Η Ιστορικός Ανν Απλμπάουμ, συγγραφέας του βιβλίου «Το λυκόφως της δημοκρατίας: Η σαγήνη του απολυταρχισμού», μίλησε αποκλειστικά στη Books’ Journal, που κυκλοφορεί, για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ένα χρόνο μετά.
Με ένα άρθρο που προκάλεσε σάλο, ο Γιούργκεν Χάμπερμας δήλωσε ότι κατανοεί την επιθυμία για τη στήριξη μέχρι τέλους της Ουκρανίας, αλλά ότι δεν είναι απαραίτητο να κερδίσει η Ουκρανία τον πόλεμο με τη Ρωσία, διότι αυτό εγκυμονεί κινδύνους. Ο Χάμπερμας απευθυνόμενος στη Δύση, τόνισε την ανάγκη «να γίνουν διαπραγματεύσεις την κατάλληλη στιγμή ώστε να αποτραπεί μια επιμήκυνση του πολέμου, που θα κοστίσει ακόμη περισσότερες ανθρώπινες ζωές και καταστροφή».
Σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, η ιστορικός Ανν Απλμπάουμ, ένα χρόνο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, μιλά αποκλειστικά στο νέο τεύχος της Books’ Journal, δίνοντας εξηγήσεις σε ουσιαστικά ερωτήματα για την εξέλιξη του πολέμου, οι οποίες «απαντούν» στη συλλογιστική του Χάμπερμας.
Ανν Απλμπάουμ: Εκεχειρία θα γίνει όταν φύγουν οι Ρώσοι
Η πολωνικής καταγωγής Αμερικανίδα ιστορικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας, με το βιβλίο της «To λυκόφως της δημοκρατίας. Η σαγήνη του απολυταρχισμού» (εκδ. Αλεξάνδρεια) προειδοποιεί για τους μεγάλους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο δυτικός κόσμος από την ανάδυση αυταρχικών δυνάμεων, ενώ ταυτόχρονα επισημαίνει ότι η θηριωδία του Πούτιν στην Ουκρανία στοχεύει να πλήξει συνολικά τη Δύση και τη φιλελεύθερη δημοκρατία.
Στη συνέντευξή της στον Γιώργο Ναθαναήλ που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου της Book's Journal (#139) που κυκλοφορεί, η Ανν Απλμπάουμ τονίζει ότι: «Η διαπραγμάτευση έχει νόημα μόνο όταν θα έχει γίνει σαφές στους Ρώσους ότι ο πόλεμος ήταν ένα σφάλμα – είτε επειδή στη Ρωσία θα έχει υπάρξει πολιτική αλλαγή είτε επειδή οι Ρώσοι θα έχουν χάσει αρκετό έδαφος χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να το ανακτήσουν. Κατανοώ ότι ακούγεται αόριστο, αλλά η στιγμή που τελειώνει ο πόλεμος είναι όταν οι Ρώσοι πάψουν πλέον να θέλουν να καταλάβουν και να ελέγξουν την Ουκρανία. Τότε μόνο μπορούν να αρχίσουν διαπραγματεύσεις».
Τι δήλωσε η Ανν Απλμπάουμ για την Ουκρανία και τη ρωσική θηριωδία
Για τη βοήθεια της Δύσης στην Ουκρανία: «Η δυτική αλληλεγγύη και η τεράστια αμερικανική βοήθεια οφείλονται στο ότι οι Δυτικοί διέκριναν πως εκείνοι που πολεμούσαν ήταν ενωμένοι και σοβαρά ανήσυχοι γι’ αυτό που είχε συμβεί. Αποδείχθηκε ότι δεν ίσχυε ότι υπήρχαν Ουκρανοί με ανάμεικτα συναισθήματα ή ότι ο πληθυσμός στα ανατολικά ήταν κατά κάποιον τρόπο υπέρ των Ρώσων. Τίποτα απ’ αυτά δεν ήταν αλήθεια, το έθνος ήταν ενωμένο ενάντια στους Ρώσους, και αυτό έκανε την Δύση να αισθάνεται ότι αξίζει να τους βοηθήσει».
Για την καθημερινότητα στη χώρα: «Ο κόσμος θα εκπλαγεί από τον βαθμό που η ζωή είναι ακόμα κανονική σε πολλά μέρη· στο μεγαλύτερο μέρος του κεντρικού και δυτικού τμήματος της χώρας, τα πράγματα φαίνονται φυσιολογικά. Στις περισσότερες μεγάλες πόλεις δεν υπάρχει η καταστροφή του πολέμου. Η ζωή συνεχίζεται με το μόνο έκτακτο πρόβλημα τις διακοπές ρεύματος».
Για τη βαρβαρότητα της ρωσικής πολεμικής μηχανής: «Ληστεύουν μουσεία, καταλαμβάνουν σχολεία στα κατεχόμενα εδάφη, κατά κάποιον τρόπο κάνουν έναν πόλεμο εναντίον όλων των μεταπολεμικών αντιλήψεών μας για τα σύνορα, παραβιάζοντας τους κανόνες του, περιφρονώντας ακόμα και τη σύμβαση εναντίον της γενοκτονίας. Κάνουν εσκεμμένες στοχεύσεις πολιτών και επιθέσεις σε νοσοκομεία, όπως έχουν πράξει και στη Συρία. Προσπαθούν να καταστρέψουν τις υποδομές της χώρας και να εκφοβίσουν τους ανθρώπους προκειμένου να τους αναγκάσουν να υποταχθούν».
Ολόκληρη τη συνέντευξη της Ανν Απλμπάουμ μπορείτε να τη διαβάσετε στην έντυπη έκδοση του Books’ Journal, του Περιοδικού του Βιβλίου, που κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ελλάδα, στα περίπτερα και στα βιβλιοπωλεία.
Στο ίδιο τεύχος, περιλαμβάνονται δυο ακόμα σημαντικά αφιερώματα:
-Αφιέρωμα στον Αναστάσιο Πεπονή, τον άνθρωπο που σφράγισε τους πολιτειακούς θεσμούς, θεσμοθέτησε το ΑΣΕΠ και θωράκισε ενεργειακά τη χώρα γράφουν οι: Νίκος Βασιλάκος, Κώστας Μποτόπουλος, Γιάννης Στουρνάρας, Κωνσταντίνος Τασούλας, Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Γιώργος Ευαγγελόπουλος.
-Αφιέρωμα στον Αμερικανό συγγραφέα Κόρμακ Μακάρθι, έναν ακατάτακτο καταγραφέα της βίας στον αμερικανικό Νότο.
Στο ίδιο τεύχος γράφουν ακόμα ο Θεοδόσης Π. Τάσιος, ο Μιχάλης Μακρόπουλος, ο Σωτήρης Βανδώρος, ο Γιώργος Ζώταλης, ο Παντελής Καλαϊτζίδης, ο Παναγιώτης Κ. Ιωακειμίδης, η Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδου, ο Κώστας Καλφόπουλος, ο Πάνος Αλούπης, ο Δημήτριος Μποσνάκης, ο Σάκης Μουμτζής, ο Αλέξανδρος Μακρής, ο Σάκης Κουρουζίδης, ο Χάρης Πεϊτσίνης, ο Ηλίας Καφάογλου, ο Αντώνης Κωτίδης, ο Νίκος Ψαρρός, ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, ο Λάκης Δόλγερας, ο Γιώργος Ζεβελάκης και πολλοί άλλοι.