανικός φόβος προσέγγισης Ρωσίας – Κίνας έχει θορυβήσει τις ΗΠΑ, που προσπαθούν να μειώσουν το ρωσικό γεωπολιτικό αποτύπωμα, διαταράσσοντας τις ευρω-ρωσικές σχέσεις. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι η Ουάσιγκτον έριξε λάδι στη φωτιά, για να παρακινήσει τους ευρωπαίους να περιορίσουν την ενεργειακή τους εξάρτηση από τη Μόσχα».
Επιπλέον επισήμανε πως: «Το βέβαιον είναι ότι η κατάσταση ωφέλησε το αφήγημα περί ρωσικής απειλής στην ευρωπαϊκή ασφάλεια και αναζωπύρωσε το διάλογο γύρω από εναλλακτικές πηγές ενέργειας για τη γηραιά ήπειρο. Από την άλλη, δεν χωρά αμφιβολία ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν προώθησε την γεωπολιτική στρατηγική του, ικανοποιώντας ταυτόχρονα τους Ρώσους ψηφοφόρους, σε μία δύσκολη δημοσκοπικά συγκυρία για τον ίδιο».
Σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης, είπε, η Ελλάδα θα έχει να αντιμετωπίσει τρεις μεγάλες προκλήσεις: «Η πρώτη αφορά στην προστασία της ασφάλειας των δεκάδων χιλιάδων ομοεθνών μας, που βρίσκονται στην ανατολική Ουκρανία, μία ανάσα από την ζώνη κινδύνου. Η δεύτερη αφορά στην αντιμετώπιση της αύξησης του κόστους ενέργειας, αλλά και των τροφίμων. Μην ξεχνούμε ότι η Ουκρανία αποτελεί τον τέταρτο σε όγκο προμηθευτή τροφίμων της Ευρώπης. Τέλος, θα πρέπει να λύσουμε το δύσκολο παζλ του συγκερασμού των υποχρεώσεών μας, που απορρέουν από τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ανάγκη διατήρησης αλώβητων των σχέσεων μας με τη Μόσχα. Το τελευταίο αποκτά ιδιαίτερη σημασία, αν ληφθεί υπόψη η παράμετρος της προσπάθειας αξιοποίησης της κατάστασης από την Τουρκία, για μερική αποκατάσταση των σχέσεών της με τις ΗΠΑ.»
Το χρονικό εύρος και το επιχειρησιακό βάθος μίας πολεμικής σύρραξής αναμένεται να καθορίσουν και το μέγεθος των επιπτώσεων στην ενεργειακή κρίση. «Στο αρνητικό σενάριο της πολεμικής εμπλοκής, η ενεργειακή κρίση θα εξελιχθεί σε διπλή κρίση οικονομίας και πληθωρισμού. Η ανάπτυξη στην Ευρώπη θα βραδύνει και το κόστος των λογαριασμών ενέργειας για τα κράτη, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες θα είναι δυσβάστακτα. Στο απίθανο, δε, σενάριο διακοπής της τροφοδοσίας του φυσικού αερίου από τη ρωσική Gazprom ή λόγω καταστροφών και βλαβών στο δίκτυο, οι επιπτώσεις θα είναι δυσβάστακτες, ειδικά για την Ελλάδα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Δεσποτόπουλος.