«Ταπεινωτική» εξέλιξη για τον Βλαντίμιρ Πούτιν και το Κρεμλίνο χαρακτηρίζει το αμερικανικό Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου (ISW) την παρέμβαση του Αλεξάντερ Λουκασένκο, προκειμένου να σταματήσει η προέλαση των μισθοφόρων της Wagner προς τη Μόσχα.
Όπως αναφέρει σε ανάλυσή της η αμερικανική δεξαμενή σκέψης, το Κρεμλίνο δυσκολεύτηκε να συγκροτήσει μια συνεκτική απάντηση στην ανταρσία της Wagner του Γεβγκένι Πριγκόζιν «αναδεικνύοντας τις αδυναμίες εσωτερικής ασφάλειας, που οφείλονται πιθανώς οφείλονται στον αιφνιδιασμό και στον αντίκτυπο των μεγάλων απωλειών στην Ουκρανία».
Οι ρωσικές Αρχές κινητοποίησαν τη Rosgvardia, τη ρωσική εθνική αστυνομία, αλλά «το ISW δεν έχει παρατηρήσει αναφορές ή πλάνα που να υποδηλώνουν ότι μονάδες της Rosgvardia ενεπλάκησαν με τη Wagner σε οποιοδήποτε σημείο».
Η ιδρυτική αποστολή της Rosgvardia είναι να αντιμετωπίζει τις εσωτερικές απειλές για την ασφάλεια της ρωσικής κυβέρνησης, όπως μια προέλαση στη Μόσχα, και είναι αξιοσημείωτο ότι η Rosgvardia απέτυχε να εμπλακεί, ακόμη και όταν η Wagner κατέλαβε κρίσιμα στρατιωτικά κέντρα στο Ροστόφ επί του Ντον και κατέστρεψε ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη
Το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου σημειώνει ακόμη πως δεν προκάλεσε έκπληξη ότι μολονότι ο ηγέτης της Τσετσενίας, Ραμζάν Καντίροφ, δήλωσε ότι είχε κινητοποιήσει τις δυνάμεις του - οι οποίες υποτίθεται ότι ειδικεύονται στην εσωτερική ασφάλεια - ως απάντηση στην προέλαση της Wagner δεν ενεπλάκησαν ποτέ με την Wagner. Αυτό «συνάδει με τον πρωταρχικό στόχο του Καντίροφ να διατηρήσει τη δική του δύναμη εσωτερικής ασφάλειας», σημειώνει το ISW, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι «τα ειδικά όργανα εσωτερικής ασφάλειας του Κρεμλίνου απέτυχαν να αντιδράσουν σε μια ανεξάρτητη στρατιωτική δύναμη, που κατέλαβε το αρχηγείο της SMD [νότια στρατιωτική περιφέρεια] και προέλασε προς τη Μόσχα - και η Wagner πιθανότατα θα μπορούσε να είχε φτάσει στα περίχωρα της Μόσχας, αν ο Πριγκόζιν επέλεγε να τους διατάξει να το κάνουν».
Ο Λουκασένκο πιθανώς εξασφαλίζει ανταλλάγματα από το Κρεμλίνο
Για την αμερικανική δεξαμενή σκέψης η άμεση εμπλοκή του προέδρου της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο στην αναχαίτιση μιας στρατιωτικής προέλασης προς τη Μόσχα ήταν «ταπεινωτική για τον [Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ] Πούτιν και μπορεί να έχει εξασφαλίσει στον Λουκασένκο άλλα οφέλη».
Η αναφερόμενη πρόσβαση του Λουκασένκο σε διαύλους επικοινωνίας που είχαν καθιερωθεί προηγουμένως και η επιτυχής διαπραγμάτευση με τον [ηγέτη της Wagner Πριγκόζιν] πιθανώς υποδηλώνει ότι ο Λουκασένκο ασκεί απροσδιόριστη επιρροή επί του Πριγκόζιν, που θα μπορούσε να αξιοποιήσει για την αποκλιμάκωση της κατάστασης, προσθέτει.
Για το ISW «ο Λουκασένκο πιθανότατα θα επιδιώξει να χρησιμοποιήσει την αποκλιμάκωση της ένοπλης εξέγερσης για να προωθήσει τους στόχους του, όπως η καθυστέρηση της επισημοποίησης του κράτους της Ένωσης Ρωσίας-Λευκορωσίας ή το να αποτρέψει τον Πούτιν από το να χρησιμοποιήσει δυνάμεις της Λευκορωσίας στην Ουκρανία».
Γιατί ξεκίνησε ο Πριγκόζιν την ανταρσία;
Το ISW εικάζει ακόμη ότι ο Πριγκόζιν εξέλαβε ως «υπαρξιακή απειλή για την πολιτική (και πιθανώς προσωπική) του επιβίωση την προθεσμία που έδωσε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας μέχρι την 1η Ιουλίου, προκειμένου όλες οι μη τακτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας Wagner, να υπογράψουν συμβόλαια με την κυβέρνηση.
Γι’ αυτό και «πόνταρε στο ότι η μόνη διέξοδος για να διατηρήσει την ομάδα Wagner ως ανεξάρτητη δύναμη ήταν να βαδίσει εναντίον του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, πιθανώς με σκοπό να εξασφαλίσει αποστασίες στον ρωσικό στρατό, αλλά υπερεκτιμώντας τις δικές του προοπτικές».
Δεδομένης της ταχύτητας και του συντονισμού των κινήσεων της Wagner ο Πριγκόζιν «είναι σχεδόν βέβαιο ότι σχεδίασε αυτή την επιχείριση εκ των προτέρων», γράφει το ISW - «πράγμα που ευθυγραμμίζεται με τις αναφορές των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες υποψιάζονταν μέχρι και πριν από δύο εβδομάδες ότι σχεδίαζε να αναλάβει δράση κατά της Μόσχας.
Η δεξαμενή σκέψης εικάζει ότι η ανταρσία μπορεί να έχει διαβρώσει την υποστήριξη προς τον Πριγκόζιν μεταξύ της κοινότητας των υπερεθνικιστών και ακόμη και εντός της ίδιας της Wagner, καθώς ανάγκασε τις περιφερειακές Αρχές που συνδέονται με τη Wagner και τις οργανώσεις στρατολόγησης να καταγγείλουν την προσπάθεια αυτή.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε με τη μεσολάβηση της Λευκορωσίας μπορεί επίσης να εξοργίσει το προσωπικό της Wagner, καθώς σηματοδοτεί το τέλος των προσπαθειών να μην υποταχθεί η Wagner στο ρωσικό Υπουργείο Άμυνας.