Πίνακες ενταγμένοι στο ρομαντικό αστικό περιβάλλον της πόλης του Ναυπλίου, ελεύθεροι προς θέαση, αγνοώντας απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες του εξωτερικού χώρου.
Αυτό είναι το καλοκαίρι, εργα τεχνης, εκδηλώσεις, παραστάσεις, έξω στη φύση, σε ιδιαίτερους χώρους και γκαλερί.
«Μπουγάδα» στο Ναύπλιο
Η εικαστικός Ειρήνη Γκόγκουα, με τα ιδιαίτερα κόνσεπτ που δημιουργεί για τις εκθέσεις της, από τις 10 Αυγούστου θα μας ταξιδέψει στα έργα της μέσα από μία περιήγηση στα στενά της παλιάς πόλης του Ναυπλίου. Τα έργα θα είναι τοποθετημένα ψηλά με φυσικό φως σαν παρατηρητές των περαστικών.
Μάλιστα δεν θα λείψουν δρώμενα με ήχο και κίνηση που τόσο αγαπά να συνδυάζει η εικαστικός. «Η ιδέα αυτής της πρωτότυπης έκθεσης προέκυψε το 2018 όταν ήταν να πραγματοποιηθεί η ομαδική έκθεση ναυτικής Ναπλιάδας σε εξωτερικό χώρο. Αφού απέκλεισα το στήσιμο έργων σε καβαλέτα και κάγκελα ήρθε η ιδέα να κρεμάσω πίνακες στα στενά του Ναυπλίου, ανάμεσα στα μπαλκόνια, σαν Ιταλική μπουγάδα, η αλήθεια είναι ότι το χάρηκα πολύ» λέει η εικαστικός Ειρήνη Γκόγκουα.
Μία διαφορετική έκθεση, χωρίς ώρες προσέλευσης και χρονικά όρια επισκεψιμότητας. Μια 24ωρη έκθεση, ανεξαρτήτως συνθηκών με μόνη ουσία το πηγαίο συναίσθημα του κάθε θεατή και πως το έργο θα τον αγγίξει. Μία ελεύθερη επικοινωνία της τέχνης με το κοινό της!
«Η ζωγραφική είναι ένας χώρος χωρίς κανόνες» λέει η Ειρήνη Γκόγκουα που τολμά και δοκιμάζει διαφορετικές τεχνικές, καθώς θεωρεί ότι η τέχνη δεν εγκλωβίζεται σε σταθερά πλαίσια αλλά μετουσιώνεται ανάλογα με την ψυχική και πνευματική υπόσταση του δημιουργού. Τα έργα της προβάλλουν μία συμπαντική συγχορδία χρωμάτων. Οι πίνακες και τα γλυπτά της μας μεταφέρουν σε ένα ταξίδι στο άπειρο του θεατού και του ημίφωτος του ασυνείδητου. Όλα αυτά περιπλέκονται σε έντονα χρώματα με αέναη κίνηση συναισθημάτων σε σουρεαλιστικά μοτίβα. Το αποτέλεσμα αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια των παρατηρητών αποτυπωμένο σε ξεχωριστούς πίνακες, ιδιαίτερα γλυπτά αλλά και πρωτότυπες τρισδιάστατες μορφές σε πλέξιγκλας. Εως 20 Αυγούστου
Η Τήνος του Σωτήρη Σόρογκα
Ο Σωτήρης Σόρογκας, από τους σπουδαιότερους Έλληνες ζωγράφους εν ζωή, έχει οργανική σχέση με την Τήνο. Την επισκέπτεται τακτικά, σε βάθος χρόνου που πλησιάζει μισόν αιώνα.
Νεότερος στα χρόνια την όργωνε περιδιαβαίνοντας, όχι μόνο τα περίφημα χωριά αλλά, κυρίως, τα απάτητα σημεία της. Γοητευμένος από τις ξερολιθιές που δεν γνωρίζουν τέλος, από τα απότομα βράχια και τα μαύρα ξέφωτα που σχηματίζουν, επιχείρησε στο φακό του – μια pentax που έγινε αχώριστος σύντροφός του στο νησί– να συλλάβει «παρουσίες μοναδικές και αυτόνομες, λουσμένες στο άκτιστο φως ενός λευκού που τυφλώνει και λειτουργεί ως τάφρος από τη γύρω πραγματικότητα» σημειώνει ωραία ο Αντώνης Φωστιέρης.
Ο δημιουργός βρήκε στα χώματα της Τήνου εικόνες που ρίζωσαν στο τελάρο του και πολύ γρήγορα άνθισαν στα εικαστικά μας πράγματα την «τέχνη του ελάχιστου». Τα πηγάδια, οι πέτρες, τα αποσαθρωμένα ξύλα, όλα λουσμένα στο τηνιακό φως, έχτισαν τη ζωγραφική ταυτότητα του Σόρογκα και διαμόρφωσαν μια εικαστική έκφραση με χαρακτήρα ντόπιο.
Το φετινό καλοκαίρι ο ζωγράφος επιστρέφει στο αγαπημένο του νησί φέρνοντας στις «αποσκευές» του νέα έργα που φιλοτέχνησε ειδικά για την Τήνο. Ένας ρημαγμένος ανεμόμυλος παίρνει ζωή ξανά στο βλέμμα και το χέρι του μάστορα μέσα σε ένα σπίτι που αγαπά την τέχνη και τη μοιράζεται μοναδικά με τους φίλους του νησιού, Έλληνες και ξένους. Τούτη τη φορά είναι η σειρά του Σωτήρη Σόρογκα, στην πιο «προσωπική» ίσως έκθεση από τις δεκάδες που μας έχει χαρίσει – μια έκθεση αντίδωρο σε όσα το νησί εξακολουθεί να του προσφέρει. Επιμέλεια έκθεσης: Γιώργος Μυλωνάς.
Ο Σωτήρης Σόρογκας (γ.1936) διετέλεσε ζωγράφος και καθηγητής του Eθνικού Mετσόβιου Πολυτεχνείου στη Σχολή Aρχιτεκτόνων, όπου δίδαξε σχέδιο και χρώμα από το 1964 ως το 2003. Tο 2004, ομότιμος καθηγητής πλέον, βραβεύτηκε από την Aκαδημία Aθηνών για το σύνολο της καλλιτεχνικής του προσφοράς, ενώ έχει τιμηθεί από την Προεδρία της Δημοκρατίας με το παράσημο του ταξιάρχη του τάγματος της Τιμής. Διδάχθηκε τη ζωγραφική από τον Γιάννη Μόραλη, παρουσίασε έργα του σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις κι εκπροσώπησε την Ελλάδα σε κορυφαίες εικαστικές διοργανώσεις.
Η έκθεση πραγματοποιείται στον οικισμό Τριαντάρου της Τήνου, σε έναν πολύ ξεχωριστό χώρο, την ιδιωτική κατοικία ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ, a touch of new/Vacation House, σχεδιασμένη από τον διακεκριμένο αρχιτέκτονα Αριστείδη Ντάλα.
Τέχνη στην Ανδρο
Το Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, με τη συμβολή του Ιδρύματος Henri Cartier-Bresson, τιμά το μοναδικό ζευγάρι καλλιτεχνών Henri Cartier-Bresson (1908-2004) και Martine Franck (1938-2012) με ένα διπλό φωτογραφικό αφιέρωμα που θα παρουσιάζεται παράλληλα και στα δυο του μουσεία, στην Αθήνα και στην Άνδρο, έως τις 27 Οκτωβρίου 2024.
Ο Henri Cartier-Bresson και η σύζυγός του Martine Franck ήταν αγαπημένοι φίλοι του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Cartier-Bresson εγκαινίασε τη νέα πτέρυγα του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο το 1987 με μια έκθεση 150 φωτογραφιών του, που είχε εκείνος επιλέξει. Ταξίδεψε μάλιστα ο ίδιος στη Χώρα της Άνδρου για να επιβλέψει το στήσιμο της έκθεσης.
Αντίστοιχα, στην Franck οφείλουμε ένα από τα ωραιότερα πορτραίτα της Ελίζας Γουλανδρή, φωτογραφημένο στο Γκστάαντ τον Δεκέμβριο του 1999, μόλις έξι μήνες πριν τον θάνατο της Ελίζας τον Ιούλιο του 2000. Οι λιγοστές λήψεις, έτσι όπως εμφανίζονται στο φύλλο κοντάκτ που φυλάσσεται στο Ίδρυμα Henri Cartier-Bresson, επιβεβαιώνουν τον αυθορμητισμό του γεγονότος και το αποτέλεσμα είναι ένα συγκινητικό πορτραίτο που αντανακλά τη φυσική χάρη και το μοναδικό βλέμμα της Ελίζας Γουλανδρή.
Η αναδρομική έκθεση της Martine Franck που διοργανώνει το Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο, με τίτλο Κοιτάζοντας τους άλλους, περιλαμβάνει περίπου 150 φωτογραφίες της καθώς και σημαντικό αρχειακό υλικό, δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να παρακολουθήσουν όλη την εξέλιξη της καλλιτεχνικής της πορείας από τα πρώτα της βήματα το 1963 έως τον θάνατό της το 2012.
«Πιστεύω ότι δεν μπορείς να είσαι καλός φωτογράφος αν δεν έχεις περιέργεια για τους άλλους […]» Martine Franck
Ένα από τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα της Martine Franck ήταν η περιέργεια για τους άλλους, μια ειλικρινής έλξη που ένιωθε για τους ανθρώπους η οποία και αποτέλεσε τον πυρήνα του απαιτητικού φωτογραφικού της έργου. Αυτό το συναίσθημα καθόρισε επίσης τη θεματολογία του έργου της, η οποία κυμαίνεται από την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας μέχρι πορτραίτα εργατών, φεμινιστικούς αγώνες, τη βουδιστική πνευματικότητα και την τρίτη ηλικία.
Η έκθεση Κοιτάζοντας τους άλλους αναδεικνύει την τεράστια συνεισφορά αυτής της σπουδαίας φωτογράφου. Δεν εξαντλείται στις πιο γνώριμες εικόνες της Martine Franck αλλά φωτίζει και άλλες, λιγότερο γνωστές ωστόσο εξίσου σημαντικές πτυχές του έργου της.
Μέσα από έξι θεματικές ενότητες παρουσιάζονται αναλυτικά όλες οι θεματικές που την απασχόλησαν: οι ηλικίες της ζωής (παιδικά χρόνια, μύηση, γηρατειά), τα επαγγέλματα (εργατικό δυναμικό, εργάτες της θάλασσας, δημόσια πρόσωπα), τα πολιτικά θέματα (διαδηλώσεις, ναός Σαιν-Μπερνάρ, καταναλωτισμός), οι φεμινιστικοί αγώνες (εμβληματικές προσωπικότητες, στρατευμένες δουλειές, συλλογικές δράσεις), οι χώροι αναπαράστασης και κάποιες «τοπιογραφικές σκέψεις» της.
Επετειακοί οι φετινοί εικαστικοί 30οι ΠΛΟΕΣ
Ο ετήσιος εικαστικός θεσμός ΠΛΟΕΣ διανύει εφέτος την 30η του χρονιά. Παρουσιάζεται κάθε καλοκαίρι στο Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως, το οποίο υποστηρίζει και φιλοξενεί στο διώροφο κτήριό του στην Χώρα της Άνδρου, τις εκθέσεις και τις θεωρητικές του συναφείς προτάσεις, τις οποίες θεμελίωσε, διαμορφώνει εξ ολοκλήρου κι επιμελείται η Ιστορικός Τέχνης & Θεωρίας του Πολιτισμού κ. Αθηνά Σχινά (ΕΚΠΑ).
Εκείνο που χαρακτηρίζει τον θεσμό ΠΛΟΕΣ είναι η συνέπεια του προσανατολισμού του και η προοδευτική συνάφεια των εκθεσιακών του παρουσιάσεων, που στοχεύουν όχι μόνον στην υπεύθυνη αποκέντρωση και στην αντιπροσωπευτική παρουσίαση των πιο σημαντικών μεταπολεμικών δημιουργών μέσα από τα έργα τους, αλλά και των πλέον αξιοσημείωτων σύγχρονων καλλιτεχνών.
Κυρίως όμως, εκείνο στο οποίο επικεντρώνονται οι ΠΛΟΕΣ, μέσω των θεματικών τους κάθε χρονιά επιλογών, είναι η εκσυγχρονισμένη ανάδειξη του κοινωνικού ρόλου που αναλαμβάνει να υποδείξει σήμερα το έργο της τέχνης.
Στους 30ους ΠΛΟΕΣ, με υπότιτλο «Προς τον Κήπο των Εσπερίδων» συμμετέχουν με έργα τους ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, κεραμικής και σύνθετων υλικών, οι καλλιτέχνες που εδώ αναγράφονται αλφαβητικά:Σωτηρία Αλεβίζου, Δημήτρης Αναστασίου, Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Όλγα Βερυκάκη, Μαρία Βλαντή, Μαρία Γενιτσαρίου, Ελένη Γκλίνου, Νατάσα Γρυλλάκη, Δημήτρης Ζουρούδης, Αλεξάνδρα Ισακίδη, Χριστίνα Κάλμπαρη, Ιωσηφίνα Κοσμά, Παναγιώτης Κουλουράς, Τζάνετ Λιοδάκη, Μαρία Νάγιου, Γεωργιάννα Νταλάρα, Φλωρεντία Οικονομίδου, Έλενα Παπαδημητρίου, Ντέπη Παυλίδου, Λίλα Πολενάκη, Φωτεινή Πούλια, Κατερίνα Ριμπατσιού, Νίκος Σαπέρας, Νατάσσα Σαρρή, Αφροδίτη Σεζένια, Δημήτρης Σκουρογιάννης, Φωτεινή Στεφανίδη, Κωνσταντίνα Συλίκου, Στρατής Ταυλαρίδης, Γιώργος Χουλιαράς.
Διάρκεια έκθεσης έως και Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2024
Citronne, ακόμα ένας λόγος για να επισκεφτείς τον Πόρο
Η CITRONNE Gallery το σημείο συνάντησης των τεχνόφιλων στον Πόρο παρουσιάζει για ακόμα ένα καλοκαίρι δύο παράλληλες εκθέσεις με συγγενή θεματική.
Στον χώρο της γκαλερί παρουσιάζει την έκθεση “Μυθιστορίες”. Με πλαίσιο την "Mare Nostrum" Μεσόγειο, εννέα εικαστικοί αναπλάθουν επιλεκτικά θραύσματα της Ιστορίας και του Μύθου, μεταφέροντάς τα στην σημερινή πραγματικότητα. Τα ιστορικά γεγονότα, υπό το βάρος του χρόνου, αποκτούν μυθική διάσταση. Ο Μύθος, αρχικά μια μεταφυσική ερμηνεία των φυσικών φαινομένων, μετατρέπεται σε ιστορικό γεγονός, όταν χρησιμοποιείται για να προκαλέσει ή και να δικαιολογήσει την ανθρώπινη δραστηριότητα και να θεμελιώσει την περιπέτεια.
Eως 15 Σεπτεμβρίου
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου, παρουσιάζει την ατομική έκθεση "Θραύσματα” της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη, σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων. Με αφετηρία κομμάτια και αποσπάσματα από τυχαία ευρήματα, υλικά και άϋλα, η καλλιτέχνις αναπλάθει την ιστορική, καθώς και την προσωπική της μνήμη και την κατατάσσει ανάμεσα στα εκθέματα του Μουσείου.
Eως 30 Σεπτεμβρίου
Cocktail στις Σπέτσες
Τα βιώματά τους από τις Σπέτσες είναι πολλά και έχουν τη γεύση του καλοκαιριού. Η Μαρία Αποστόλου-Νικολοπούλου και η Τάνια Δρογώση-Νικολοπούλου εκθέτουν για πρώτη φορά στο αγαπημένο τους νησί και παρουσιάζουν τις «δικές» τους Σπέτσες. Η κοινή διατομική έκθεση των δύο εικαστικών, έχει τίτλο “Coctail”. Οι δύο αδελφές μας «κερνούν» ένα πολύχρωμο, ζωγραφικό, cocktail, που μας δροσίζει με τις εικόνες του νησιού, που μεταφέρει. Την επιμέλεια της έκθεσης έχει η ιστορικός τέχνης, μέλος της AICA, Λουίζα Καραπιδάκη.
Οι δύο καλλιτέχνιδες αφηγούνται ποικίλες εκδοχές από θεατές και αθέατες πτυχές των Σπετσών με εντελώς διαφορετικές εικαστικές γραφές, εκφάνσεις, πρακτικές και τεχνικές η καθεμιά.
Οι Μαρία Αποστόλου και Τάνια Δρογώση αποστασιοποιημένες από κάθε συναισθηματική εντοπιότητα και με όχημα τη διαισθητική τους ικανότητα και τη δεξιότητα της προσωπικής τους περιγραφικής έκφρασης προσφέρουν με τα έργα τους μια μοναδική οπτική εμπειρία υψηλής αισθητικής, με εικόνες από μνήμες, εμπειρίες, εντυπώσεις και βιώματα.
Όπως σημειώνει η ιστορικός τέχνης, μέλος της AICA, Λουΐζα Καραπιδάκη: «Η Μαρία Αποστόλου επικεντρώνεται κυρίως στην απεικόνιση της χλωρίδας, γης και θάλασσας των Σπετσών και την επιδεικνύει με λεπτομερείς αναφορές. Τα έργα της χαρακτηρίζονται από μια ιδιάζουσα ρεαλιστική απόδοση, που σε συνδυασμό με τις συνεχείς ζωγραφικές της παρεμβάσεις δημιουργούν μια νέα παραστατική πραγματικότητα και τη δική της καλλιτεχνική αλήθεια.
Η Τάνια Δρογώση ανιστορεί το νησί με τοπιογραφικές αναφορές βιωμένων τόπων. Χρησιμοποιεί σημεία του νησιού ως μοντέλα αλλά συνθέτει τις δικές της εικόνες με σαγηνευτικές παραλίες, απόκρημνους βράχους, παρθένες ακρογιαλιές και ενίοτε τα εμπλουτίζει με ανθρώπινη παρουσία. Η γραφή της κυριαρχείται από μια έκδηλη παραστατικότητα με αισθητές ιμπρεσιονιστικές αναφορές».
Διάρκεια έκθεσης έως 8 Αυγούστου. Γκαλερί Ακρόπρωρο: Παλαιό Λιμάνι Σπετσών.
Οχι μόνο παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Φτάνουμε στην Επίδαυρο αρκετά νωρίτερα από την παράσταση, μία μικρή ανάπαυλα, ένας καφές μέσα στη φύση, δυο κουβέντες με κάποιον που θα συναντήσουμε, αλλά και μία επίσκεψη στον εκθεσιακό χώρο που υπάρχει έξω από το αρχαίο θέατρο.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την άτυπη έναρξη των Επιδαυρίων το 1954 με τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη από το Εθνικό Θέατρο με τον Αλέκο Αλεξανδράκη στον ομώνυμο ρόλο ο εκθεσιακός χώρος Επιδαύρου, που εγκαινιάστηκε το 2023 χάρη στην πολύτιμη υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, ζωντανεύει και φέτος με μια περιοδική έκθεση αφιερωμένη στις μορφές του Ιππόλυτου και της Φαίδρας.
Ανοιχτή για το κοινό καθ’ όλη τη διάρκεια των παραστάσεων του Φεστιβάλ Αθηνών, στο αργολικό θέατρο, η έκθεση παρουσιάζει τους εμβληματικούς αυτούς ήρωες όπως τους γνωρίσαμε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου τα 69 χρόνια λειτουργίας του. Σύμφωνα με τον μύθο, η Φαίδρα, γυναίκα του βασιλιά Θησέα, πιόνι στο σχέδιο εκδίκησης της θεάς Αφροδίτης, ερωτεύεται τον Ιππόλυτο, γιο του άντρα της και της Αμαζόνας Ιππολύτης. Αφιερωμένος στη λατρεία της θεάς Άρτεμης, ο Ιππόλυτος αρνείται τον έρωτα της Φαίδρας, με ολέθριες συνέπειες.
Πολύτιμα τεκμήρια από το αρχείο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και πολλών ακόμη πολιτιστικών οργανισμών και θιάσων καλούν τον επισκέπτη σε ένα ταξίδι μέσα από κοστούμια, μάσκες, μακέτες, παρτιτούρες και οπτικοακουστικό υλικό σε ένα σύγχρονο εκθεσιακό περιβάλλον. Μια γοητευτική αναδρομή στις παραστάσεις και τις ερμηνείες που αποτύπωσαν την ορμή του ανεκπλήρωτου έρωτα σε όλες του τις μορφές στο εθνικό τοπόσημο του Αρχαίου Δράματος από τη δεκαετία του 1950 έως σήμερα.
Σύλληψη – Γενική εποπτεία Κατερίνα Ευαγγελάτου Καλλιτεχνική Διευθύντρια Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου/ Επιστημονικός υπεύθυνος Παναγιώτης Μιχαλόπουλος Επίκουρος Καθηγητής Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ / Έρευνα – Τεκμηρίωση Κωνσταντίνα Νικολοπούλου Θεατρολόγος / Εικαστική επιμέλεια Θάλεια Μέλισσα / Στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος.