Πώς κυλούσε μία μέρα στην Εκκλησία του Δήμου στην αρχαία Αθήνα και αν μπορούσε να αναβιώσει σήμερα μία Δημοκρατική συνέλευση ποιοι θα συμμετείχαν και ποια θα ήταν τα θέματά της.
Το «One Three Some, απόπειρα Δημιουργίας Μιας Δημοκρατικής Συνέλευσης» ομοιάζει με τη συνθήκη της Εκκλησίας του Δήμου και παρουσιάζεται για μία μόνο μέρα, στις 9 Μαΐου, στο Δημαρχείο Αθηνών, στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου, στο πλαίσιο του Athens City Festival του Δήμου Αθηναίων, με ελεύθερη είσοδο.
Το One Three Some, απόπειρα Δημιουργίας Μιας Δημοκρατικής Συνέλευσης, είναι μια συμμετοχική παράσταση που φτιάχνουν οι ίδιοι οι θεατές/συμμετέχοντες μαζί με τρεις ηθοποιούς. Μια σύλληψη και δημιουργία της Δανάης Θεοδωρίδου.
Παράσταση σε δημαρχεία Ελλάδας και εξωτερικού
Η παράσταση λαμβάνει χώρα σε Δημαρχεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Η σκέψη πίσω από την πρόταση αυτή, είναι ότι άτομα που στη μεγάλη πλειοψηφία τους δεν έχουν σχέση με θεσμικές μορφές της δημοκρατίας, μπαίνουν σε μέρη όπου παίρνονται σημαντικές πολιτικές αποφάσεις και προτείνουν μια εναλλακτική πρακτική της δημοκρατίας μέσα σε αυτά. Συμβάλλουν έτσι στην ανάδειξη ενός νέου κοινωνικού φαντασιακού σχετικά με το τι είναι δημοκρατία και πώς θέλουμε να την ασκούμε ως πολίτες. Όσοι επιθυμούν να πάρουν μέρος σε αυτή τη μοναδική εμπειρία θα πρέπει να στείλουν email στο onethreesome2023@gmail.com.
Η παράσταση ξεκινά τη διαδρομή της από την Αθήνα, την πόλη που γέννησε τη Δημοκρατία, και θα συνεχίσει το ταξίδι της σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και της Ευρώπης. Εν όψει των εκλογών της 21ης Μαΐου αλλά και των αυτοδιοικητικών εκλογών τον Οκτώβρη του ’23, ο στόχος του One Three Some - Απόπειρα Δημιουργίας Μιας Δημοκρατικής Συνέλευσης να πειραματιστεί με τρόπους ενεργοποίησης του Δήμου μέσα από την τέχνη, γίνεται ακόμη πιο επίκαιρος και σημαντικός.
Το One Three Some - Απόπειρα Δημιουργίας Μιας Δημοκρατικής Συνέλευσης αποτελεί την τρίτη φάση της καλλιτεχνικής έρευνας της δημιουργού για τη σχέση τέχνης και δημοκρατίας. Μετά την Αναλογική Καμπάνια που επικεντρώθηκε στην πρακτική του δημόσιου λόγου, και το Languages of the Unheard που πειραματίστηκε με τη γλώσσα των διαδηλώσεων, αυτή τη φορά το επίκεντρο είναι η ενσώματη προσέγγιση της πρακτικής της συνέλευσης.
Τι πρέπει να κάνει το κοινό σε αυτή τη διαφορετική παράσταση
Στο One Three Some - Απόπειρα Δημιουργίας Μιας Δημοκρατικής Συνέλευσης, το κοινό μαζί με τρεις ηθοποιούς φτιάχνει τη δική του συνέλευση πολιτών ακολουθώντας ένα κείμενο που του δίνεται στην αρχή της παράστασης.
Το κείμενο αναθέτει «ρόλους» του ομιλητή, του ακροατή, του συντονιστή κ.α. στα μέλη της συνέλευσης, δίνοντας τους οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν ή να πουν ή ακόμη και να αρνηθούν να κάνουν ή να πουν, αν το θέλουν. Μέρος του κειμένου αφήνεται ανοιχτό, δίνοντας χώρο στα συμμετέχοντα άτομα να εκφράσουν ελεύθερα τις σκέψεις τους για τη δημοκρατία και την κοινωνική μας συνύπαρξη.
Μέσα από τη δομή ενός παιχνιδιού, η συνέλευση οδηγείται βήμα-βήμα σε ένα συλλογικό προβληματισμό σχετικά με την πρακτική του συνέρχεσθαι και την προσωπική μας στάση σε αυτή. Αναγνωρίζοντας τον κομβικό ρόλο του σώματος στην πολιτική, η συμμετοχική αυτή παράσταση διερευνά το πώς ο τρόπος που χρησιμοποιούμε και τοποθετούμε το σώμα μας σε σχέση με άλλα σώματα μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, μιλάμε, αισθανόμαστε και δρούμε πολιτικά.
Οπως αναφέρει η σηνοθέτιδα, «Πολιτικοί φιλόσοφοι και αναλυτές ισχυρίζονται ότι ζούμε σε δημο-κρατίες χωρίς δήμο με τους πολίτες να απουσιάζουν ανησυχητικά από τις εκλογές και τη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Με ποιον τρόπο θα μπορούσε η θεατρική συνθήκη να συμβάλλει στο ξεπέρασμα της κρίσης αυτής; Ο λαός, σημειώνει η Σαντάλ Μουφ, δεν προϋπάρχει αφηρημένα, πριν τη δημόσια του εμφάνιση. Για να υπάρξει «δήμος», θα πρέπει τα μέλη του να βρίσκονται και να ανταλλάσσουν απόψεις σχετικά με το εδώ και το τώρα, τα καθημερινά τους προβλήματα και το πώς νιώθουν για αυτά. Με άλλα λόγια, ο δήμος υπάρχει όταν κατανοεί και εξασκεί την ενσώματη συναισθηματική διάσταση της πολιτικής.
Το One Three Some βασίζεται σε μια τέτοια κατανόηση της πολιτικής. Βάζοντας στο κέντρο του ενδιαφέροντος μας το σώμα, τις επιθυμίες και τα συναισθήματα του, επιχειρήσαμε να κάνουμε αυτό που θεωρώ τον κατεξοχήν στόχο της τέχνης, να δημιουργεί δημόσιο χώρο και χρόνο. Το κατά πόσο το καταφέρνουμε, μένει να απαντηθεί από τον άμεσα αρμόδιο, τον ίδιο τον δήμο των πολιτών. Χωρίς τον οποίο ούτε η δουλειά μας, ούτε η δημοκρατία υφίστανται. Τον ευχαριστώ θερμά για την παρουσία του. Ευχαριστώ, επίσης, τον Δήμο Αθηναίων και το Athens City Festival για τη στήριξη και την εμπιστοσύνη» καταλήγει η Δανάη Θεοδωρίδου
Σύλληψη, δημιουργία: Δανάη Θεοδωρίδου
Καλλιτεχνική-δραματουργική υποστήριξη: Μπετίνα Παναγιωτάρα
Παίζουν: Μάνος Βαβαδάκης, Κατερίνα Ζησούδη, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη, και 30 θεατές. Σχεδιασμός σκηνικών και κοστουμιών: Μάγδα Δήμου
Ελεύθερη συμμετοχή με κράτηση θέσης
Σύμβουλοι δραματουργίας: Lara Barsacq, Rudi Laermans, Ευφροσύνη Πρωτοπαπά. Η παράσταση έχει ελεύθερη είσοδο. Λόγω περιορισμένης χωρητικότητας είναι απαραίτητη η έγκαιρη κράτηση θέσεων στο: onethreesome2023@gmail.com
Η Δανάη Θεοδωρίδου είναι σκηνοθέτις και ερευνήτρια των σύγχρονων παραστατικών τεχνών. Η καλλιτεχνική της έρευνα μελετά την έννοια του κοινωνικού φαντασιακού, την πρακτική της δημοκρατίας, και τον τρόπο που η τέχνη μπορεί να συμβάλλει στην ανάδειξη εναλλακτικών κοινωνικοπολιτικών μοντέλων συνύπαρξης. Διδάσκει στο Fontys University of Applied Sciences της Ολλανδίας και στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ, επιμελείται ερευνητικά προγράμματα καλλιτεχνικής έρευνας, παρουσιάζει και δημοσιεύει την έρευνά της διεθνώς. Είναι μία από τις συγγραφείς του βιβλίου The Practice of Dramaturgy: Working on Actions in Performance (Valiz, 2017) και η συγγραφέας του βιβλίου PUBLICING: Practising Democracy Through Performance (Νήσος, 2022).