Νάπολη, ίσως από τις ωραιότερες εκδρομές στο εξωτερικό -Ολα όσα πρέπει να κάνετε εκεί, αξιοθέατα και φαγητό

Ένα πλούσιο οδοιπορικό στη Νάπολη από αξιοθέατα μέχρι κοντινές εκδρομές και στάση για εξαιρετικό φαγητό.

Η απόδραση στον ιταλικό νότο είναι μια αποκάλυψη και εμπειρία ζωής.

Φασαριόζικη, γοητευτική, ρομαντική, ζωντανή, παραδοσιακή είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που περιγράφουν τη Νάπολη, τη μεγαλύτερη πόλη του ιταλικού νότου και την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας.

Ο πολιτισμός παντρεύεται με τη σύγχρονη ζωή, οι Τέχνες εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν, η αρχιτεκτονική διατηρείται στο ακέραιο, ενώ η γαστρονομία, η Πομπία και η πανέμορφη Ακτή Αμάλφι δίνουν τις δικές τους πινελιές στο κάδρο της Νάπολη.

Έχοντας ζήσει δύο χρόνια στην Νάπολη και έχοντας εξερευνήσει την Ιταλία από άκρη σε άκρη , μπορώ να επιβεβαιώσω ότι η πόλη έχει μια κρυφή γοητεία παντρεύοντας μοναδικά το χτες με το σήμερα και μια ανεπιτήδευτη απλότητα που ξυπνά από τους φασαριόζους και πολύ ρομαντικούς ταυτόχρονα κατοίκους της. Την Νάπολη είτε θα την ερωτευτείς παράφορα, όπως εγώ, είτε δεν θα σου αρέσει καθόλου. Απέχει κατά πολύ τόσο από τον τρόπο ζωής της Ρώμης όσο και του Μιλάνου που εκεί πάνω έχουν περισσότερες επιρροές από την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη.

Ζώντας την καθημερινότητα της πόλης παρατηρείς το πάθος που έχει αυτός ο λαός, πολύ εκδηλωτικοί άνθρωποι που δε διστάζουν να κάνουν καντάδα, και ταυτόχρονα δεν επαναπαύονται στο πολιτιστικό παρελθόν τους. Νιώθουν περήφανοι για την αναγνώριση της Σοφίας Λόρεν και στα γήπεδα όσο και στα τουριστικά μαγαζιά πουλούν ακόμα πράγματα με τη φιγούρα του Μαραντόνα που τον έχουν τόσο ψηλά μέχρι σήμερα.

Το πιο φασιαρίζικο κομμάτι μέσα στη πόλη, με την κίνηση στους δρόμους, λίγο τη φτώχεια που επικρατεί μέχρι σήμερα, τα γραφικά στενά σοκάκια με τις μπουγάδες που κρέμονται κι έχουν γίνει από τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα έρχεται να ισορροπήσει το μοναδικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς, η Ακτή Αμάλφι. Ολόκληρη η Costiera amalfitana θεωρείται από τα πιο ξεχωριστά μέρη παγκοσμίως συγκαταλέγοντας την μεταξύ των κορυφαίων ταξιδιωτικών εμπειριών που πρέπει να δείτε έστω μια φορά στη ζωή σας.

Η Νάπολη με κέρδισε και γαστρονομικά από τις καταπληκτικές πίτσες, δεν θα βρείτε καλύτερη πίτσα σε όλη την Ιταλία, αλλά και με τα ζυμαρικά με θαλασσινά, ενώ από τις κορυφαίες επιλογές για να γευτείτε την κουζίνα είναι τα όσπρια με τα θαλασσινά. Στη Νάπολη τα ζυμαρικά με γαρίδες ή μύδια είναι αυστηρά με λευκή σάλτσα, τα καλαμάρια παντρεύο0νται με τα ρεβίθια και το χταπόδι με φασόλια δημιουργώντας ένα φίνο αποτέλεσμα με γεύσεις που γαργαλούν τον ουρανίσκο. Δικαίως, λοιπόν, η ναπολιτάνικη κουζίνα σκαρφάλωσε στην κορυφή την περασμένη χρονιά.

Νάπολη: Τα κυριότερα αξιοθέατα που αξίζουν το χρόνο σας

Από τα πιο όμορφα σημεία είναι το Ιστορικό κέντρο της πόλης που έχει διατηρήσει την αρχιτεκτονική του αποτελώντας Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Αφιερώστε χρόνο και χαθείτε μέσα στα στενά για να αφουγκραστείτε τον παλμό της σύγχρονης ζωής που παντρεύεται με τις παλαιότερες εποχές.

Εκτός από τα χαρακτηριστικά σκοινιά με τις μπουγάδες που κρέμονται και ενώνονται με τα απέναντι μπαλκόνια θα ζήσετε την εμπειρία της καντάδας που μέχρι σήμερα εξακολουθούν να υφίστανται παραμένοντας μια πόλη απόλυτα ρομαντική. Άλλωστε, οι Ναπολιτάνοι είναι ένας ιδιαίτερος λαός πού εξωστρεφής και φασαριόζικος ακόμα και αν πρόκειται για τα συναισθήματα του.

Κατακόμβες San Gennaro

Από τα πιο διάσημα αξιοθέατα της πόλης και μια εμπειρία που θα θυμάστε έντονα είναι οι underground κατακόμβες στη Νάπολη -γνωστή ως Κατακόμβες του San Gennaro.

Πρόκειται για σήραγγες και θαλάμους που θα σας αποκαλύψουν την αρχαία ιστορία της πόλης. Παρεμπίπτοντος, δεν είναι τόσο κλειστοφοβικά όσο νομίζετε οπότε αξίζει να ζήσετε αυτή τη συναρπαστική και ταυτόχρονα γοητευτική εμπειρία.

Καστέλ Νουόβο

Πήρε την ονομασία Νουόβο για να ξεχωρίζει από τα παλαιότερα κάστρα της περιοχής.

Πρόκειται για ένα μεσαιωνικό κάστρο, που βρίσκεται μπροστά από την Πιάτσα Μουνισίπιο και το δημαρχείο, στο κέντρο της πόλης. Τόσο η γραφική τοποθεσία του κάστρου όσο και η χρονιά ανέγερσής του. Το 1279, το καθιστούν ένα από τα κύρια αρχιτεκτονικά ορόσημα της Νάπολης.

Μέσα στο Καστέλ Νουόβο υπάρχει μία διαδρομή μουσείου, που εγκαινιάστηκε το 1990: ξεκινά από το Παλατινό Παρεκκλήσιο του 14ου αι., περνά από το Δωμάτιο των Όπλων και φθάνει μέχρι το πρώτο και το δεύτερο επίπεδο του κάστρου. Το δεύτερο επίπεδο είναι αφιερωμένο στη ζωγραφική και τη γλυπτική.

Μουσείο του Καποντιμόντε

Το Καποντιμόντε ήταν εξαρχής τόσο βασιλικό ανάκτορο όσο και μουσείο, γιατί ο Κάρολος Γ’ ήθελε μια στέγη για τα έργα τέχνης που είχε κληρονομήσει από την μητέρα του, Ελισάβετ Φαρνέζε. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1738 και το ανάκτορο ολοκληρώθηκε μόλις 1 αιώνα αργότερα, παρά το γεγονός ότι μεγάλος μέρος της Συλλογής Φαρνέζε εκτιθόταν εκεί ήδη από το 1759. Η συλλογή διασκορπίστηκε μετά την γαλλική κατοχή του 1799, αλλά αναπτύχθηκε σημαντικά μετά την αποκατάσταση των Βουρβόνων στο θρόνο το 1815.

Το 1860, το Καποντιμόντε πέρασε στην ιδιοκτησία του Οίκου της Σαβοΐας και υπήρξε κατοικία των δουκών της Αόστα μέχρι το 1947.

Το μουσείο άνοιξε ξανά για το κοινό του το 1957. Στο συγκεκριμένο μουσείο αξίζει να δείτε τη Σταύρωση του Μαζάτσιο, τη Δανάη του Τσιτσιάνο και το Σαλόνι Πορσελάνης της Μαρίας- Αμαλίας

Spaccanapoli

Από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της πόλης πρόκειται για ένα πολύ στενό δρόμο που διασχίζει το παλιό ιστορικό κέντρο της Νάπολης. Αυτός ο δρόμος πήρε το συγκεκριμένο όνμα γιατί, όπως φαίνεται από ψηλά, είναι σα να διαχωρίζει τη πόλη.

Έχει έντονη κινητικότητα καθώς θα το διασχίσετε για να πάτε σε πολλά αξιοθέατα, όπως η εκκλησία Σάντα Κιάρα, το Palazzo Venezia κ.α.

Περπατώντας μέσα στο στενό γραφικό δρόμο, ο επισκέπτης θα δει πολύχρωμα σπίτια, μαγαζιά με τουριστικά, αλλά και μέρη για να απολαύσετε από εσπρέσο μέχρι πίτσα και παγωτό.

Τσερτόζα ντι Σαν Μαρίνο

Το 1325, υπό τον Δούκα της Καλαβρίας, Κάρολο, άρχισε η κατασκευή ενός από τα μεγαλύτερα μνημεία της Νάπολης. Η Τσερτόζα (μονή) του Σαν Μαρτίνο ήταν η κατοικία των καρθουσιανών μοναχών και από τον 16^ο μέχρι τον 18^ο αιώνα εργάστηκαν εδώ οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες της εποχής. Η αρχική εμφάνιση της άλλαξε σταδιακά από την ανοικοδόμηση σε ρυθμό μπαρόκ και μανιερισμού. Τη ριζικότερη τροποποίηση και επέκταση επέφεραν οι αρχιτέκτονες Τζιοβάνι Αντόνιο Ντόζιο, στο τέλος του 16^ου αιώνα και Κόζιμο Φαντσάγκο μετά το 1623. Από το 1866 φιλοξενεί το μουσείο του Σαν Μαρτίνο, με εκθέματα που συνδέονται με την τέχνη και την ιστορία της Νάπολης. Αξίζει να δείτε την Εκκλησία και Δευτερεύουσες αίθουσες, το Κιόστρο Γκράντε και το Κουάτρο ντελ Πριόρε.

Μερτζελίνα

Η συνοικία των ψαράδων που δημιουργήθηκε στους πρόποδες του λόφου Ποζίλιπο και υμνήθηκε από ποιητές και συγγραφείς για την ομορφιά της. Η αρμονία του τοπίου διακόπηκε τον 19^ο αιώνα από τα αποστραγγιστικά έργα με τα οποία η ακτογραμμή επεκτάθηκε μέσα στη θάλασσα. Ωστόσο, η Μερτζελίνα παραμένει ευχάριστη περιοχή για περίπατο. Τα πολυάριθμα καφενεία προσφέρουν εξαιρετικά παγωτά και φρέσκα φρούτα.



Παυσίλιπο

Χάρη στη φυσική της ομορφιά, η χερσόνησος που εισχωρεί στη θάλασσα, χωρίζοντας τη Νάπολη από το Ποτσουόλι, αποκαλούνταν από τους αρχαίους Έλληνες Παυσίλυπο - αυτό που καταπραΰνει τη λύπη. Όπως φαίνεται και από τα πολλά ερείπια κατά μήκος της ακτής, κατά τη ρωμαϊκή εποχή, στο δυτικότερο άκρο του σημερινού ‘Ποζίλιπο’ αναπτύχθηκε ένας μεγάλος οικισμός που συνδεόταν με τα Φλεγραία Πεδία.

Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους στο Ποζίλιπο είχαν εγκατασταθεί κοινότητες και είχαν δημιουργηθεί διάφορα χωριά. Κατά τον 17^ο αιώνα, όταν κτίστηκαν πολυτελές παραθαλάσσιες επαύλεις και αριστοκρατικά ανάκτορα, η περιοχή έγινε το αγαπημένο θέρετρο της ισπανικής αριστοκρατίας. Τον επόμενο αιώνα η περιοχή άρχισε να παρακμάζει.

Μόλις τον 19^ο αιώνα ανέκτησε πάλι την παλιότερη δημοτικότητα της. Το Ποζίλιπο έχει αρκετά αξιοθέατα. Το Ακρωτήριο Ποζίλιπο, Μαρεκιάρο, Παλάτσο Ντον’ Άννα, Πάρκο Ποζίλιπο, Σάντα Μαρία ντελ Φάρο και το Μνημείο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι μερικά από αυτά.

Η Νάπολη και οι Τέχνες

Η ομορφιά του κόλπου της Νάπολης και η γοητεία του Βεζούβιου ενέπνευσε συγγραφείς και ζωγράφους επί εκατοντάδες χρόνια. Οι Έλληνες επινόησαν ιστορίες γύρω από το τοπίο, βλέποντας σε αυτό διάφορα μυθολογικά πλάσματα, θεωρούσαν την ηφαιστειακή δραστηριότητα έργο των θεών. Ο ποιητή Βιργίλιος αγαπούσε τόσο τη Νάπολη που πέρασε εδώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Δεκαεφτά αιώνες αργότερα, σε μια εποχή που κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να θεωρηθεί μορφωμένος αν δεν είχε επισκεφτεί την Ιταλία, η κλασσική ομορφιά της πόλης προσέλκυσε ταξιδιώτες που τολμούσαν τη Μεγάλη Περιήγηση.

Κατά τον 19^ο αιώνα η Νάπολη φημιζόταν για τις εντυπωσιακές όπερες και τη συναισθηματική δύναμη των λαϊκών τραγουδιών της, ενώ στη σύγχρονη εποχή Ναπολιτάνοι ηθοποιοί, όπως ο Τοτό και η Σοφία Λόρεν έχουν αναγνωριστεί διεθνώς. Παρόλο αυτά η πόλη δεν επαναπαύεται στις δάφνες του παρελθόντος.

Εκδρομές στη Νάπολη

Υπάρχουν πολύ ωραία μέρη μόλις μερικά χιλιόμετρα έξω από την Νάπολη όπου αξίζει να επισκεφτείτε κατά την παραμονή σας στον ιταλικό νότο.

Η Πομπηία είναι ένα από αυτά τα μέρη. Ο σεισμός του 62 μ.Χ. που έπληξε την Πομπηία και προξένησε πολλές ζημιές σε ορισμένα κτήρια της ήταν απλώς το πρελούδιο της τραγικής μέρας του 79 μ.Χ. όταν ο Βεζούβιος εξερράγη αφανίζοντας την πόλη και τους κατοίκους μέσα σε μια τρομερή θύελλα στάχτης. Τα ερείπια ανακαλύφθηκαν το 1750 και έδιναν την εντύπωση ότι μια κατάρα είχε παγώσει κάθε ίχνος ζωής. Οι σοροί των κατοίκων βρέθηκαν μαζί με τα σπίτια, τους ναούς, τα έργα τέχνης και τα καθημερινά αντικείμενα.

Δεύτερος προορισμός η Χερσόνησος του Σορέντο που σχηματίζει το σύνορο ανάμεσα στους κόλπους της Νάπολης και του Σαλέρνο. Η ηφαιστειογενής βόρεια πλευρά κατοικείται εδώ και αιώνες. Αρχαίες επαύλεις αφιερωμένες στην ψυχαγωγία και στον πολιτισμό υπάρχουν σε ολόκληρη την περιοχή.

Η Ακτή Αμάλφι είναι αιωρούμενη ανάμεσα στη θάλασσα, τη γη και τον ουρανό και προσφέρει εντυπωσιακή θέα. Μέχρι τον 19^ο αιώνα αυτό το κομμάτι της ‘θεϊκής ακτής’ ήταν απομονωμένο. Πρόσβαση υπήρχε μόνο με μουλάρια ενώ στις αρχές του 20^ου αιώνα η απομόνωση είχε μετατραπεί σε πλεονέκτημα, έτσι η ακτή άρχισε να προσελκύει ταξιδιώτες, καλλιτέχνες και συγγραφείς.

Το Κάπρι είναι από τους γνωστότερους προορισμούς του κόσμου. Οι πρώτοι διάσημοι κάτοικοι του Κάπρι ήταν οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες Αύγουστος και Τιβέριος. Την τελευταία δεκαετία της ζωής του ο Τιβέριος κυβερνούσε τη Ρώμη από το Κάπρι. Παρά την ένδοξη ιστορία του, μέχρι τον 19^ο αιώνα το νησί δεχόταν ελάχιστους επισκέπτες. Τότε ένας ποιητής ονόματι Αύγουστος Κέπις ανακάλυψε την Γκρότα Ατσούρα (Γαλάζια Σπηλιά) που ήταν γνωστή στους ντόπιους αλλά όχι στους τουρίστες. Έτσι ο τουρισμός άρχισε να αναπτύσσεται και το Κάπρι έγινε καταφύγιο ξένων πολιτικών, καλλιτεχνών και διανοούμενων, όπως ο Αλέξανδρος Δουμάς και ο Όσκαρ Ουάιλντ.

Τελευταίος προορισμός η Ίσκια. Το νησί είναι καταπράσινο και κάθε ακτή έχει διαφορετικό χαρακτήρα, με παραλίες ή απότομους λόφους, έντονη νυχτερινή ζωή ή ησυχία και ηρεμία.

Η Ναπολιτάνικη Κουζίνα

Η κουζίνα της Νάπολης είναι πασίγνωστη σε όλο τον κόσμο χάρη στους μετανάστες που διέδιδαν τη πίτσα και τα ζυμαρικά όπου πήγαιναν. Οι Ναπολιτάνοι ποτέ δεν εγκατέλειψαν το πάθος τους για το καλό φαγητό, το οποίο θεωρείται κοινωνική εκδήλωση. Η ναπολιτάνικη κουζίνα βασίζεται στα τρία ‘π’, πίτσα – πάστα (ζυμαρικά) – πομοντόρο (ντομάτα).

Η Νάπολη είναι η πατρίδα της αυθεντικής πίτσας που ψήνεται σε φούρνο με ξύλα. Η πραγματική πίτσα ήταν αρχικά ένα χωριάτικο φαγητό, φτιαγμένο από ζυμάρι, ελαιόλαδο και τομάτες και χρονολογείται τον 18^ο αιώνα. Την έτρωγαν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας στις φτωχογειτονιές. Ο υπόλοιπος κόσμος την αγνοούσε μέχρι που η Βασίλισσα Μαργαρίτα αποφάσισε να τη δοκιμάσει. Έτσι προς τιμήν της δημιουργήθηκε πίτσα μαργαρίτα, με μοτσαρέλα και βασιλικό ώστε να περιέχει τα χρώματα της ιταλικής σημαίας –κόκκινο, άσπρο και πράσινο.

Η πίτσα στη Νάπολη τρώγεται παντού και ο κάθε σεφ δημιουργεί τη δική του πρόταση.

Μερικά από τα προτεινόμενα εστιατόρια και τρατορίες για να απολαύσετε αυθεντική ναπολιτάνικη κουζίνα είναι η «Tavernetta Colauri», το «Bellilo», «La Sciallupa», για τα περίφημα τηγανιτά ζυμαρικά στο «Pizzeria di Matteo Salvatore». Για γλυκά, με το σήμα – κατατεθέν baba οπωσδήποτε στάση στη «Pasticceria Capparelli»

Φωτογραφίες: Shuttertock