Το Βραχάτι είναι η ιδανική επιλογή για να συνεχίσεις τις διακοπές μέσα στην καρδιά του Σεπτέμβρη. Απέχει μόνο μία ώρα από την Αθήνα και έχει το εφέ ενός νησιού. Μας ξεναγεί σε αυτό η Τατιάνα Κίρχοφ.
Μπορεί οι διακοπές για τους περισσότερους από εμάς να έχουν τελειώσει, όμως οι κοντινές εκδρομές στην Αθήνα θα μας δώσουν την ενέργεια, τη χαλάρωση και τη διασκέδαση που θα μας βοηθήσουν να προσαρμοστούμε εύκολα στην πόλη. Η Τατιάνα Κίρχοφ, νευροεπιστήμονας, ψυχολόγος και συγγραφέας της εξαιρετικής συλλογής διηγημάτων «Ιστορίες που (δεν) είπα στον ψυχολόγο μου», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πόλις, μας προτείνει τα καλύτερα μέρη για κολύμπι, φαγητό, καφέ, βόλτες, πεζοπορίες και διαμονή στο Βραχάτι Κορινθίας, όπου η οικογένειά της διατηρεί το εξοχικό της σπίτι και το οποίο επισκέπτεται από μικρή.
Αν το Βραχάτι ήταν ήρωας σε βιβλίο, τι χαρακτήρας θα ήταν;
Σίγουρα ένας χαρακτήρας με παλμό, νεανικός, απρόβλεπτος και με μεγάλη ποικιλία και αντιθέσεις. Ήρεμος και ενθουσιώδης, ξενύχτης και μοναχικός, χαβαλές και σοφός.
Είστε στην Αθήνα και σκέφτεστε το Βραχάτι: Ποια είναι η εικόνα που σας έρχεται στο μυαλό;
H θάλασσα. Είναι μια πάρα πολύ συχνή και καθημερινή σκέψη μου αυτή: μέσα στο μπετό της πόλης, στους γρήγορους ρυθμούς της, στη βίαιη αποκοπή μας από τη φύση, η σκέψη που με ξεκουράζει και μου δίνει δύναμη είναι αυτός ο θαλασσινός τόπος.
Ποια είναι η σχέση σας με το Βραχάτι; Πότε πήγατε πρώτη φορά;
Απ’ όταν γεννήθηκα είμαι κάθε καλοκαίρι εδώ. Γέννημα-θρέμμα. Η καταγωγή του πατέρα μου είναι από ένα διπλανό χωριό, το Περιγιάλι, αλλά ο παππούς αγόρασε το οικόπεδο στο Βραχάτι. Μάλιστα, τότε οι αδερφοί του παππού τον είχαν θεωρήσει τρελό για την κίνηση του αυτή, να αγοράσει ένα οικόπεδο μπροστά στη θάλασσα στη μέση του πουθενά. Έκτοτε όλα μου τα καλοκαίρια είναι συνδεδεμένα με αυτό το μέρος, το οποίο εγώ θεωρώ γενέθλιο τόπο.
Ποια είναι η αγαπημένη σας γωνιά εκεί;
Τα βράχια στη θάλασσα κοντά στο σπίτι μου. Έχω καθίσει και αγναντέψει τη θάλασσα ουκ ολίγες φορές. Από εκεί βλέπω και την ανατολή και τη δύση του ηλίου. Με γαληνεύει αυτό το σημείο. Είναι, νομίζω, το μέρος όπου έχω πάρει και αρκετές σημαντικές αποφάσεις.
Ποια είναι τα «πλεονεκτήματα» και ποια τα «ελαττώματα» της περιοχής; Τι αγαπάτε στο Βραχάτι και τι δεν σας αρέσει σε αυτό;
Σίγουρα στα πλεονεκτήματα είναι το ότι απέχει μία ώρα από την Αθήνα. Ο δρόμος, εδώ και χρόνια, είναι εξαιρετικός, μια ευθεία στην Εθνική και έφτασες. Δεν χρειάζεται να πάρεις άλλο μεταφορικό μέσο. Oποιαδήποτε στιγμή της ημέρας θελήσεις, μπαίνεις στο αυτοκίνητό σου και σε μία ώρα είσαι εδώ. Μ’ αρέσει αυτή η αίσθηση, ότι η ελευθερία είναι τόσο κοντά μου. Εκτός από την εύκολη προσβασιμότητα, είναι ένας χώρος που έχει πληθώρα επιλογών: μπαρ, εστιατόρια, ταβέρνες, κλαμπ, πιτσαρίες, καφετερίες, ξαπλώστρες, ανοργάνωτες παραλίες, θερινό σινεμά, παιδότοπους - έχει τα πάντα. Επειδή είναι ένας τόπος κοντά στην Αθήνα, ο τουρισμός είναι κατά βάση οι Αθηναίοι. Οπότε, και ο τόπος προσφέρει ανάλογες παροχές με αυτές που έχουν συνηθίσει οι Αθηναίοι. Στα αρνητικά θα έβαζα σίγουρα τον αέρα. Άμα πιάσει βοριάς εδώ, είναι δύσκολα τα πράγματα.
Κοντινές εκδρομές σε αρχαιολογικούς χώρους, δάση για πεζοπορίες, σπα για ευεξία και sports
Κοντινές εκδρομές και αξιοθέατα που μπορεί κανείς να δει γύρω από το Βραχάτι;
Μια επίσκεψη στη λίμνη Ηραίου στην Περαχώρα Λουτρακίου, περίπου 40’ μακριά απ’ το Βραχάτι, είναι κάτι που σίγουρα αξίζει τον κόπο. Άλλωστε, δεν συναντάς και σε πολλά μέρη τη χαρά να κολυμπάς δίπλα σε αρχαία μνημεία. Εκεί βρίσκεται και ο φάρος Μελαγκάβι, τον οποίο βλέπω απ’ το σπίτι μου στο Βραχάτι. Προσφέρει καταπληκτική θέα και η θάλασσα εκεί είναι ένας ονειρεμένος κόλπος.
Στην Αρχαία Κόρινθο, 15’ από το Βραχάτι, αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη στο μουσείο. Μπορείς να περιπλανηθείς ανάμεσα στα αρχαία μνημεία και να θαυμάσεις από κοντά πράγματα μεγάλης ιστορικής σημασίας, καθώς και τον Ναό του Απόλλωνα. Ο Ακροκόρινθος με το φρούριό του είναι, επίσης, ένα ιστορικό σημείο της περιοχής και προσφέρει μια μαγευτική θέα στον Κορινθιακό Κόλπο.
Η Κόρινθος, εξάλλου, στα αρχαία χρόνια αποτελούσε μια μεγάλη δύναμη, μετά την Αθήνα και τη Σπάρτη, οπότε το μέρος προσφέρεται για ιστορικές περιπλανήσεις. Στην Κόρινθο, για μένα ένα εκπληκτικό σημείο είναι το άγαλμα που αναπαριστά τον κυνικό φιλόσοφο Διογένη και τον Μ. Αλέξανδρο στη γνωστή τους συνομιλία, που όταν ο Μ. Αλέξανδρος ρώτησε τον Διογένη τι χάρη θέλει να του κάνει, επειδή ο Διογένης δεν συγκινήθηκε με την επίσκεψη του Αλεξάνδρου στην Κόρινθο, εκείνος του απάντησε το περίφημο «αποσκότησων με», βγάλε με δηλαδή από τη λήθη, ένα έξυπνο λογοπαίγνιο για να εννοηθεί η φράση «σταμάτα να μου κρύβεις τον ήλιο», κορωνίδα της κυνικής φιλοσοφίας.
Εγώ θα πρότεινα πάντα και μια εκδρομή στη λίμνη Δόξα στα ορεινά της Κορινθίας, στον Φενεό, καμιά ώρα μακριά απ’ το Βραχάτι. Η τεχνητή λίμνη είναι περιτριγυρισμένη από κατάφυτη βλάστηση. Δεν θα ήταν υπερβολή αν πω ότι το τοπίο θυμίζει Ελβετία.
Η Κορινθία προσφέρεται επίσης και για πεζοπορίες στο όρος Γεράνεια και Ζήρεια, έχοντας καλά κρυμμένα μονοπάτια για περπάτημα σε φαράγγια. Ας ελπίσουμε το γιγάντιο πρόβλημα με τις φωτιές να μη βλάψει παραπάνω τον τόπο. Κοντά στο Βραχάτι υπάρχει, επίσης, ο ιστορικός χώρος της Νεμέας, με το εκπληκτικό μουσείο και τους οινοποιητικούς συνεταιρισμούς. Για τους πιο τολμηρούς, υπάρχει και η δυνατότητα για bungee jumping απ’ τη γέφυρα του Ισθμού. Εάν κάποιος έχει περισσότερο χρόνο να διαθέσει στην περιοχή μας, θα πρότεινα σίγουρα ένα πέρασμα απ’ τον Ισθμό με καραβάκι.
Τέλος, μια βόλτα στο πευκοδάσος του Ξυλόκαστρου και μπάνιο στην ομώνυμη παραλία θα ήταν επίσης μια κοντινή εκδρομή που αξίζει τον κόπο. Το Ξυλόκαστρο απέχει απ’ το Βραχάτι περίπου μισή ώρα. Εκεί επιβάλλεται μια επίσκεψη στο σπίτι του Άγγελου Σικελιανού.
Τι θα προτείνατε σε κάποιον που έρχεται για πρώτη φορά στο Βραχάτι να δει οπωσδήποτε ώστε να έχει μια πλήρη και ωραία εικόνα για το μέρος αυτό;
Να κολυμπήσει στις θάλασσές μας που έχουν γαλάζια σημαία, να περπατήσει στο πλακόστρωτο παραλιακό δρομάκι, να αφήσει τα παιδιά του να παίξουν χαρούμενα στις κούνιες και στο λούνα παρκ, να απολαύσει το ποτό του σε ένα από τα πολλά νυχτερινά μαγαζιά, να δει μια ταινία στο θερινό σινεμά «Λαΐς» που φέρνει πρώτης προβολής έργα και σίγουρα να περάσει μια βόλτα απ’ το σπίτι του αείμνηστου Μίκη Θεοδωράκη.
Πού αξίζει να πάμε για φαγητό στο Βραχάτι μετά το κολύμπι
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας γεύσεις όταν είστε στο Βραχάτι;
Η γεύση απ’ το καρπούζι και τα σταφύλια. Έχω συνδέσει το καλοκαίρι με τη γεύση των φρούτων και ειδικά αυτών, των πιο αγαπημένων μου. Α, φυσικά, και του παγωτού. Θα μπορούσα να τρώω άπειρα παγωτά κάθε μέρα. Τα παγωτά είναι συνδεδεμένα με το καλοκαίρι, την απόλαυση, την ξεγνοιασιά και την παιδικότητα!
Αγαπημένα εστιατόρια, παραδοσιακές ταβέρνες ή μαγειρεία; Τι μας προτείνετε και τι πιάτα να δοκιμάσουμε αν πάμε και εμείς σε αυτά;
Να φάει πίτσες, μπέργκερ και υπέροχα μπιφτέκια στο «Αλεξάνδρειο» και να αφήσει λίγο χώρο για να δοκιμάσει τα εκπληκτικά σιροπιαστά γλυκά. Υπέροχο φαγητό προτείνεται επίσης και στο εστιατόριο του «Χαραλαμπίδη». Σουβλατζίδικα υπάρχουν πολλά, εγώ ξεχωρίζω το «Λεμόνι και αλάτι», ενώ για ψαρικά πας στον «Μώλο».
Για εκπληκτική θέα μπροστά στη θάλασσα και καλό φαγητό προτείνεται το εστιατόριο «Κόγια» στο χωριό Κοκκώνι, 5’ με το αυτοκίνητο μακριά απ’ το Βραχάτι. Για ψησταριά άλλου επιπέδου επισκέπτεσαι το κοντινό χωριό Μπολάτι και την ταβέρνα «Εβίβα».
Τι θα μας προτείνατε για διαμονή εκεί ή κοντά σε αυτό;
Υπάρχουν, ευτυχώς, πολλές επιλογές πια για διαμονή. Τα περισσότερα ξενοδοχεία μας βρίσκονται ακριβώς μπροστά στη θάλασσα, προσφέροντας μαγευτική θέα. Το μεγαλύτερο ξενοδοχείο είναι το «Alkyon», που προσφέρεται και για διαμονή με οικογένεια, με οργανωμένη παραλία ακριβώς μπροστά. Ο τόπος είναι σε άνθηση και θέλω να πιστεύω ότι οι επενδυτές με μεράκι και αισθητική θα σεβαστούν πάνω απ’ όλα το περιβάλλον στην προσπάθειά τους να παρέχουν καλύτερη ποιότητα παροχών στην περιοχή.
Διάβασμα με θέα θάλασσα
Ποια είναι η αναγνωστική σας ρουτίνα; Πού και πότε σας αρέσει να διαβάζετε όταν είστε σε διακοπές;
Αρχικά διαβάζω με το που θα ξυπνήσω το πρωί καθήμενη στην πολυθρόνα μου, από την οποία μπορώ να βλέπω την ανατολή του ηλίου στο Βραχάτι. Έπειτα, όταν είμαι διακοπές σε κάποιο νησί, θα πάρω σίγουρα το βιβλίο μαζί μου στη θάλασσα και ανάμεσα στις βουτιές θα απομονωθώ στις σελίδες του. Επειδή όμως δεν μ’ αρέσει να «βασανίζω» τα βιβλία μου, δεν τα παίρνω πουθενά αλλού. Θέλω να είναι καθαρά, ανέγγιχτα, σαν «σιδερωμένα». Εκτός από το πρωί και ανάμεσα στις βουτιές, μ’ αρέσει πολύ να διαβάζω και το απόγευμα, μετά το μεσημεριανό ύπνο.
Ένα βιβλίο που διαβάσατε στο Βραχάτι και το έχετε ταυτίσει πιο έντονα με το μέρος;
Όλα τα βιβλία του Καμύ, τα οποία πρωτοδιάβασα μανιωδώς γύρω στα 19-20 μου, τα καλοκαίρια στο Βραχάτι. Θυμάμαι να κάνω πλάκα και να λέω «θα διαβάσω κάτι ανάλαφρο για φέτος το καλοκαίρι: την "Πανούκλα" του Καμύ». Σίγουρα, βέβαια, το βιβλίο που ίσως έχει ταυτιστεί περισσότερο με το μέρος είναι «Ο Ξένος», του ίδιου συγγραφέα. Αρχικά γιατί κάτι καλοκαίρια τον ξαναδιάβαζα μονορούφι μέσα σε μια μέρα και, κατά δεύτερον, γιατί η περιγραφή όπου ο Μερσώ σκοτώνει τον Άραβα με τα πυρωμένα απ’ τον ήλιο και τον ιδρώτα μάτια έχει για μένα ταυτιστεί απόλυτα με τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού στο Βραχάτι.
Μιλήστε μας για το βιβλίο σας που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πόλις με τίτλο «Ιστορίες που (δεν) είπα στον ψυχολόγο μου».
Είναι μια δουλειά που την ξεκίνησα από το 2017 με σκοπό να καταγράψω κάποιες ιστορίες που εμένα μου άρεσαν. Δεν είχα σκεφτεί να τις εκδώσω. Αυτό έγινε πολύ μετά. Οι ιστορίες αυτές είναι εμπνευσμένες από πράγματα που έχω ακούσει/δει/ζήσει. Ο πυρήνας των ιστοριών είναι αληθινός, η αφορμή -να το πούμε κι έτσι- το έναυσμα για να γραφτούν είναι αληθινό, αλλά η κάθε ιστορία πρόκειται για μυθοπλασία. Δεν ήταν ο σκοπός να δημοσιοποιηθούν οι ιστορίες των ανθρώπων, άλλωστε αυτές αποτελούν και ιατρικό απόρρητο. Μια φράση όμως κάποιου ή ένας χαρακτήρας ή η ιδέα μιας ιστορίας αποτέλεσαν την έμπνευση για να γράψω μια δικιά μου ιστορία, έτσι όπως εγώ τη φαντάστηκα ή θα ήθελα να είχε ή να μην είχε γίνει. Είναι πολύ τιμητικό για μένα που το βιβλίο κατάφερε και 2η έκδοση, και το λέω αυτό γιατί το βιβλίο βγήκε τον Οκτώβριο του 2020, οπότε έπεσε μέσα στις καραντίνες. Η προώθηση -και εννοώ τις βιβλιοπαρουσιάσεις- ήταν ελάχιστη, εξαιτίας των συνθηκών, παρ' όλα αυτά το βιβλίο βρήκε τον δρόμο του και αγαπήθηκε πολύ απ’ το κοινό. Είναι η πρώτη μου συγγραφική δουλειά και για μένα αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Το βιβλίο αποτελείται από 11 αυτόνομες ιστορίες. Θέλω να πιστεύω ότι οι ήρωες είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που μας ξεναγούν στον κόσμο τους και στα προβλήματά τους, προβλήματα και σκέψεις που λίγο-πολύ έχουμε όλοι μας. Ήθελα να υπάρχει η ανθρώπινη διάσταση στις ιστορίες μου. Με αφορά πώς ο καθένας μας σκέφτεται, συμπεριφέρεται, επιλέγει αυτό και όχι το άλλο. Με ενδιαφέρουν οι άνθρωποι και τα προβλήματά τους. Γι’ αυτό και μπήκα στη διαδικασία να γράψω αυτές τις ιστορίες. Ίσως να ήταν και μια δική μου ανάγκη να πω ότι κάποια προβλήματα είναι πανανθρώπινα. Μας αφορούν όλους. Κανείς δεν είναι μόνος του.
Σε τι συνθήκες σάς αρέσει να γράφετε; Γράφετε στο χαρτί ή πάντα σε λάπτοπ; Θέλετε απομόνωση ή γράφετε με ευκολία παντού;
Γράφω στο λάπτοπ τις πολύ πρωινές ώρες. Από τις 5 που θα ξυπνήσω και μετά. Μου είναι αδύνατον να γράψω κάπου με φασαρία. Δεν μπορώ να γράψω εκτός σπιτιού, εκτός του γραφείου μου, εκτός του χώρου μου, που θέλω να είναι φτιαγμένος έτσι όπως με βολεύει. Δεν είμαι multitasker, παρόλο που μου φαίνεται ένα εξαίσιο skill. Δεν το έχω σε καμία περίπτωση.
Ποιο βιβλίο υπάρχει αυτή τη στιγμή στο κομοδίνο σας;
Τελειώνω το «Ταξίδια με τον Τσάρλι», του Στάινμπεκ, τον οποίο αγαπώ. Ταξιδεύω μαζί του στις Πολιτείες των ΗΠΑ και μέσα απ’ τα μάτια του και τον σχολιασμό του μαθαίνω πράγματα για τα μέρη εκεί. Και έχω επίσης την «Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι», του Κούντερα, που με έχει συνεπάρει και προβληματίσει ιδιαίτερα.
Ποια είναι τα βιβλία που αγαπήσατε το φετινό καλοκαίρι και ποια άλλα σκοπεύετε να διαβάσατε;
Λάτρεψα το καινούργιο βιβλίο της Σάλλυ Ρούνεϋ «Όμορφε κόσμε, πού είσαι;». Ένιωσα μια μαγική σύνδεση με έναν άνθρωπο της γενιάς μου, που όμως ζει σε έναν τελείως διαφορετικό τόπο απ’ τον δικό μου, κι αυτή η σύνδεση με έκανε να αναρωτηθώ αν, τελικά, οι συνομήλικοι άνθρωποι έχουν τους ίδιους προβληματισμούς παντού, και πόσο τελικά ρόλο παίζει το να είσαι 30 και να ζεις στη βροχερή Ιρλανδία και το να είσαι 30 και να ζεις στη ζέστη της Αθήνας; Άρα, τα προβλήματα των γενεών είναι καθολικά για τον δυτικό κόσμο; Κι αν ναι, αυτό τι σημαίνει τελικά; Ότι είμαστε όλοι ανεβασμένοι στο ίδιο τρενάκι που μας πάει και μας πάει όλους προς μια κατεύθυνση; Και ποιος την επηρεάζει τελικά αυτή την κατεύθυνση; Κι αυτή η κατεύθυνση πού θα καταλήξει τελικά; Ένα άλλο βιβλίο που με συνεπήρε φέτος το καλοκαίρι είναι το «Τρίτο στεφάνι» του Ταχτσή. Ο θεατρικός του λόγος και αυτό το ταξίδι στην Ελλάδα τού τότε, στα ήθη και στα έθιμα, και στον τρόπο σκέψης μιας άλλης εποχής, είναι μαγευτικά. Στο κομοδίνο με περιμένουν ακόμα για διάβασμα «Το εμβατήριο του Ραντέτσκυ» του Ροτ, και οι «Μεγάλες προσδοκίες» του Ντίκενς, γιατί πάντα θα διαβάσω τουλάχιστον ένα κλασικό μυθιστόρημα στις καλοκαιρινές διακοπές.
Έχετε μια ελεύθερη μέρα μόνο για εσάς: Πώς την περνάτε στο Βραχάτι; Πού πηγαίνετε; Ποια είναι η διαδρομή και οι στάσεις για μια ιδανική μέρα εκεί;
Θα ξυπνήσω νωρίς το πρωί πριν το χάραμα και θα καθίσω να δω την ανατολή διαβάζοντας. Με το που βγει ο ήλιος θα φύγω για τρέξιμο. Θα φτάσω μέχρι το επόμενο χωριό και καμιά φορά και μέχρι το μεθεπόμενο. Θα γυρίσω πίσω καταϊδρωμένη κατά τις 7 το πρωί και θα βουτήξω στη θάλασσα. Ύστερα ακολουθεί η βόλτα με τον Αντώνη (σκύλος). Το μέρος προσφέρει απίστευτη ηρεμία, μακριά απ’ τη φασαρία της πόλης, και γι’ αυτό ενδείκνυται για συγγραφή. Επειδή όμως το ένα μπάνιο ποτέ δεν είναι αρκετό, αναμένω με χαρά τις φίλες μου να κατέβουν με τα ποδήλατα και να μου φωνάξουν να ξαναπάμε στη θάλασσα. Τα απογεύματα τα κρατάω για μένα, είναι ώρα ξεκούρασης και διαβάσματος. Μια βραδινή βόλτα στα παραθαλάσσια μαγαζιά του χωριού, παγωτό στο χέρι, βόλτα στην παραλία, κι όλο και κάποιος ξάδερφος θα είναι εκεί τριγύρω για να πούμε τα νέα μας. Το σίγουρο είναι πως αν είχα μια ελεύθερη μέρα μόνο για μένα, θα την περνούσα σίγουρα στο Βραχάτι. Ακόμα κι αν ήταν μια βροχερή χειμωνιάτικη ημέρα και το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να αγναντεύω τη θάλασσα, διαβάζοντας ή γράφοντας. Θα δανειστώ τη φράση της φίλης μου και συν-κολυμβήτριάς μου χειμώνα-καλοκαίρι «αυτός είναι ο δικός μου παράδεισος».
«Το Βραχάτι θυμίζει νησί»
Σε ποιο σημείο στο Βραχάτι λες «Ε, ναι, υπάρχει Θεός»;
Το σημείο είναι η θάλασσα, η ώρα είναι η ώρα της ανατολής του ηλίου που ξεμυτάει πάνω απ’ τα Γεράνεια. Και για τους πιο ρομαντικούς η ώρα της ανατολής του φεγγαριού στο ίδιο σημείο.
Κάτι που κάνετε εκεί που δεν θα κάνατε εύκολα στην Αθήνα;
Βγαίνω. Εδώ όλα είναι κοντά, όλα είναι δίπλα. Μέσα σε ένα χιλιόμετρο μπορείς να φας, να πιεις καφέ, να πάρεις παγωτό, να κολυμπήσεις, να πας σινεμά, να καλέσεις φίλους στο σπίτι, να πας στο σπίτι των φίλων με τα πόδια ή με τα ποδήλατα. Όλα είναι εύκολα. Στην Αθήνα με την κίνηση και τις μεγάλες αποστάσεις πολλές φορές αποθαρρύνομαι. Σκέφτομαι πού θα παρκάρω, πόση ώρα πριν θα πρέπει να ξεκινήσω για να φτάσω κάπου, ότι οι φίλοι μου δεν μένουν κοντά. Η Αθήνα με κάνει εσωστρεφή, ενώ δεν είμαι. Στο Βραχάτι βρίσκω τον εαυτό μου.
Μια αγαπημένη ανάμνηση από το Βραχάτι;
Να είμαστε παιδιά και να παίζουμε κρυφτό στην αυλή του σπιτιού, να τα «φυλάμε» σε έναν μεγάλο φοίνικα που κάποτε είχαμε και έπειτα να τρέχουμε να κρυφτούμε στις πιο απίθανες κρυψώνες. Να είμαστε παιδιά και να μας πηγαίνει η γιαγιά στα ηλεκτρονικά, είχαμε δύο τότε, πότε στο ένα και πότε στο άλλο, μαζί με τον ξάδερφό μου και να παίζουμε για ώρες. Να δανείζομαι το αυτοκίνητο της θείας μου και να πηγαίνουμε με τον πατέρα μου διαδρομή ως την αρχαία Κόρινθο και πίσω για να με μάθει να οδηγώ, το καλοκαίρι πριν γίνω 18.
Αγαπημένα μπαρ για night out;
Η περιοχή έχει άπειρα μαγαζιά για να πιεις το ποτό σου, να χορέψεις, να περάσεις όμορφα το βράδυ σου. Για πιο λουξ καταστάσεις, το Miraggio στην παραλία του Βραχατίου είναι σίγουρα μια εξαίσια επιλογή.
Ένα όμορφο wine bistrot είναι το Salina, για πιο ήσυχα βράδια. Σε πολύ κοντινή απόσταση από το Βραχάτι βρίσκεται το χωριό Λέχαιο, περίπου 5’ μακριά με το αυτοκίνητο, και εκεί υπάρχει το μαγαζί «I’m going Bananas», το οποίο προτείνεται ανεπιφύλακτα για καφέ ή καλύτερα για βραδινό ποτό. Το μέρος θυμίζει νησί.
Χρειάζεται να έχεις αυτοκίνητο ή μπορείς να μετακινηθείς εύκολα παντού με τα πόδια;
Δεν χρειάζεται αυτοκίνητο. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου στο παραθαλάσσιο Βραχάτι μπορείς να βρεις τα πάντα. Για τράπεζες, αρτοποιεία, τουριστικά είδη, μαγαζιά με ρούχα και λοιπά καταστήματα επισκέπτεσαι το χωριό στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής είτε με τα πόδια είτε με το ποδήλατο. Οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες.
Αν το Βραχάτι είχε soundtrack, τι μουσική θα επιλέγατε και ποια 3 τραγούδια θα είχε;
Θα ήταν σίγουρα μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι: λυρικές, γαλήνιες και ερωτικές. Απ’ το «Χαμόγελο της Τζοκόντα», θα επέλεγα το «Όταν έρχονται τα σύννεφα» και τη «Βραδινή επιστροφή». Η μελωδία απ’ το «Φεύγουν τα νιάτα» του Χατζιδάκι επίσης έχει μια παιδικότητα και αθωότητα που με συγκινεί και μου θυμίζει πολύ το Βραχάτι.
Σε ποια καφέ μπορεί κάποιος να χαλαρώσει και να απολαύσει τη μέρα με τους φίλους του;
Υπάρχουν διάφορα στο παραθαλάσσιο Βραχάτι. Το «Socialista» είναι απ’ τα αγαπημένα μου έχει και δωρεάν ξαπλώστρες. Δίπλα σε αυτό υπάρχουν κι άλλα μαγαζιά που προσφέρουν παρόμοιες παροχές. Τα μαγαζιά βρίσκονται στο κεντρικότερο σημείο στην παραλία Βραχατίου, προσφέρουν ντουζιέρες και γήπεδο για beach volley. Στο «Socialista» προτείνω τα τέλεια smoothies για δροσιά.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας παραλίες στο Βραχάτι και κοντά σε αυτό; Υπάρχουν οργανωμένες με ξαπλώστρες και ομπρέλες;
Μου αρέσει πολύ η παραλία Καλάμια στην Κόρινθο. Τους καλοκαιρινούς μήνες είναι οργανωμένη με δωρεάν ξαπλώστρες, ομπρέλες και ντουζιέρες. Ο Πευκιάς στο Ξυλόκαστρο είναι επίσης μια θαυμάσια επιλογή με ξαπλώστρες και ομπρέλες. Η παραλία Κεχριές, που βρίσκεται στον Σαρωνικό Κόλπο, είναι υπέροχη. Η αγαπημένη μου ίσως είναι η ανοργάνωτη θάλασσα στη λίμνη Ηραίου στο Λουτράκι.
Τι πρέπει να έχει αγοράσει ή να πάρει κανείς μαζί του πριν φύγει από την περιοχή;
Κορινθιακές σταφίδες, κρασί απ’ τη Νεμέα, ένα βιβλίο απ’ το βιβλιοπωλείο μας που είναι δίπλα στη θάλασσα ανοιχτό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, και την αλμύρα της θάλασσας.