Ο Σρεκ είναι μία από τις πιο αγαπημένες ταινίες franchise μικρών και μεγάλων, που έχει δημιουργήσει η DreamWorks Pictures.
Ο Σρεκ είναι ένας μεγάλος, πράσινος οgre (τέρας) που ζει σε έναν βάλτο και προτιμά την ησυχία και την απομόνωση. Η πρώτη ταινία «Shrek» κυκλοφόρησε το 2001 και γνώρισε τεράστια επιτυχία, ακολουθούμενη από πολλές συνέχειες και spin-offs.
Ο χαρακτήρας του Σρεκ έχει αγαπηθεί για την ευφυΐα του, την καλοσύνη του και το ιδιαίτερο χιούμορ του. Μέσα από τις περιπέτειές του μαθαίνει να αποδέχεται τον εαυτό του και να βρίσκει την αληθινή φιλία και αγάπη.
Κάποιοι λένε ότι ο χαρακτήρας του βασίστηκε σε ένα υπαρκτό πρόσωπο, έναν άνδρα ο οποίος ονομαζόταν Maurice Tillet.
Ποιος είναι ο «αληθινός» Σρεκ
Αυτοαποκαλούνταν ως «ο ασχημότερος άνθρωπος του κόσμου». Κατάφερε, όμως, να αποκτήσει φήμη και πλούτο μέσα από το άθλημα της πάλης.
Η ιδιαίτερη εμφάνιση του Γάλλου Maurice Tillet οφειλόταν σε μια σπάνια πάθηση όπου ο οργανισμός παράγει υπερβολική ποσότητα αυξητικής ορμόνης.
Παρότι ήταν μόλις 1,72 μ., ο ευγενικός γίγαντας φημολογείται ότι ζύγιζε 120 κιλά, με το στήθος σου να ξεπερνά τα 2 μέτρα.
Το κεφάλι του είχε διογκωθεί σε σημείο που, από αυτί σε αυτί, είχε διαστάσεις μεγαλύτερες από 18 εκατοστά. Εκτός από αυτά, και τα χέρια του «γαλλικού αγγέλου» ήταν επίσης τεράστια.
Ο Tillet αγωνίστηκε σε αγώνες στη Βρετανία, στη Γαλλία και αλλού, αλλά τη μεγαλύτερη επιτυχία την είχε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου συνεργάστηκε με έναν Λιθουανό παλαιστή που πρώτος εντόπισε το ταλέντο του.
Οι λάτρεις του κινηματογράφου έχουν παρατηρήσει πόσο πολύ μοιάζει ο δημοφιλής κινηματογραφικός ογκρ Σρεκ με τον Tillet, ο οποίος πέθανε το 1954 μετά από καρδιακή προσβολή που υπέστη μετά τον θάνατο του παλαιστή του νωρίτερα την ίδια ημέρα.
Φημολογείται ότι οι δημιουργοί κινουμένων σχεδίων από το στούντιο DreamWorks είδαν τη μάσκα θανάτου του Tillet και τη χρησιμοποίησαν προκειμένου να διαμορφώσουν την εμφάνιση του Shrek για το franchise, το οποίο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του συγγραφέα William Steig.
Γεννημένος στη Ρωσία από Γάλλους γονείς το 1903, όταν ξέσπασε η Ρωσική Επανάσταση ο Tillet επέστρεψε στη Γαλλία.
Αν και αρχικά μεγάλωσε τυπικά, στην ηλικία των 17 ετών είχε αρχίσει να εμφανίζει τα σημάδια μιας πάθησης της υπόφυσης που ονομάζεται ακρομεγαλία, κατά την οποία ο οργανισμός παράγει υπερβολική ποσότητα αυξητικής ορμόνης.
Ο Tillet φέρεται να υπηρέτησε για έξι χρόνια στο γαλλικό Ναυτικό πριν σπουδάσει Νομικά. Ωστόσο, εξαιτίας της εμφάνισής του ήταν αδύνατον να ακολουθήσει καριέρα στα νομικά.
Ο παλαιστής δοκίμασε στη συνέχεια τις δυνάμεις του στον κινηματογράφο και πήρε έναν άσημο ρόλο ως σερβιτόρος σε μπαρ στην παραγωγή του 1935 Princess Tam Tam, στην οποία πρωταγωνιστούσε η Josephine Baker.
Ο Tillet δήλωσε αργότερα: «Μετά το Ναυτικό, προσπάθησα να κάνω διάφορες δουλειές, αλλά δεν είχα μεγάλη τύχη. Αποφάσισα μια μέρα να πάω στον κινηματογράφο, αφού είδα έναν φίλο μου να το κάνει. Δούλεψα σε πολλές ταινίες, αλλά, εκτός από δύο-τρεις, δεν μου δόθηκε σημαντικός ρόλος. Η επιτυχία στην κινηματογραφική βιομηχανία απαιτεί πολλή τύχη, χρήματα και ταλέντο. Μου έλειπε λίγο απ' όλα».
Ο Tillet φέρεται να «έκανε την τύχη του» όταν τον εντόπισε ο Λιθουανός παλαιστής Karl Pojello να εργάζεται ως θυρωρός στο Παρίσι.
Μέχρι τότε είχε ήδη σημειώσει επιτυχία σε διάφορα ερασιτεχνικά τουρνουά πάλης. Ο Pojello τον εκπαίδευσε σε ένα γυμναστήριο προκειμένου να τον προετοιμάσει για επαγγελματικές μάχες.
Ένα δημοσίευμα του Τύπου το 1947 έλεγε πως ο Tillet χρειάστηκε μόλις εξίμισι λεπτά για να βγάλει νοκ άουτ έναν αντίπαλό του σε έναν αγώνα στο Νότιγχαμ.
Ο Αμπντούλ ο Τούρκος είχε αρχικά αποκτήσει το πάνω χέρι βάζοντας τον Tillet σε κλείδωμα ποδιών, αλλά «μετά από ενάμισι λεπτό του δεύτερου γύρου βγήκε νοκ άουτ από το ρινγκ και δεν κατάφερε να νικήσει», ανέφερε το δημοσίευμα της Nottingham Journal.
Το 1948 δημοσίευμα εφημερίδας του Κεντ περιέγραφε τον Tillet ως «ίσως το πιο άσχημο άτομο που εμφανίστηκε ποτέ σε αθλητική αρένα».
«Σε αντίθεση με τα περισσότερα... φρικιά της πάλης, ο "Άγγελος" μπορεί πραγματικά να παλέψει. Σε ορισμένα μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών οι αθλητικές επιτροπές τον ανακηρύσσουν παγκόσμιο πρωταθλητή. Η νίκη του επί του Steve Casey σε είκοσι επτά λεπτά, έκανε τον ισχυρισμό πιο ασφαλή. Ο Billy Bartush, που είχε σχεδόν αήττητο ρεκόρ σε αυτή τη χώρα, επίσης ηττήθηκε από τον Tillet στην αναρρίχησή του στην κορυφή της πάλης» ανέφερε.
Ο Tillet λέγεται ότι έτρωγε μια γαλοπούλα 6,3 κιλών με όλα τα συνοδευτικά μετά από έναν αγώνα πάλης.
Μια από τις χαρακτηριστικές κινήσεις του ήταν γνωστή ως «αγκαλιά αρκούδας», την οποία χρησιμοποιούσε για να εξουδετερώνει τους αντιπάλους του.
Έχασε μισή ντουζίνα από τα μπροστινά του δόντια μετά από μια κλοτσιά που δέχθηκε στο στόμα κατά τη διάρκεια αγώνα στο Μπέρμιγχαμ. Ο Tillet ισχυρίστηκε ότι σταμάτησε για να τα βγάλει πριν παλέψει για άλλα 46 λεπτά ώστε να κερδίσει τον αγώνα.
Μια έκθεση του 1950 πρόσθεσε ότι, όταν ο Tillet εμφανίστηκε για πρώτη φορά για αγώνα στο Blackfriars του Λονδίνου, «επτά γυναίκες που κάθονταν στις θέσεις δίπλα στο ρινγκ έπεσαν κάτω, όλες λιπόθυμες».
Ο Tillet σημείωσε τεράστια επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στον πρώτο του αγώνα στο Boston Garden, νίκησε τον Luigi Bacigalupi.
Παρέμεινε αήττητος για σχεδόν δύο χρόνια. Ο Tillet και ο Pojello χρησιμοποίησαν τα κέρδη τους -1.000 δολάρια ανά αγώνα- για να αγοράσουν μια έπαυλη στο Σικάγο. Οι δυο τους ζούσαν σε διπλανά δωμάτια και νοίκιαζαν το υπόλοιπο σπίτι.
Ωστόσο, ως αποτέλεσμα της κατάστασής του, η υγεία του Tillet κλονίστηκε περί τα μέσα της δεκαετίας του '40. Η προτομή του -η οποία εκτίθεται σήμερα στο Διεθνές Μουσείο Χειρουργικής Επιστήμης- φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Louis Linck το 1950. «Αφιερωμένο στον παλιό μου φίλο, Maurice (The Angel) Tillet» αναγράφει.
Ο Tillet ήταν συντετριμμένος από τον θάνατο του Pojello, από καρκίνο του πνεύμονα το 1954. Μια καρδιακή προσβολή που υπέστη από το άγχος τον σκότωσε την ίδια χρονιά. Οι δύο άνδρες θάφτηκαν μαζί στο Εθνικό Λιθουανικό Κοιμητήριο, στο Τζάστις του Ιλινόις.
Η σχέση του Tillet με τον Σρεκ
Αλλά τι γίνεται με τις φήμες ότι η μάσκα θανάτου του Tillet στο Μουσείο York Barbell στην Πενσιλβάνια χρησιμοποιήθηκε για να διαμορφώσει την εμφάνιση του Σρεκ στην ταινία;
Το κινηματογραφικό franchise, το οποίο ξεκίνησε με τον Σρεκ το 2001 και οδήγησε σε τέσσερις συνέχειες (η πέμπτη βρίσκεται σε παραγωγή), αποδείχθηκε εξαιρετικά δημοφιλές.
Αφηγείται την ιστορία ενός γκρινιάρη αλλά καλοκάγαθου «τέρατος» που καταλήγει φίλος με έναν γάιδαρο (Έντι Μέρφι) και ερωτεύεται την πριγκίπισσα Φιόνα (Κάμερον Ντίαζ).
Οι ταινίες βασίζονται στο μυθιστόρημα του 1990, του αείμνηστου συγγραφέα William Steig, ο οποίος απεβίωσε το 2003.
Ωστόσο, παρά τους συχνούς ισχυρισμούς στο Διαδίκτυο, δεν υπάρχει καμία διαπιστωμένη σχέση μεταξύ του Tillet και του Σρεκ, ο οποίος είχε τη φωνή του Μάικ Μάιερς.