Καλοκαίρι της Αγάπης, ονομάζεται ειδικά, η έκρηξη των χίπικων ιδεών το καλοκαίρι του 1967 στο San Franciso και γενικότερα η χίπικη κουλτούρα πριν και μετά το 1967.
Χίπικες ιδέες, χίπικη κουλτούρα
Στο πολυθρύλητο αυτό καλοκαίρι, υπήρξε μία σειρά γεγονότων, μοναδική σε δύναμη και ομορφιά, αλλά και καταστάσεων που δεν οδηγούσαν πάντα στην Αγάπη. Συνέβη μία τεράστια συνάντηση διαφορετικών καλλιτεχνικών, κοινωνικών, και θρησκευτικών αντιλήψεων, που δεν συνιστά ομοιογενές μείγμα.
Για παράδειγμα, η λεγόμενη «ψυχεδελική εμπειρία» που ήθελαν να βιώνουν πολλοί κάνοντας χρήση του LSD, δεν συμβάδιζε με τις πεποιθήσεις των Κρίσνα ή και των Jesus Freaks οι οποίοι απετέλεσαν τότε και αυτοί δραστήριο τμήμα του Καλοκαιριού της Αγάπης.
Πού γεννήθηκε το καλοκαίρι της αγάπης
Γενέτειρα του Καλοκαιριού της Αγάπης, θεωρείται η περιοχή Haight-Ashbury του San Francisco (όπως ονομάστηκε από την διασταύρωση των δύο δρόμων Haight και Ashbury), όπου ήταν το «στρατηγείο» των χίπις. Εδώ, υπήρχαν διάφορες «άκρες» για μαριχουάνα και LSD, καλλιτέχνες παράξενοι και πολλά άλλα που προσήλκυσαν γρήγορα πολλούς νεαρούς που την «έψαχναν» από όλα τα μέρη της Αμερικής. Από εδώ, η κουλτούρα των χίπις εξαπλώθηκε τότε σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Μια σειρά φωτογραφίες του Jim Marshall δείχνουν πολλά από τα πρόσωπα και γεγονότα του Καλοκαιριού της Αγάπης.
Γιατί καλοκαίρι της αγάπης;
Καλοκαίρι της Αγάπης, γενικότερα, ονομάζουμε τον χρόνο ζωής της χίπικης κουλτούρας (συνυπολογίζοντας όλες τις επιμέρους) που αρχίζει να διαμορφώνεται πριν το καλοκαίρι του 67 και τελειώνει πολύ αργότερα στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Υπό αυτή, την γενικότερη έννοια, δεν μένουμε μόνο στο San Francisco, ούτε μόνο στο έτος 1967. Στο Καλοκαίρι της Αγάπης, προστίθεται και το Woodstock (1969) και πολλά γεγονότα που συμβαίνουν στο Λονδίνο και σε άλλα μέρη, όπως ακόμη και στην Ελλάδα (Μάταλα, 1970).
Η πρώτη μαζική εκδήλωση της Ψυχεδέλειας, ο Πρόλογος που οδηγεί στο Καλοκαίρι της Αγάπης, γίνεται στις 14 Ιανουαρίου 1967, όταν χιλιάδες νέοι συγκεντρώθηκαν στο Golden Gate Park, στο San Francisco, σε μία ηλιόλουστη μέρα ποίησης, μουσικής, διαλογισμού και ελεύθερης έκφρασης. Διακήρυξαν πως έβλεπαν τους εαυτούς τους ως Νέο Κόσμο, σε πλήρη αντίθεση με τον Παλιό και όριζαν το αντάμωμα, ως Human Be In, Συνάθροιση των Φυλών (Gathering of the Tribes).
Συμμετείχαν ποιητές, όπως οι Allen Ginsberg, Gary Snyder, Michael McClure κ.α, αλλά και συγκροτήματα όπως οι Jefferson Airplane, The Grateful Dead, Big Brother and the Holding Company και Quicksilver Messenger Service.
Ακούστηκαν λόγοι υπέρ ελευθερίας, από τον Jerry Rubin , αλλά και μη απαγόρευσης του LSD, από τον Timothy Leary.
Στις 29 Ιανουαρίου 1967 η «Συνάθροιση των Φυλών» ανταμώνεται με οπαδούς των Κρίσνα. Το αντάμωμα αυτό, ονομάζεται Mantra-Rock Dance και συμβαίνει στον «ναό» των χίπηδων, το μεγάλο κλαμπ Avalon Ballroom στο San Francisco. Ψυχεδέλεια και Γιόγκα, ινδικές μάντρες και ροκ. Κύριοι διοργανωτές, ήταν οι ακόλουθοι του International Society for Krishna Consciousness (ISKCON), δηλαδή, μέλη της θρησκευτικής οργάνωσης Κρίσνα.
Συμμετείχαν εξαιρετικά συγκροτήματα, όπως: Grateful Dead, Big Brother and the Holding Company with Janis Joplin και οι Moby Grape.
Ακολουθούν πολλά άλλα, το κυριότερο όμως και γνωστότερο γεγονός του Καλοκαιριού της Αγάπης 1967, είναι το Monterey Pop Festival, στις 16,17 και 18 Ιουνίου. Το τριήμερο αυτό φεστιβάλ, προσήλκυσε 90 χιλιάδες άτομα (άλλοι μιλούν για 200 χιλιάδες) στην Καλιφόρνια. Συμμετείχαν καλλιτέχνες που σήμερα ανήκουν στη σφαίρα του μύθου, όπως: The Who, Simon and Garfunkel, Eric Burdon & The Animals, The Byrds, The Association, Jefferson Airplane, Big Brother and The Holding Company w/ Janis Joplin, Jimi Hendrix. Otis Redding, The Mamas & the Papas κ.α.
Το τραγούδι San Francisco (Be Sure to Wear Flowers in Your Hair) γράφτηκε από τον John Phillips (αρχηγό των The Mamas & the Papas) και ερμηνεύτηκε από τον Scott McKenzie, για να διαφημίσει το φεστιβάλ. Ακούστε το τραγούδι
Στα σκοτεινά σημεία της κουλτούρας του Καλοκαιριού της Αγάπης, τίθενται ορισμένες αντιλήψεις που σχετίζονται με ουσίες. Οι αντιλήψεις αυτές, έφεραν πολλούς, τότε ή λίγο αργότερα, στο χείλος του γκρεμού και αρκετοί αυτοί που έφυγαν για τον αιώνιο και παγωμένο κήπο.
Η εκπληκτική τραγουδίστρια Janis Joplin, ήταν μία από αυτές τις άτυχες περιπτώσεις.