Ο Ματθαιόπουλος και ο Γερμενής, ήταν οι γνωστότεροι μουσικοί της Χρυσής Αυγής παίζοντας από ναζιστικά έως σατανιστικά τραγούδια με στίχους όπως «το Άουσβιτς πόσο το αγαπάω», «Λατρεία του Τράγου» και άλλους ανάλογους.
Η καταδικασμένη ως εγκληματική οργάνωση, για πολλά χρόνια προπαγάνδιζε τις ιδέες της, και μέσα από underground συναυλίες όπου κυριαρχούσαν το μίσος, οι χιτλερικοί χαιρετισμοί, και τα εθνικοσοσιαλιστικά λάβαρα.
Η διείσδυση των νεοναζιστικών ιδεών στην ελληνική μουσική, σημειώθηκε νωρίς, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κυρίως στον χώρο του ελληνικού πανκ. Τότε, εμφανίστηκαν και οι πρώτες παρέες κάποιων κοντοκουρεμένων, πολύ ζόρικων με ναζιστικές αντιλήψεις, που μπούκαραν στα πανκ στέκια, όπως στο κλαμπ Paranoid και έδερναν ομοφυλόφιλους, και άλλους που δεν συμφωνούσαν με την φασιστική δράση τους. Οι τύποι αυτοί, είχαν επαφές με αντίστοιχους νεο – ναζί skinheads και ακροδεξιούς του εξωτερικού.
Στο πανκ, και πιο συγκεκριμένα στο λεγόμενο hardcore, εμφανίστηκαν και τα πρώτα τραγούδια φυλετικού μίσους. Από τότε αρχίζει να σχηματίζεται μια υποκουλτούρα που διασπείρει νεοναζιστικές ιδέες. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε όλον τον πανκ χώρο για αυτό.
Είναι φανερό, το γιατί, η Χρυσή Αυγή, στράφηκε πρώτα στο πανκ για να «ψαρέψει» από εκεί μέλη : στον χώρο αυτό, υπήρχαν άνεργα και πολύ οργισμένα παιδιά που ήταν ευάλωτα να «τσιμπήσουν» το δόλωμα.
Αργότερα, η οργάνωση, δεν περιορίστηκε στον πανκ χώρο. Άπλωσε τα δίχτυα της και σε άλλα ακούσματα. Και χρησιμοποίησε ως μουσικό προπαγανδιστικό όχημα, επίσης το ροκ, το μέταλ ακόμη και το έντεχνο.
Ένα παράδειγμα έντεχνου ρυθμού και προπαγανδιστικού τραγουδιού, είναι το «Χρυσή Αυγή», τραγούδι που είπε η Μαρία Αθανασοπούλου και υπάρχει ακόμα στο youtube. Το τραγούδι, εθνικιστικού παλμού, θεωρεί πρώτους χρυσαυγίτες τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη. Αποκαλεί τα μέλη της Χρυσής Αυγής “Άρια Φυλή”, μιλά για τους ξένους ως “βάρβαρους” και “άπλυτους” και κλείνει με το σύνθημα “Αίμα –Τιμή – Χρυσή Αυγή”, που είναι και το κεντρικό σύνθημα της οργάνωσης.
Το γνωστότερο χρυσαυγίτικο συγκρότημα που «ψάρευε» στον χώρο της πανκ νεολαίας, ήταν οι Pogrom, μέλος των οποίων ήταν ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος, καταδικασμένος πια, για ένταξη και διεύθυνση στην εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Στο τραγούδι τους «Μίλα ελληνικά ή ψόφα» οι Pogrom επιτίθενται στους μετανάστες. Χαρακτηριστικοί στίχοι του τραγουδιού, είναι:
«Έρχεστε στη χώρα μας, δεν έχετε δουλειά, πεινάτε σα ρεμάλια και τρώτε τα παιδιά. Μιλάτε ρωσικά, μιλάτε αλβανικά μα τώρα θα μιλήσετε σωστά τα ελληνικά. Μίλα ελληνικά ή ψόφα».
Ένα άλλο τραγούδι του συγκροτήματος με τίτλο «Άουσβιτς» έχει ως εξής:
«Γ–ώ τον Βίζενταλ. Γ–ώ την Άννα Φρανκ. Γ—-ται κι όλη η φυλή του Αβραάμ. Τ’ αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω! Ρε κωλοεβραίοι δεν θα σας αφήσω στο τείχος των Δακρύων θα ‘ρθω να κατουρήσω».
Στις 24 Δεκεμβρίου 1994, στο club Aquarius στον Άγιο Δημήτριο, έγινε η πρώτη εθνικιστική ελληνική συναυλία, από τους Cause of Honour. Η προσυγκέντρωση είχε πραγματοποιηθεί στα τότε γραφεία της Χρυσής Αυγής, στην οδό Κεφαλληνίας, στην Κυψέλη.
Σε όλα σχεδόν τα συγκροτήματα που συνδέονται με τις ιδέες της Χρυσής Αυγής, επικρατεί μυστικότητα. Σε συνεντεύξεις, δεν δίνουν επώνυμα ή άλλα προσωπικά τους στοιχεία. Τα ονόματα των συγκροτημάτων, εκφράζουν με σημειολογικό τρόπο και τις ιδέες τους.
Οι Pogrom για παράδειγμα. Το όνομά τους δείχνει το χιτλερικό πογκρόμ στους Εβραίους. Ονόματα ελληνικών συγκροτημάτων όπως: Filopatria, No Surrender, ChaoSS, κ.α δηλώνουν από εθνικιστικά έως ναζιστικά ιδανικά.
Μέλη από αυτά τα συγκροτήματα, μιλώντας με τα μικρά τους ονόματα ή με ψευδώνυμα, στο περιοδικό Blood & Honour, ομολογούν πως για ιστορικές προσωπικότητες θαυμάζουν στον ίδιο βαθμό τον Χίτλερ, τον Γκέμπελς και τον Περικλή Γιαννόπουλο, μαζί με τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Πλάτωνα, τον
Νίτσε και τον Σωκράτη.
Το συγκρότημα με το όνομα No Surrender (Δεν παραδινόμαστε) υπονοεί προφανώς ότι το Γ Ράιχ δεν παραδίδεται. Χαρακτηριστικό των ιδεών, το τραγούδι τους «Ο παππούς μου ήταν στα SS» όπως και το «Ευρώπη Ξύπνα Αίμα και Τιμή για τη Λευκή Φυλή».
Η περίπτωση του «μουσικού» Καιάδα
Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί ασφαλώς ο καταδικασθείς για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, Γιώργος Γερμενής.
Από το 1994 ήταν ο μπασίστας με το ψευδώνυμο Καιάδας, στο ελληνο-νορβηγικό black metal συγκρότημα Naer Mataron, το οποίο έχει κυκλοφορήσει τραγούδια με αντιχριστιανικούς στίχους.
To 2012 οι Naer Mataron κυκλοφόρησαν το δίσκο «Ζήτω ο Θάνατος», που περιείχε τραγούδια με αγγλικό στίχο, ανάμεσα στα οποία το «Goat Worship» (Η Λατρεία του Τράγου). Το τραγούδι ήταν η μελοποίηση της αγγλικής μετάφρασης ενός ποιήματος του Νίκου Μιχαλολιάκου με τίτλο «Ο Μέγας Παν» με στίχους όπως «Των ευγενών ενστίκτων και της βίας. Αυτός ο αιώνιος κυβερνήτης, ο Μέγας Πάν».
Ο Γερμενής, γνωστός και σαν «Εγέρθητους», υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Χρυσής Αυγής, με την οποία είχε εκλεγεί βουλευτής Β΄ Αθηνών στις εκλογές του Μαΐου 2012.