Στα τέλη του 1991 ένα ψηλό αγόρι με μακριά κατσαρά μαλλιά σηκωνόταν από τον πάγκο της ομάδας μπάσκετ του Παγκρατίου για να αγωνιστεί στα χνάρια του πατέρα του. Ο λόγος για τον Γιώργο Λάνθιμο.
Τα μπασίματα που έκανε και ο τρόπος με τον οποίο προσπερνούσε τους αντιπάλους του για να φτάσει στο καλάθι είχαν χαρίσει εκείνη την εποχή στον Αντώνη Λάνθιμο το παρατσούκλι «γοργόνα», ενώ ο Φίλιππος Συρίγος τον είχε χαρακτηρίσει «ζογκλέρ των γηπέδων».
Το όνειρο του χαρισματικού μπασκετμπολίστα, που διέπρεψε στο Παγκράτι, αλλά έπαιξε και με τη φανέλα της Εθνικής, ήταν ο μοναχογιός του Γιώργος να ακολουθήσει τα βήματά του στο μπάσκετ -αλλά σε αυτή την περίπτωση το μήλο δεν έπεσε κάτω από τη μηλιά.
«Ο πατέρας του Λάνθιμου σήμερα θα δάκρυζε»
«Ο Γιώργος Λάνθιμος έπαιξε μπάσκετ για πολύ μικρό χρονικό διάστημα στο εφηβικό του Παγκρατίου και γρήγορα κατάλαβε ότι το μέλλον του ήταν αλλού», λέει στο iefimerida.gr ο Κώστας Μπογατσιώτης, τότε συμπαίκτης του Αντώνη Λάνθιμου στην εθνική ομάδα μπάσκετ. Οι παλιοί συναθλητές συναντούσαν συχνά τον πατέρα του σκηνοθέτη στο σπίτι του στο Πόρτο Ράφτη και τον άκουγαν να μιλά με υπερηφάνεια για τον γιο του, μέχρι που έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2019.
«Ο Αντώνης ήταν σπουδαίος μπασκετμπολίστας, από τους λίγους που έχουν περάσει από αυτή τη χώρα. Σήμερα θα δάκρυζε από χαρά για την επιτυχία του γιου του γιατί ήταν και ευσυγκίνητος», λέει ο κ. Μπογατσιώτης, προσθέτοντας: «Είναι πολύ μεγάλη η επιτυχία γι’ αυτό το παιδί που μεγάλωσε δύσκολα, καθώς έχασε τη μητέρα του στα 19 του χρόνια. Πάλεψε μόνος του, ασχολήθηκε με αυτό που αγαπούσε και τα κατάφερε, έγινε διάσημος σε όλον τον κόσμο. Ωστόσο εγώ πιστεύω ότι έχει ακόμα πιο λαμπρό μέλλον. Ο πατέρας του ήταν περήφανος ήδη από τις πρώτες επιτυχίες του. Μας μιλούσε συνέχεια για τον Γιώργο, παρότι είχαν μια απόσταση και μόνο τα τελευταία 4-5 χρόνια της ζωής του είχαν έρθει πολύ κοντά».
Ο πιο διάσημος κλεφτοκοτάς -Τα σποτ του Γιώργου Λάνθιμου
Μετά το σύντομο πέρασμά του από το μπάσκετ, ο Γιώργος Λάνθιμος σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου και δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους» του Λάκη Λαζόπουλου. Τα επόμενα χρόνια σκηνοθέτησε video clip Ελλήνων καλλιτεχνών αλλά και διαφημίσεις.
Μία από τις διαφημίσεις αυτές με τον κλεφτοκοτά και τον αστυφύλακα που γυρίστηκε για τη Νova το 2006 άφησε εποχή με τη φράση «put the kot down slowly», δείχνοντας ότι ο νεαρός σκηνοθέτης είχε άστρο. Σήμερα, στα 50 του χρόνια, θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους σκηνοθέτες της γενιάς του, με τα συχνά δυστοπικά έργα του να κερδίζουν κοινό και κριτικούς.
Πριν από την τετραπλή επιτυχία του «Poor Things» στα Όσκαρ, η ταινία του «Ευνοούμενη» (The favourite) είχε κερδίσει ένα χρυσό αγαλματίδιο, αυτό του πρώτου γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της Ολίβια Κόλμαν.
Η ταινία αυτή είχε προταθεί για 10 Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερου σεναρίου και καλύτερου πρώτου και δεύτερου γυναικείου ρόλου. Στο διεθνές κοινό ο Έλληνας σκηνοθέτης συστήθηκε το 2009 με τον «Κυνόδοντα» που ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία του «Αστακός» το 2015 ξεκίνησε να συνεργάζεται με βαριά ονόματα της τέχνης, όπως ο Κόλιν Φάρελ και η Ρέιτσελ Βάις. Το 2017 επέστρεψε με την ταινία «Ο θάνατος του ιερού ελαφιού» και το 2018 παρουσίασε την «Ευνοούμενη».
Ενναλακτικές ερμηνείες
Για την ταινία Poor Things o Γιώργος Λάνθιμος κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα, αλλά και τον Χρυσό Λέοντα στο 80ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.
«Το έργο αυτό παρουσιάζει την ιστορία ενός φανταστικού πλάσματος και δεν θα υπήρχε χωρίς την Έμμα Στόουν που είναι ένα άλλο φανταστικό πλάσμα. Το φιλμ αυτό είναι δικό της, δεν θα υπήρχε χωρίς εκείνη», είχε πει τότε για την πρωταγωνίστριά του, που δεν τον είχε συνοδεύσει στην απονομή εξαιτίας της απεργίας των ηθοποιών στις ΗΠΑ. Ο σκηνοθέτης βρέθηκε στην Αθήνα και στα τέλη του 2023 προκειμένου να μιλήσει για την ταινία του Poor Things στους δημοσιογράφους.
«Προσπαθώ να κάνω τις ταινίες όσο πιο προσβάσιμες γίνεται ώστε οι άνθρωποι διαφορετικών καταβολών και εμπειριών που έρχονται να τις παρακολουθήσουν να αποκτήσουν μια προσωπική σχέση μαζί τους», είχε πει τότε σε συνέντευξη Τύπου, προσθέτοντας: «Είναι αυτό που ευελπιστώ τουλάχιστον, η θέαση μιας ταινίας να μην είναι μονοδιάστατη αλλά να δέχεται εναλλακτικές αναγνώσεις και ερμηνείες».