Την απώλεια του πατέρα του θρηνεί μόλις δύο μέρες μετά την υποψηφιότητά του Οσκαρ με την ταινία Favourite, ο Γιώργος Λάνθιμος.
Ο λόγος για τον Αντώνη Λάνθιμο, γνωστός μπασκετμπολίστας της δεκαετίας του 60, ο οποίος ταλαιπωρούνταν τον τελευταίο καιρό από προβλήματα υγείας.
Ο Αντώνης Λάνθιμος είχε δώσει την τελευταία του συνέντευξη πέρσι στο περιοδικό Down Town, μιλώντας για τον γιο του και σκηνοθέτη Γιώργο Λάνθιμο και λέγοντας πόσο περήφανος είναι για τον γιο του.
Μάλιστα χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του πως όταν είχε ακούσει πως ο γιος του ήταν υποψήφιος για Οσκαρ, είχε πάρει ηρεμιστικό.
Πώς μάθατε ότι ο γιος σας είναι υποψήφιος για Όσκαρ;
Το έμαθα από την τηλεόραση. Άκουσα στην εκπομπή της Μενεγάκη τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο να λέει ότι ο Γιώργος είναι υποψήφιος για το Όσκαρ. Μόλις το πληροφορήθηκα πήρα ένα ηρεμιστικό από τη συγκίνηση.
Δεν σας το ανακοίνωσε ο ίδιος;
Όταν το άκουσα στην τηλεόραση, τον πήρα αμέσως τηλέφωνο. Του λέω «Γιώργο λένε στα κανάλια ότι θα σου δώσουν το Όσκαρ, ισχύει;»
Ήταν ενθουσιασμένος;
Ήταν πολύ χαρούμενος αλλά μου είπε «μπαμπά δεν συμφωνώ με κάποια πράγματα».
Με τι δεν συμφωνεί ακριβώς;
Δεν κατάλαβα μου είπε όμως, ότι δεν θέλει να δίνει συνεντεύξεις ούτε ο ίδιος ούτε εγώ να μιλάω για τον Γιώργο στα Μέσα. Δεν είναι από τους ανθρώπους που ανοίγεται, μην νομίζετε. Είναι αρκετά εσωστρεφής, ακόμη και με εμένα που είμαι ο πατέρας του. Δύσκολο παιδί, με τα χίλια ζόρια του παίρνεις μια κουβέντα. Από μικρός έτσι ήταν. Έλεγε λίγα λόγια αλλά σταράτα.
Είχε φίλους;
Όχι δεν είχε πολλούς φίλους. Δεν ήταν το χαρούμενο, «έξω καρδιά» παιδί. Πολύ σοβαρός, μετρημένος και υπεύθυνος. Δεν έλεγε πολλά λόγια. Θυμάμαι είχε από το νηπιαγωγείο έναν κολλητό φίλο, τον Αριστείδη. Κάθονταν οι δυο τους και συζητούσαν όλη την ώρα για τις Τέχνες. Τελικά ο Αριστείδης ασχολήθηκε με τη μουσική και ο γιος μου έγινε σκηνοθέτης.
Από μικρό παιδί ήθελε να γίνει σκηνοθέτης;
Ναι εγώ ήθελα να τον δω μπασκετμπολίστα. Έπαιζα και ο ίδιος μπάσκετ στην Εθνική Ομάδα και προσπαθούσα να του μεταδώσω την αγάπη για το άθλημα. Ο ίδιος όμως, από μικρός έλεγε ότι θέλει να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο.
Oταν αργότερα σας ανακοίνωσε ότι φεύγει μόνιμα για το Λονδίνο, δεν τον αποτρέψατε;
Έφυγε για το εξωτερικό γιατί στην Ελλάδα οι ταινίες του δεν είχαν την ανταπόκριση που περίμενε. Μια μέρα μου είπε «μπαμπά θα φύγω». Του απάντησα ότι «είσαι πρώτος στην Ελλάδα. Αν πας στο εξωτερικό μπορεί να είσαι ο τελευταίος». Ο Γιώργος ήθελε να μείνει στην Ελλάδα αλλά εδώ δεν μπορούσε να δημιουργήσει και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Έφυγε λοιπόν.
Παρευρεθήκατε στον γάμο του με την Ariane Labed;
Παντρεύτηκαν στο Λονδίνο. Ήθελα να πάω αλλά μου είπε «άστο μπαμπά, πού να τρέχεις τώρα; Είσαι μεγάλος σε ηλικία και άρρωστος».Έχω αναπνευστικά προβλήματα και δυσκολία στην αναπνοή και θα ήταν δύσκολο να μετακινηθώ με το αεροπλάνο.
Την έχετε γνωρίσει ωστόσο, τη γυναίκα του;
Ναι είχαν έρθει να με επισκεφθούν πριν παντρευτούν. Πολύ γλυκό κορίτσι. Συμπαθητική και αξιόλογη κοπέλα. Ασχολείται και αυτή με τις Τέχνες. Παίζει, χορεύει, τραγουδάει.
Φαντάζομαι θέλετε και ένα εγγονάκι.
Θέλω πολύ αλλά τον βλέπω να αργεί να κάνει παιδί. Και αυτός και η γυναίκα του δουλεύουν από το πρωί έως το βράδυ. Έχουν ρίξει όλο τους το βάρος στη δουλειά. Μιλάμε καμιά φορά με τον Γιώργο στο τηλέφωνο και μου λέει «είμαι κουρασμένος. Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ επειδή δούλευα. Δεν πρόλαβα ούτε νερό να πιω». Ο Γιώργος μπορεί να δουλεύει ασταμάτητα για 24 ώρες.
Την ταινία του «Ο Αστακός» με την οποία είναι υποψήφιος για Όσκαρ, την έχετε δει;
Ναι την είδα και όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο του είπα «για μένα είναι πολύ πιο ωραία αυτή η ταινία σου απ΄ όλες τις προηγούμενες». Έχω δει όλες τις ταινίες του γιου μου.
Και πώς σας φαίνονται;
Είναι ταινίες που έχουν να κάνουν με το παράδοξο. Οι ταινίες του γιου μου έχουν περίεργη υπόθεση. Δεν ξέρω από πού αντλεί τα σενάρια για τις ταινίες του μαζί με τον φίλο του Ευθύμη Φιλίππου. Καμιά φορά παρακολουθώ τις ταινίες του και απορώ και εγώ πώς τα σκέφτεται αυτά τα πράγματα.
Μέσα από αυτή τη συνέντευξη, τι θα θέλατε να πείτε στον γιο σας;
Ότι είμαι πολύ περήφανος για εκείνον. Θα ξαναπώ αυτό που του εκμυστηρεύτηκα στο τηλέφωνο. «Παιδί μου με κάνεις και συγκινούμαι».