Το μεγάλων διαστάσεων έργο «Δευτέρα Παρουσία» (2023) του Κώστα Τσόκλη κοσμεί το Φουαγιέ της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη στο Μέγαρο Μουσικής.
Το έργο του Κώστα Τσόκλη θα παραμείνει στο Φουαγιέ του Μεγάρου για περιορισμένο χρονικό διάστημα, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Το εργο παρουσιάστηκε μέσα στην εβδομάδα στο Μέγαρο σε μία εκδήλωση που προλόγισαν ο πρόεδρος ΔΣ του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών Νίκος Πιμπλής, η σύμβουλος εικαστικών τεχνών του Μεγάρου Άννα Καφέτση, και ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
Η «Δευτέρα Παρουσία» του Κ. Τσόκλη στο Μέγαρο Μουσικής
Στην ομιλία του, ο Νίκος Πιμπλής αναφέρθηκε στη φυσική συνέχεια της πορείας του Κώστα Τσόκλη, η οποία άρχισε το 2013 με την προβολή της ταινίας του για την έκθεσή του στη Σπιναλόγκα και συνεχίστηκε το 2015 με τη μεγάλη έκθεση-αφιέρωμα στα 85 του χρόνια «Στοιχεία δημιουργίας πιθανών αριστουργημάτων» που περιλάμβανε 85 νέα έργα, καθώς και με την περφόρμανς «Τsoclis, Eμείς», το 2018, στο πλαίσιο Athens Digital Arts Festival. Ευχαρίστησε τον καλλιτέχνη για την ευγενική παραχώρηση του έργου, μέσω της οποίας δίνεται η ευκαιρία σε όλους τους επισκέπτες του Μεγάρου να συνδιαλεχθούν με τη «Δευτέρα Παρουσία».
Η Άννα Καφέτση υπογράμμισε την επιλογή του Κώστα Τσόκλη να παρουσιάσει το έργο του σε έναν από τους δημόσιους χώρους του Μεγάρου και μίλησε για το κρυμμένο μυστικό της αλληγορίας του έργου.
Ένα έργο που μας καλεί να στοχαστούμε από μια μοναχική θέση και να αναρωτηθούμε αν το έργο αφορά το τέλος του κόσμου, αν είναι μια ονειροπόληση ενός εσχατολογικού παραδείσου και ταυτόχρονα ένας διάχυτος μετεωρισμός που φέρνει στο νου σχέσεις με κείμενα, όπως η «Αποκάλυψη» του Ιωάννη, και κορυφαία έργα από την Ιστορία της Τέχνης, όπως το φρέσκο «Η τελική κρίση» του Μικελάντζελο στην Καπέλα Σιστίνα, αλλά και το ομότιτλα έργα του Ιερώνυμου Μπος και του Καντίνσκυ στις αρχές του 20ού αιώνα.
Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Κώστας Τσόκλης: «Αισθάνθηκα καλά, αισθάνθηκα ότι πράγματι μπορώ να έχω μια επαφή μαζί σας. Κάθε μέρα, αμφιβάλλω αν αυτό που κάνω είναι χρήσιμο, αν είναι άξιο λόγου. Αν μπορεί να με φέρει πάλι σε επαφή με τον κόσμο, τον οποίο άλλες φορές δεν κατάλαβα, και άλλες φορές τον επιθύμησα τόσο πολύ, που μόνο με τη σκέψη αισθάνομαι τραυματισμένος. Μου λείπουν οι άνθρωποι. Αλλά όχι, δεν τα λέω καλά. Δεν μου λείπουν οι άνθρωποι. Ο Άνθρωπος λείπει».
Το έργο είναι παραχώρηση του Μουσείου Κώστα Τσόκλη στην Τήνο και της ARTION Galleries.