Νέες «πικάντικες» αποκαλύψεις για την ερωτική ζωή του Αντι Γουόρχολ ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, με αφορμή ένα νέο βιβλίο που κυκλοφόρησε με τη βιογραφία του.
Είχε τη φήμη ότι είναι ασεξουαλικός, αλλά ο Αντι Γουόρχολ είχε στην πραγματικότητα μια σειρά από άνδρες εραστές, όπως αναφέρει το βιβλίο. Ο διάσημος καλλιτέχνης έζησε με έναν σύντροφό του για 12 χρόνια και κάποτε, παραπονούμενος σε φίλους του, είπε ότι «με πονάει τόσο ο κ@@@ος μου γιατί γνώρισα έναν τύπο και με "έσκισε"». Πρώην εραστές του είπαν ότι ο Γουόρχολ ήταν «ειδικός στην πεολειχία» και ότι «έκανε σαν τρελός» όσον αφορά στο στοματικό σεξ.
Μάλιστα, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Daily Mail για το βιβλίο, ο Αντι Γουόρχολ έκανε κάποτε «μαθήματα σεξ» με μια φίλη και τον εραστή της για να βελτιώσει τις επιδόσεις του. Όμως, παρά την όρεξή του για σεξ, ο Γουόρχολ δεν φάνηκε ποτέ να ήταν καλός σε αυτό, καθώς μια κατάκτησή του είπε ότι ήταν «χάλια στο κρεβάτι» και μια άλλη ότι η επαφή τους ήταν «σε επίπεδο μαθητή».
Οι παραπάνω «καυτές» λεπτομέρειες αποκαλύπτονται στο νέο βιβλίο 900 σελίδων του Μπλέικ Γκόπνικ για την ιδιοφυΐα της Pop Art, Άντι Γουόρχολ.
Ο Γουόρχολ έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες στον κόσμο καταρρίπτοντας την ιδέα του υψηλού και χαμηλού πολιτισμού και φέρνοντας την καταναλωτική τέχνη στις μάζες. Είχε εμμονή με τη διασημότητα και είναι ο δημιουργός της φράσης που μετατράπηκε σε προφητεία, ότι μια μέρα όλοι θα είναι διάσημοι για 15 λεπτά.
Αλλά σε προσωπικό επίπεδο, ο Γουόρχολ έχει δημιουργήσει τη φήμη ότι ήταν μοναχικός και κρατούσε αποστάσεις, ειδικά στη σεξουαλική του ζωή. Ωστόσο ο Γκόπνικ γράφει ότι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και περιγράφει λεπτομερώς τις κατακτήσεις του, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Γουόρχολ χαρακτηρίστηκε ως ασεξουαλικός «λόγω της ομοφοβίας που υπάρχει στον πολιτισμό μας».
«Αν τελικά αποδεχθούμε ότι ένας από τους πιο εμβληματικούς καλλιτέχνες μας ήταν ομοφυλόφιλος, θα προτιμούμε ακόμα να μην τον κάνουμε εικόνα να συνευρίσκεται με άντρες», γράφει ο Γκόπνικ.
Η εμμονή του Αντι Γουόρχολ με τον Τρούμαν Καπότε
Ο Γουόρχολ γεννήθηκε ως Andrew Warhola το 1929 από γονείς μετανάστες από τη σημερινή Σλοβακία στο Πίτσμπουργκ, όπου το να είσαι ομοφυλόφιλος θα μπορούσε να οδηγήσει στη σύλληψή σου. Ετσι, ο διάσημος καλλιτέχνης μεγάλωσε σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον, όπου οι γκέι άντρες και γυναίκες αντιμετωπίζονταν σαν εγκληματίες.
Αρχισε να ανακαλύπτει την ομοφυλοφιλική ταυτότητά του όταν μετακόμισε το 1949 στη Νέα Υόρκη, σύμφωνα με τον Γκόπνικ. Ο Γουόρχολ «απορροφήθηκε» αμέσως στην γκέι κοινότητα του Μανχάταν. Ο πρώτος του έρωτας ήταν ένας νεαρός ξανθομάλλης καλλιτέχνης, ο Τόμι Τζάκσον, τέσσερα χρόνια νεότερός του, με τον οποίο αλληλογραφούσαν και έστελναν πρόστυχες καρτ ποστάλ ο ένας στον άλλον.
Ανάμεσα στους άντρες που τράβηξαν την προσοχή του Άντι Γουόρχολ ήταν ο συγγραφέας Τρούμαν Καπότε, με τον οποίο απέκτησε εμμονή και άρχισε να τον καταδιώκει. Έστελνε κάρτες στο σπίτι του, μετά άρχισε να τον παρακολουθεί και κάποια φορά τον περίμενε έξω από ένα εστιατόριο, όπου ο Καπότε έτρωγε με φίλους. Μια μέρα, ενώ τον περίμενε έξω από το διαμέρισμά του, η μητέρα του συγγραφέα τον κάλεσε μέσα επειδή προφανώς τον λυπήθηκε.
Ο Γουόρχολ αυτό το πήρε ως ένδειξη για να αρχίσει να τηλεφωνεί στον Κάποτε κάθε μέρα, μέχρι που η μητέρα του τού είπε να σταματήσει. Oι δύο άντρες θα γίνονταν αργότερα, τη δεκαετία του 1970, φίλοι.
Ο πρώτος «κανονικός» εραστής του Αντι Γουόρχολ
Ο πρώτος πραγματικός εραστής του Γουόρχολ ήταν ο 20χρονος Κάρλτον Άλφρεντ Γουίλερς, από τον οποίο φαίνεται να έχασε την παρθενιά του, όπως αναφέρεται στο βιβλίο. Ο Γουίλερς ήταν υπάλληλος στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης και ο Γκόπνικ γράφει ότι οι δύο άντρες είχαν ερωτικές σχέσεις.
Ο Γουίλερς περιγράφει τον Γουόρχολ ως «απαίσιο στο κρεβάτι», χαρακτηρισμό που του απέδωσαν και άλλοι εραστές αργότερα. «Σίγουρα δεν ήταν παθιασμένος με το σεξ, ήταν πιο παθιασμένος με το φαγητό», φέρεται να έχει πει ο Γουίλερς.
Χρειάστηκε πολλή προσπάθεια για να κάνουν σεξ και ο Γουόρχολ «μπορούσε με το ζόρι να διαχειρίζεται τις σεξουαλικές σχέσεις», δήλωσε ο Γουίλερς, ο οποίος αποκάλυψε ότι περιστασιακά κατά τη διάρκεια μιας «οικείας στιγμής», όταν αγκαλιάζονταν, ο Γουόρχολ έκλαιγε.
Η άποψη του Γουόρχολ για το σεξ και οι εραστές του
Ο Στίβεν Μπρους, ένας από τους ιδρυτές του δημοφιλούς καφέ Serendipity στο Μανχάταν, όπου ο Γουόρχολ ήταν τακτικός πελάτης, είπε ότι ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης γοητευόταν από «κάθε ελκυστικό νεαρό άντρα στην πόλη, συμπεριλαμβανομένου και εμού».
Ένας τέτοιος νεαρός άνδρας ήταν ο Ντάντλεϊ Χάπλερ, ένας καλλιτέχνης από το Γουισκόνσιν, ο οποίος ήταν 11 χρόνια μικρότερος από τον Γουόρχολ και έμεινε κοντά του για αρκετά χρόνια.
Ο επόμενος μεγάλος εραστής του ήταν ο «ψηλός και μελαχρινός» Τσαρλς Λίζανμπι. Ο Γκόπνικ γράφει ότι η σχέση τους «αιωρούνταν μεταξύ μιας φιλίας, ενός φλερτ και μιας ερωτικής σχέσης -ανάλογα με το ποιον από τους δύο θα ζητούσατε να σας την περιγράψει».
Σύμφωνα με τον Λίζανμπι, το σεξ για τον Γουόρχολ ήταν κάτι «δυσάρεστο». «Μου είπε ότι είχε κάνει σεξ μερικές φορές, το δοκίμασε και δεν του άρεσε πολύ». Ωστόσο, ο Γκόπνικ σημειώνει ότι υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Γουόρχολ απολάμβανε «κάθε είδους ερωτική επαφή εκείνα τα πρώτα χρόνια και κατά τη διάρκεια της ζωής του». Όσον αφορά τη «σεξουαλική λειτουργία», όπως έχει πει ο Λίζανμπι, ο Γουόρχολ ήταν «φυσιολογικός από κάθε άποψη».
Τα επόμενα χρόνια, ο Γουόρχολ αντιμετώπισε προβλήματα υγείας με τον πρωκτό του. Όπως γράφει ο Γκόπνικ, έκανε χειρουργική επέμβαση για κονδυλώματα πρωκτού, μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια, ενώ μια δεκαετία αργότερα υποβλήθηκε σε θεραπεία για κονδυλώματα σε νοσοκομείο και η ανάρρωσή του διήρκεσε αρκετές εβδομάδες.
Ο Τέιλορ Μιντ, τον οποίο ο Γκόπνικ αποκαλεί έναν από τους «πλησιέστερους γκέι συνεργάτες» του Γουόρχολ, ισχυρίστηκε κάποτε ότι «χτυπάει σαν τρελός -ή οπουδήποτε μπορεί να το πάρει», προφανώς αναφερόμενος στο στοματικό σεξ. Αρκετοί άλλοι φίλοι «είτε είδαν τον Γουόρχολ να κάνει σεξ είτε τον άκουσαν να καυχιέται γι' αυτό».
Ο Γουόρχολ κάποτε θύμωσε με τον πρώην βοηθό του, Βίτο Τζιάλο, επειδή δεν τον ακολούθησε στα «μαθήματα σεξ» της Τετάρτης το βράδυ με τη φίλη του και τον ναύτη εραστή της. Ο Τζιάλο, ο οποίος ήταν πολύ σεμνός και χαμηλών τόνων, τους χαρακτήρισε «πολύ περίεργους για αυτόν».
Ένας άλλος από τους εραστές του Γουόρχολ ήταν ο Μπίλι Νέιμ, γνωστός και ως William George Linich, ο οποίος ήταν φωτογράφος και αρχειονόμος στο The Factory, τον περίφημο χώρο εργασίας και πάρτι του Γουόρχολ στο Μανχάταν.
Ο Νέιμ έγινε το «κατοικίδιο» του Γουόρχολ, ο οποίος του έστελνε σημειώματα λέγοντας: «Η μητέρα μου μού είπε να διαλέξω τον καλύτερο. Διαλέγω εσένα». Οι δύο έγιναν σύντομα εραστές, αλλά «ήταν πολύ αμήχανοι και πολύ ντροπαλοί για όλο αυτό το σεξουαλικό πράγμα», είπε ο Νέιμ. Ένας άλλος εραστής του είπε ότι ο Γουόρχολ ήταν «ειδικός στην πεολειχία».
Ένας άλλος σύντροφος του Γούορχολ ήταν ο Ρομπέρ Πίνκους-Βίτεν, ο οποίος εμφανίστηκε στην ταινία του Γουόρχολ «The 13 Most Beautiful Boys». Ο Πίνκους-Βίτεν ήταν ένας 19χρονος που αναζήτησε τον Γουόρχολ στο The Factory. Όπως πολλοί από τους εραστές του, ο Βίτεν είπε ότι το σεξ μαζί του ήταν «κακό και περίεργο, ακόμη και παράλογο» και δεν κράτησε πολύ. O Γουόρχολ τον κόλλησε ψείρες, με τον Βίτεν να αστειεύεται ότι εάν τα παράσιτα δεν προέρχονταν από τον καναπέ στο The Factory, τότε ήταν από τον «καβάλο του Άντι».
Το 1968 ο Γουόρχολ επέζησε μιας απόπειρας δολοφονίας από τη ριζοσπαστική φεμινίστρια συγγραφέα Βαλερί Σολανά, που τον άφησε με βαθιές ουλές από τις πληγές της σφαίρας.
Η σχέση του Τζεντ Τζόνσον με τον Αντι Γουόρχολ και ο χωρισμός
Εκείνη τη χρονιά ο Γουόρχολ γνώρισε τον Τζεντ Τζόνσον, ο οποίος αργότερα θα γινόταν διάσημος σχεδιαστής εσωτερικών χώρων. Οι δυο τους έμειναν μαζί για 12 χρόνια. Εκείνη την εποχή ο Τζόνσον ήταν ένα 19χρονο κολεγιόπαιδο από την Καλιφόρνια που εργαζόταν στο The Factory για να διορθώνει πράγματα.
Στη συνέχεια μετακόμισε με τον Γουόρχολ και «λειτουργούσαν ως σύζυγοι», έχοντας μια πλήρη σεξουαλική σχέση. Ο Τζόνσον αργότερα είπε σε έναν φίλο του ότι το σεξ με τον Γουόρχολ ήταν «σε επίπεδο μαθητή».
Δημοσίως δεν ήταν εκδηλωτικοί, με τον Γουόρχολ να χαρακτηρίζεται ζηλιάρης και χειριστικός. Η σχέση τους κράτησε μέχρι το 1980, όταν ο Γουόρχολ έκανε πάρτι στο Studio 54, όπου «δεν μπορούσε να κρατήσει τα μάτια του, ή τις σκέψεις του, ή μερικές φορές τα χέρια του, από τα πανέμορφα νεαρά παιδιά που έβλεπε στην πίστα του χορού τις περισσότερες νύχτες».
Σε ένα αποχαιρετιστήριο σημείωμα ο Τζόνσον είπε στον Γουόρχολ: «Δεν νομίζω ότι θα πάρεις αυτό που ψάχνεις από τους Βίκτορ και Κέβιν και τις νύχτες στο Studio 54. Είχες όλη μου την αγάπη και τον σεβασμό. Λυπάμαι που πήγε στραβά».
Ο Γκόπνικ γράφει ότι κάτω από το απόμακρο και cool look του καλλιτέχνη, ο Γουόρχολ ήταν στην πραγματικότητα «ρομαντικός και συναισθηματικός». «Επένδυσε βαθιά» για να βρει έναν σύντροφο ψυχής και έμεινε «μπερδεμένος και δυστυχισμένος» όταν δεν λειτουργούσε, όπως συνέβαινε συχνά.
«Ε και λοιπόν...»
Σε μια συνέντευξη πριν από τον θάνατό του στις 22 Φεβρουαρίου 1987, από επιπλοκές έπειτα από χειρουργική επέμβαση στη χοληδόχο κύστη, ο Αντι Γουόρχολ δήλωσε ότι «η καρδιά του έσπασε αρκετές φορές».
Είπε χαρακτηριστικά: «Μερικές φορές οι άνθρωποι αφήνουν τα ίδια προβλήματα να τα κάνουν να είναι άθλια για χρόνια, όταν θα έπρεπε απλά να λένε “ε και τι”. Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα να λέω. Και τι λοιπόν. Η μητέρα μου δεν με αγάπησε. Και τι λοιπόν. Ο σύζυγός μου δεν θα με π…..ει. Και λοιπόν;».
