Από την εποχή των βασιλέων και των αυτοκρατόρων έως τους προέδρους της σύγχρονης εποχής στη Γαλλία, το Μέγαρο των Ηλυσίων έχει σταθεί ως σύμβολο της ανδρικής κυριαρχίας στην κοινωνία και στην πολιτική. Πίσω από τις σφυρήλατες πύλες του, τα επιχρυσωμένα σαλόνια του έχουν «δει» κατακτήσεις πολλών ειδών –συμπεριλαμβανομένων και σεξουαλικών.
Και τώρα, ένας εξέχων ιστορικός ισχυρίζεται ότι, όπως η γαλλική κοινωνία αλλάζει χάρη στο κίνημα #MeToo, το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι πρόεδροι της χώρας. «Στο παρελθόν, ήταν σημάδι γοήτρου πως ένας άνδρας με εξουσία, όπως ο πρόεδρος, θα είχε μια ερωμένη. Ήταν σαν ένα είδος μέτρου που αποδείκνυε ότι ήταν αληθινός ηγέτης, ακόμη κι αν αυτά τα κυρίαρχα αρσενικά, ήταν κάτι σαν ένα είδος αρπακτικού» λέει ο Jean Garrigues, συγγραφέας ενός νέου βιβλίου για το σκανδαλώδες παρελθόν του Μεγάρου των Ηλυσίων. «Η συμπεριφορά των Γάλλων προέδρων ήταν όπως αυτή ενός μονάρχη. Σήμερα, αυτός ο τύπος συμπεριφοράς που αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως αντικείμενα και τρόπαια δεν είναι πλέον αποδεκτός στην κοινωνία. Έχουμε το κίνημα #MeToo. Δεν ανεχόμαστε την υποταγή των γυναικών ή πως είναι ένα είδος κυνηγετικού τροπαίου. Η ερωτική ιστορία του Μεγάρου των Ηλυσίων μας δείχνει την εξέλιξη της κοινωνίας μας».
Η ερμηνεία του ταιριάζει με μια νέα έκθεση που δημοσιεύτηκε νωρίτερα αυτό το έτος, και δείχνει μια πολύ πιο νηφάλια εικόνα του Μεγάρου υπό την προεδρία του Εμανουέλ Μακρόν. «Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε συμβούλους να εργάζονται τόσο σκληρά» δήλωσε στην Le Figaro ένας ανώνυμος μπάτλερ, που περιγράφεται ότι εργάστηκε στο προεδρικό μέγαρο για 40 χρόνια. «Κανείς δεν χτυπάει πια. Πρώτα έπρεπε να χτυπήσουμε δύο ή τρεις φορές στις πόρτες για να βεβαιωθούμε ότι δεν θα διακόψουμε κάποιον σε μία στάση που θα τον εξέθετε».
Μέγαρο Ηλυσίων: Το επίκεντρο ορισμένων από τα πιο διαβόητα σεξουαλικά σκάνδαλα της Γαλλίας
Στο βιβλίο του, «Une histoire érotique de l'Elysée», ο Garrigues περιγράφει πώς το μέγαρο των Ηλυσίων βρίσκεται στο κέντρο ορισμένων από τα πιο διαβόητα σεξουαλικά σκάνδαλα της χώρας εδώ και 300 χρόνια. «Υπήρχε πάντα ένα είδος ερωτικού αρώματος στην ατμόσφαιρα του μεγάρου, που προέρχεται από το γεγονός ότι είναι ένας τόπος δύναμης και εξουσίας» λέει ο Garrigues. «Είναι περίπλοκο να πούμε εάν είναι η δύναμη του μέρους που κάνει τους κατόχους του σπουδαίους στο έργο της αποπλάνησης ή αν είναι εκείνοι οι άνδρες που έχουν επιδείξει έντονη επιθυμία να κατακτήσουν γυναίκες και εξουσία, που γίνονται τελικά οι ένοικοι του μεγάρου».
Το Μέγαρο των Ηλυσίων κατασκευάστηκε ως μια μεγαλοπρεπής ιδιοκτησία (ιδιωτικό αρχοντικό) από τον κόμη του Εβρέ, που χρησιμοποίησε την προίκα της 12χρονης συζύγου του, Μαρί Αν Κροζάτ, κόρης του πλουσιότερου άνδρα του Παρισιού. Λίγο μετά την ολοκλήρωση του μεγάρου, ο Εβρέ, έβαλε την Μαρί Αν σε μια άμαξα κατά την διάρκεια του χορού της ορκωμοσίας του, διέταξε τον οδηγό να την μεταφέρει στο εξοχικό τους και να εγκαταστήσει εκεί (στο Μέγαρο) την ερωμένη του.
Λίγο αργότερα, ο Λουδοβίκος 15ος απέκτησε την ιδιοκτησία για την ερωμένη του, Μαρκησία ντε Πομπαντούρ, η οποία διοργάνωνε πολυτελή πάρτι κατά την διάρκεια των οποίων επέλεγε νεαρές γυναίκες για να κάνουν σεξ με τον βασιλιά, σύμφωνα με τον Garrigues. Αργότερα, ο τραπεζίτης Nicolas Beaujon έζησε στο μέγαρο με τις έξι ερωμένες του.
Ο Φρανσουά Μιτεράν φιλοξενούσε και την δεύτερη οικογένειά του στο Μέγαρο των Ηλυσίων
Από το 1848, το Μέγαρο των Ηλυσίων ήταν η επίσημη κατοικία των Γάλλων προέδρων και ενώ τουλάχιστον δύο, ο Σαρλ ντε Γκολ και ο Ζωρζ Πομπιντού ήταν πιστοί, άλλοι σίγουρα δεν ήταν. Αυτό αναμφισβήτητα έφτασε στο αποκορύφωμά του κατά την διάρκεια της προεδρίας του Φρανσουά Μιτεράν (1981 – 1985), ο οποίος ήταν πιο διαβόητος για την διατήρηση μιας δεύτερης μυστικής οικογένειας εγκατεστημένης σε ένα παράρτημα του μεγάρου των Ηλυσίων, εν γνώση της συζύγου του, Ντανιέλ.
Αλλά ο Μιτεράν είχε πολλές άλλες σχέσεις, και σύμφωνα με την δημοσιογράφο Κάθριν Νέι, που αναφέρει στο βιβλίο του Garrigues: «Κατά την διάρκεια της προεδρίας του Μιτεράν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, υπήρχε απίστευτη ελευθερία. Όλοι πήγαιναν με όλους». Η συμπεριφορά του Γάλλου προέδρου, σύμφωνα με τον Garrigues, φτάνει στα όρια της παρενόχλησης.
Όλα άλλαξαν υπό την προεδρία του Εμανουέλ Μακρόν
Το βιβλίο κλείνει με τους τελευταίους, σημερινούς ενοίκους του Μεγάρου των Ηλυσίων: τον Εμανουέλ Μακρόν και την σύζυγό του Μπριζίτ, για τους οποίους δεν έχει τίποτα σκανδαλώδες να αποκαλύψει: «Όχι μόνο έχουν αλλάξει τα ήθη και τις νοοτροπίες, αλλά έχουμε δει με τα πρόσφατα σκάνδαλα πως ο αυξημένος έλεγχος των μέσων ενημέρωσης και οι παπαράτσι, δυσκολεύουν τους πολιτικούς που πιθανόν θέλουν να παραστρατήσουν, όπως μπορούσαν κάποτε» δήλωσε ο Garrigues. Ο προκάτοχός του Εμανουέλ Μακρόν, Φρανσουά Ολάντ, εγκατέλειψε την επί πολλά χρόνια σύντροφό του, Βαλερί Τριερβελέρ, όταν «συνελήφθη» από φωτογράφους να επισκέπτεται την ηθοποιό Ζουλί Γκαγιέ με το σκούτερ του.
«Υπήρχε μια παράδοση στην Γαλλία για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των Προέδρων, κάτι που βοήθησε τον Μιτεράν να μπορεί να κάνει μια διπλή ζωή, αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν σήμερα. Αυτός ο τύπος συμπεριφοράς των προέδρων δεν χαίρει εκτίμησης σήμερα» δήλωσε ο Garrigues.