Οι παγκοσμίου φήμης σοκολάτες και πραλίνες Leonidas έχουν τόσο πλούσια ιστορία όσο και τα ίδια τα γλυκίσματα.
Όλα ξεκίνησαν από έναν Έλληνα σοκολατοποιό, τον Λεωνίδα Κεστεκίδη, ο οποίος δημιούργησε τα υπέροχα γλυκίσματα, γιατί τελικά απλώς «ήθελε να σκορπίσει λίγη ευτυχία». Φυσικά, οι ακαταμάχητες σοκολάτες έχουν πάρει το όνομά του.
Ο Λεωνίδας Κεστεκίδης γεννήθηκε στην Καππαδοκία το 1876. Σε ηλικία 17 ετών μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου γρήγορα έμαθε την τέχνη της σοκολάτας. Μόλις έφτασε, άρχισε να εργάζεται ως σοκολατοποιός στη Νέα Υόρκη και έμεινε εκεί για πέντε χρόνια. Το 1898 ο Λεωνίδας μετακόμισε στο Παρίσι, όπου ασχολήθηκε επίσης με την τέχνη της σοκολάτας, για άλλη μια δεκαετία.
Οι σοκολάτες του Λεωνίδα Κεστεκίδη βραβεύθηκαν σε διεθνείς εκθέσεις
Όταν ο νεαρός ζαχαροπλάστης Λεωνίδας Κεστεκίδης συμμετέχει ως μέλος της ελληνοαμερικανικής αντιπροσωπείας, το 1910, στην Παγκόσμια Βελγική Έκθεση, και το 1913 στη Διεθνή Έκθεση της Γάνδης, κερδίζει επάξια το χάλκινο και το χρυσό βραβείο, αντίστοιχα, για τα περίφημα σοκολατένια γλυκίσματά του. Σε αυτά προστίθεται ο κεραυνοβόλος έρωτας με μια γοητευτική Βρυξελλιώτισα, τη Jeanne Emelia Teerlinck, και έτσι ο Λεωνίδας εγκαθίστανται μόνιμα στο Βέλγιο.
Ανοίγει tea rooms στις Βρυξέλλες, στη Γάνδη και στο Μπλάνκερμπεργκ, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στο ευρύ κοινό να γευθεί τα προϊόντα του. Συγκεκριμένα, ο Κεστεκίδης άνοιξε το πρώτο του τεϊοποτείο το 1910 στη Γάνδη, όπου, εκτός από τσάι, σέρβιρε τα ήδη διάσημα σοκολατένια του γλυκά. Ακολούθησαν περισσότερα καταστήματα τσαγιού στις Βρυξέλλες και στο Μπλάνκερμπεργκ, και κάπως έτσι γεννήθηκε η αυτοκρατορία της σοκολάτας Leonidas.
Αφού οι σοκολάτες του έγιναν τόσο θρυλικές όσο ο μεγάλος Σπαρτιάτης πολεμιστής, ο ίδιος είπε το εξής: «Δεν το έκανα για τα χρήματα. Δεν το έκανα για φήμη. Το έκανα γιατί ήθελα να σκορπίσω λίγη ευτυχία».
Το 1922, μετά την πολιτική αναταραχή που προκάλεσε στην Ελλάδα η Μικρασιατική Καταστροφή, ο ανιψιός του Κεστεκίδη, Βασίλειος, μετακόμισε στη Γάνδη για να ζήσει με τον θείο του. Τότε ο Λεωνίδας ανέλαβε να διδάξει στον Βασίλειο την τέχνη της ζαχαροπλαστικής. Οι δυο τους αλληλοσυμπλήρωναν ιδανικά ο ένας τον άλλον: ο ένας ήταν γεννημένος πωλητής και ο άλλος το δημιουργικό πνεύμα. Μαζί δημιούργησαν νόστιμες πραλίνες για μια συνεχώς αυξανόμενη αγορά.
Το 1935 ο Βασίλειος αναλαμβάνει την επιχείρηση και κάνει σήμα κατατεθέν της εταιρείας τον βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα, τιμώντας τον θείο του. Στο κατάστημά του στη Marche Aux Grains, στις Βρυξέλλες, δημιουργεί πολλά διαφορετικά είδη πραλίνας έχοντας ένα όραμα: φρεσκάδα, γενναιοδωρία, κληρονομιά.
Ο Βασίλειος έκανε προσωπική του αποστολή να επεκτείνει περαιτέρω την επιχείρηση του θείου του. Το 1935 μετακόμισε στην πρωτεύουσα των Βρυξελλών και περπάτησε στους δρόμους πουλώντας πραλίνες του θείου του, Λεωνίδα. Μετά από προβλήματα με την αστυνομία, αποφάσισε να ανοίξει το δικό του κατάστημα.
Το πρώτο κατάστημα του Βασίλειου ήταν τόσο μικρό, που δεν είχε καν πόρτα. Ουσιαστικά, ήταν απλώς ένα γυάλινο παράθυρο με έναν στενό διάδρομο.
Αυτή ήταν η αρχή της πώλησης μέσω ενός συρόμενου παραθύρου, που αργότερα έγινε το σήμα κατατεθέν της Leonidas Chocolates. Σε μια εντελώς μοναδική και πρωτότυπη κίνηση, οι σοκολάτες φτιάχνονταν ακριβώς μπροστά στον υποψήφιο πελάτη.
Η αυτοκρατορία της σοκολάτας Leonidas
Το 1937 ο Βασίλειος αποφάσισε, τελικά, να καθιερώσει νόμιμα τις δημοφιλείς σοκολάτες της οικογένειας με ένα εμπορικό σήμα. Όπως προαναφέρθηκε, τίμησε τον θείο του χρησιμοποιώντας το μικρό του όνομα και τοποθέτησε μια εικόνα του Έλληνα πολεμιστή Λεωνίδα στο λογότυπο.
Η εταιρεία Leonidas Pralines κατάφερε ακόμη και να επιβιώσει από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τον Βασίλειο να βρίσκει με κάποιον τρόπο πηγές για να αγοράσει κακάο και να φτιάχνει μόνος του τις σοκολάτες. Είχε προμηθευτεί τόσο μεγάλο απόθεμα ζάχαρης και κακάο από πριν, που είχε αρκετό για να συνεχίσει την παραγωγή καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου.
Εκείνη την εποχή οι πραλίνες Λεωνίδα δεν ήταν καθόλου ασήμαντες τέρψεις, όπως μπορεί να ήταν στην προπολεμική εποχή. Κατασκευάζονταν ειδικά για παιδιά γιατί περιείχαν κρέμα και ζάχαρη, καθώς και απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα, που ήταν πολύ σπάνια στα χρόνια του πολέμου.
Στη συνέχεια ο Λεωνίδας Κεστεκίδης άρχισε να αποχωρεί από την εταιρεία, ανοίγοντας σταδιακά τον δρόμο στον αγαπημένο του ανιψιό, τον Βασίλειο, να αναλάβει τη διοίκηση. Ο Λεωνίδας Κεστεκίδης «έφυγε» από τη ζωή το 1948.
Ο Λεωνίδας είχε θέσει τα θεμέλια και ο Βασίλειος έχτισε τα ισχυρά τείχη της αυτοκρατορίας της σοκολάτας Leonidas. Ο ανιψιός του Λεωνίδα διατήρησε το όραμά του να κατασκευάζει προϊόντα πολυτελείας που ο καθένας μπορούσε να αγοράσει.
Ο Βασίλειος μετέφερε τη διάσημη σοκολατοποιία από τη Boulevard Anspach 58 στο 46, που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από την εταιρεία Leonidas μέχρι σήμερα, ένα σημαντικό σημείο για τους λάτρεις της σοκολάτας.
Το πρώτο κατάστημα Leonidas εκτός Βελγίου άνοιξε το 1969 στη Λιλ της Γαλλίας. Στη συνέχεια η εταιρεία επεκτάθηκε στο Λουξεμβούργο, στη Γερμανία, στην Ολλανδία, στην Αγγλία και αργότερα στην Αθήνα. Αμέσως μετά οι περίφημες πραλίνες εξαπλώθηκαν στις ΗΠΑ και στην Αφρική.
Ο Βασίλειος Κεστεκίδης πέθανε το 1970, τη χρονιά που η εταιρεία εισήχθη για πρώτη φορά στο χρηματιστήριο. Ωστόσο, η οικογένεια διατήρησε σημαντικό ρόλο στη διοίκηση της εταιρείας. Μετά τον θάνατό του, το «Confiserie Leonidas» πέρασε στα αδέρφια και στις αδερφές του Βασιλείου.
Τα ηνία ανέλαβε ο Jean Kesdekoglu-Kestekides και μετά από λίγο άρχισε να βοηθάει η κόρη του, Maria Kesdekoglu-Kestekides.
Οι συνταγές του Κεστεκίδη χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα
Από εκείνη την εποχή και έπειτα το ζαχαροπλαστείο Leonidas απογειώθηκε. Η παραγωγή επεκτάθηκε και η Confiserie Leonidas αγόρασε το παλιό εργοστάσιο Crown-Baele στο Άντερλεχτ του Βελγίου στο Graindorlaan 41-43, όπου έχει επίσης την έδρα της η εταιρεία Leonidas.
Το 1980 ο Leonidas εισήγαγε τη λευκή σοκολάτα στο τεράστιο μενού των απολαυστικών γλυκών. Ωστόσο, μόνο μερικές από τις πρωτότυπες συνταγές του Λεωνίδα Κεστεκίδη έχουν αλλάξει με τα χρόνια, και ακόμη και τότε αυτό έγινε μόνο για πρακτικούς σκοπούς.
Οι πραλίνες Leonidas εξακολουθούν να φτιάχνονται από το καλύτερο κακάο, ενώ οι γεμίσεις παρασκευάζονται από εκλεκτά υλικά όπως φρέσκο βούτυρο, φρέσκια κρέμα, τούρκικα φουντούκια, κεράσια Morello, ιταλικά αμύγδαλα, καρύδια Γκρενόμπλ και πορτοκάλια Βαλένθια.
Ήταν τέτοια η δημοτικότητα την οποία απολάμβαναν οι πραλίνες, που μέχρι το 1983 η βελγική κυβέρνηση είχε θέσει ακόμη και ένα ανώτατο όριο στην τιμή τους, όπως κάνουν τα έθνη για το ψωμί και το γάλα, θεωρώντας ότι οι λιχουδιές του Λεωνίδα αποτελούν απόλυτη ανάγκη για τη ζωή.
Εκτός από τις αυθεντικές συνταγές του Λεωνίδα Κεστεκίδη, οι διάδοχοί του πρόσθεσαν νέα υλικά και προϊόντα μέσα στις δεκαετίες, και σήμερα τα καταστήματα προσφέρουν εκατό διαφορετικούς τύπους σοκολατένιων γλυκών.
Νέες εμπνεύσεις έχουν έρθει από διαφορετικές πηγές, και αυτές συνδυάζονται με τις αυθεντικές συνταγές σοκολάτας για να δελεάσουν και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους. Σήμερα οι λάτρεις απολαμβάνουν περισσότερα από 100 διαφορετικά είδη πραλίνας σε ολόκληρο τον κόσμο, από τις Βρυξέλλες έως τη Νέα Υόρκη και από το Παρίσι έως το Χονγκ Κονγκ.
Η εταιρεία άνοιξε ένα άλλο εργοστάσιο στο Άντερλεχτ του Βελγίου με την άφιξη της νέας χιλιετίας, για να καλύψει την αυξανόμενη διεθνή ζήτηση, καθώς οι ΗΠΑ και οι χώρες της Ασίας έχουν «αγκαλιάσει» τις πραλίνες Leonidas.
Το μεγαλύτερο κατάστημα με το όνομα Leonidas βρίσκεται στη Rue au Beurre, στις Βρυξέλλες. Η επωνυμία Leonidas έχει τώρα 350 καταστήματα στο Βέλγιο και πάνω από 1.200 σε 50 χώρες σε όλο τον κόσμο, διασφαλίζοντας ότι η διάδοση αυτού του απολαυστικού κομματιού ευτυχίας ήταν πράγματι τόσο επιτυχημένη όσο ο Κεστεκίδης ήλπιζε ότι θα ήταν.