Τις προθέσεις της ηγεσίας της Κίνας για την Ταϊβάν και την πιθανότητα να εξαπολύσει ο Σι Τζινπίνγκ πόλεμο κατά της νήσου, που αποσχίστηκε το 1949 μετά τη νίκη των κομμουνιστών επί των εθνικιστών, επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει σε ανάλυσή της η Corriere della Sera.
Με τις ένοπλες δυνάμεις της Κίνας να διατηρούν την πολιορκία στην Ταϊβάν, που το Πεκίνο θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι της επικράτειάς. του το θερμόμετρο της έντασης κλιμακώνεται επικίνδυνα με τον Κινέζο πρόεδρο να προτρέπει τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό του να προετοιμαστεί για «πραγματικές μάχες» καθώς «η Κίνα θέλει να γίνει η κυρίαρχη υπερδύναμη στην Ασία και τώρα φαίνεται να έχει τα μέσα για να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες της», όπως γράφει η ιταλική εφημερίδα.
To σενάριο της εισβολής στην Ταϊβάν
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, έχει δεσμευτεί να υπερασπιστεί την Ταϊβάν σε περίπτωση εισβολής , αλλά για το Πεκίνο η επιλογή της προσφυγής στα όπλα παραμένει ανοικτή καθώς ο Σι Τζινπίνγκ χρησιμοποιεί ως πρόφαση για στρατιωτικούς ελιγμούς, που αγγίζουν τα όρια της προσομοίωσης εισβολής, κάθε συνάντηση υψηλού επιπέδου μεταξύ Αμερικανών και Ταϊβανέζων ηγετών, όπως η πρόσφατη μεταξύ της προέδρου της νήσου, Τσάι Ινγκ-γουέν και του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Κέβιν Μακάρθι στην Καλιφόρνια.
Τα ίδια είχε κάνει η Κίνα και το περασμένο καλοκαίρι όταν επισκέφθηκε την Ταϊβάν η προκάτοχος του Μακάρθι, η Δημοκρατική Νάνσι Πελόζι.
Αυτή τη φορά, βέβαια, το Πεκίνο έστειλε αεροπλανοφόρο συνοδεία πολεμικών πλοίων στο Στενό της Ταϊβάν και για πρώτη φορά κινεζικά μαχητικά J-15 διείσδυσαν στη «ζώνη αεράμυνας» του νησιού χρησιμοποιώντας πραγματικά πυρά στα γυμνάσια.
Το σενάριο του αποκλεισμού της Ταϊβάν
Μια άλλη επιλογή, που σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα, διατηρεί ανοικτή η κινεζική ηγεσία είναι η χρήση των ενόπλων δυνάμεων όχι για απόβαση, αλλά για έναν παρατεταμένο αποκλεισμό της Ταϊβάν από αέρος και θαλάσσης, που θα οδηγήσει στον οικονομικό στραγγαλισμό της νήσου με στόχο την παράδοσή της, χωρίς να αποτελέσει κατά 100% ένα casus belli, που θα πυροδοτήσει επέμβαση των Αμερικανών.
Άλλωστε οι ΗΠΑ έχουν αποδεχθεί από το 1979, που αναγνώρισαν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, την αρχή της «Μίας Κίνας» υπό τον όρο ότι μια επανένωση με την Ταϊβάν θα γίνει αποδεκτή μόνον αν είναι ειρηνική και συναινετική.
Το σενάριο του ελεγχόμενου καθεστώτος
Σύμφωνα με την ανάλυση της Repubblica μια τρίτη επιλογή του Πεκίνου περιλαμβάνει καρότο και μαστίγιο για την Ταϊβάν. Ο Σι Τζινπίνγκ υποδέχθηκε πρόσφατα με τιμές τον πρώην πρόεδρο της νήσου, Μα Γινγκ Τζέου, πρωτοκλασάτου στελέχους του φιλοκινεζικού σήμερα εθνικιστικού κόμματος Κουομιντάνγκ (KMT).
Μέλη του KMT έχουν ταχθεί υπέρ μιας Κοινοπολιτείας, ή μιας ζώνης κοινής αγοράς που θα ενώνει την Ταϊβάν με την Κίνα.
Κ αν στις εκλογές του 2024 στο νησί ο Κινέζος πρόεδρος καταφέρει να μοχλεύσει μια ήττα των πιο αυτόνομων του Προοδευτικού Δημοκρατικού Κόμματος και την επιστροφή στην εξουσία του Κουομιντάνγκ, ίσως απομακρυνθεί η απειλή ενός πολέμου με πιθανό τίμημα τον θάνατο της ταϊβανέζικης δημοκρατίας, όπως συνέβη με το κράτος Δικαίου στο Χονγκ Κονγκ.
Σε αυτό το σενάριο η Κίνα θα διατηρήσει κατά το Πεκίνο το προφίλ μιας ειρηνικής υπερδύναμης, που αναλαμβάνει ρόλο μεσολαβητή στην παγκόσμια σκακιέρα – όπως μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν – αλλά δεν το έχει κάνει, τουλάχιστον προσώρας, στο ουκρανικό.
Αμερικανοί στρατηγοί αμφιβάλλουν για τη νίκη σε περίπτωση πολέμου για την προάσπιση της Ταϊβάν
Ο Λευκός Οίκος καταδίκασε μεν τις τελευταίες κινήσεις της Κίνας αναφορικά με την Ταϊβάν, αλλά με μετριοπαθέστερους τόνους, που σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα απηχούν μια αυξανόμενη απαισιοδοξία στην Ουάσιγκτον.
«Οι Αμερικανοί στρατηγοί εξετάζοντας την εξέλιξη της ισορροπίας των δυνάμεων στην Ασία αμφιβάλλουν για τις πιθανότητες νίκης σε έναν πόλεμο για την υπεράσπιση της Ταϊβάν. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι πιστεύουν ότι δεν πρέπει ποτέ να εμπλακούν οι ΗΠΑ σε έναν τέτοιο πόλεμο», σχολιάζει η Corriere della Sera.
O Σι Τζινπίνγκ τρίβει τα χέρια του με ικανοποίηση για τη διχογνωμία της Δύσης
Η ιταλική εφημερίδα στέκεται και στις πρόσφατες δηλώσεις που έκανε κατά την επιστροφή του από την Κίνα ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν αναφορικά με την Ταϊβάν, όταν επεσήμανε την ανάγκη στρατηγικής αυτονόμησης της ΕΕ από τις ΗΠΑ δηλώνοντας ότι «θα ήταν μεγάλος κίνδυνος εάν η Ευρώπη εμπλακεί σε μια κρίση που δεν είναι δική μας».
Δεν είναι σαφές, επειδή ο Μακρόν δεν το διευκρίνισε, αν κατά τη γνώμη του η Ευρώπη θα έπρεπε να αποστασιοποιηθεί από την Αμερική σε μια φάση κλιμάκωσης των εντάσεων ή ακόμη και κατά τη διάρκεια και μετά από μια κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν. Τα σχόλιά του, ωστόσο, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στις ΗΠΑ, κυρίως από τους Ρεπουμπλικανούς, αλλά και στην ΕΕ, όπου δεν συμμερίζονται όλοι την άποψη ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί στη μοίρα της η Ταϊβάν λόγω του στρατηγικού της ρόλου στις τεχνολογίες. Το αποτέλεσμα όλων αυτών, κατά την ιταλική εφημερίδα, είναι να τρίβει τα χέρια του με ικανοποίηση ο Σι Τζινπίνγκ παρακολουθώντας τη διάσταση απόψεων στη Δύση αναφορικά με την Ταϊβάν.