Αν κάποιος θέλει να φτάσει στο γραφείο του Κωνσταντίνου Τασούλα, για να τον συγχαρεί, περνάει από ένα στενό γραφείο που έχει πάντα την πόρτα του ανοιχτή.
Απέναντι από το εντευκτήριο και δίπλα στο ασανσέρ, θα δει για μια ακόμη φορά τον Βασίλη Νταβώνη σκυμμένο πάνω στα χαρτιά του.
Για τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες είναι γνώριμη αυτή η εικόνα τα τελευταία έξι χρόνια.
«Συγχαρητήρια για τον πρόεδρο» ακούστηκε μια φωνή, και ο Βασίλης σήκωσε το κεφάλι από τα χαρτιά. «Πώς νιώθεις;» συνέχισε ο επισκέπτης, με τον πιο στενό συνεργάτη του προέδρου της Βουλής να αναπολεί μεγαλόφωνα: «Πριν από 26 χρόνια τρέχαμε πόρτα-πόρτα για την ψήφο και τώρα θα τον δούμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Φανερά συγκινημένος, ο Βασίλης Νταβώνης μάς εξηγεί ότι βρίσκεται στο πλευρό του προέδρου της Βουλής πριν ακόμη εκείνος εκλεγεί πρώτη φορά βουλευτής, το 2000. Σιγά σιγά, θα πρέπει να αρχίσει να μαζεύει τα πράγματά του από το στενό γραφείο για ένα άλλο, λίγο παρακάτω από τη Βουλή, στο Προεδρικό Μέγαρο. Και μαζί και τα καδράκια με τα σκίτσα του Κωνσταντίνου Τασούλα από τη μακρά πολιτική του διαδρομή, από τα Ιωάννινα στην Ηρώδου του Αττικού.