Οι νέες συνθήκες που έχει δημιουργήσει ο Ντόναλντ Τραμπ, ευθυγραμμίζοντας τα συμφέροντα των ΗΠΑ με αυτά της Ρωσίας, έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη κρίση ασφαλείας που έχει πλήξει την ΕΕ εδώ και δεκαετίες, σημειώνει το Politico.
Οι επιθέσεις του Αμερικανού προέδρου κατά του Ζελένσκι έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τον σχηματισμό ενός νέου γκρουπ κρατών που, από εκεί που έβλεπαν τις ΗΠΑ ως «ακλόνητο σύμμαχο», τώρα τις βλέπουν στην απέναντι πλευρά, καθώς εκτιμούν πως η Ουάσιγκτον αμφισβητεί ανοιχτά τα «θεμέλια» αυτής της σχέσης για χάρη της Μόσχας.
Αυτό το γκρουπ των κρατών άρχισε να διαμορφώνεται ουσιαστικά στον απόηχο της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου, όταν ο Εμανουέλ Μακρόν κάλεσε έναν μικρό αριθμό ομοϊδεατών χωρών στο Παρίσι τη Δευτέρα για να συζητήσουν τις επιπτώσεις του «εναγκαλισμού» της Ρωσίας από τις ΗΠΑ, για την Ουκρανία.
Σήμερα, ο κύκλος αυτός διευρύνθηκε, καθώς ακολούθησε και δεύτερη σύσκεψη με τη συμμετοχή του Καναδά και άλλων κρατών-μελών της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Ο Μακρόν αντέκρουσε ανοιχτά τους ισχυρισμούς του Τραμπ για την Ουκρανία, λέγοντας ότι η Ρωσία ξεκίνησε τον πόλεμο και όχι ο Ζελένσκι. Ο Γάλλος πρόεδρος είπε ότι η νέα αυτή ομάδα επεδίωξε την ουκρανική συμμετοχή στις συνομιλίες και επέμεινε στην ανάγκη για εγγυήσεις ασφαλείας για το Κίεβο.
Είπε, μάλιστα, πως ήταν απαράδεκτο να διαπραγματεύεται με τη Ρωσία για την τύχη της Ουκρανίας «πάνω από τα κεφάλια των Ευρωπαίων ηγετών».
«Υπάρχει μια νέα ιδεολογική διάσταση σε αυτή την ομάδα, μετά το Μόναχο. Το γεγονός ότι μιλάμε σε αυτή τη μορφή μια εβδομάδα μετά το τηλεφώνημα Τραμπ-Πούτιν είναι ένα σημάδι τού πόσο γρήγορα αλλάζουν τα πράγματα στον κόσμο», δήλωσε ο Λουκ βαν Μίντελαρ, ιδρυτικός διευθυντής του Ινστιτούτου των Βρυξελλών για τη Γεωπολιτική.
Ποιοι έμειναν στο περιθώριο των συζητήσεων στο Ελιζέ
Στις συζητήσεις των δύο συσκέψεων του Μακρόν απουσίαζαν εκτός από τις ΗΠΑ και δύο κράτη-μέλη της ΕΕ που ευθυγραμμίζονται με τη Ρωσία: η Ουγγαρία και η Σλοβακία. Όπως επίσης και η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, που δεν κλήθηκε επίσης, σε αντίθεση με τον Καναδά, για παράδειγμα. Για την Τουρκία, ωστόσο, αρκετοί ηγέτες φέρονται να εξέφρασαν την άποψη ότι θα πρέπει να συμμετέχει στις επόμενες συζητήσεις.
Αν και αυτού του είδους οι συζητήσεις γίνονται συνήθως σε συνεδριάσεις του ΝΑΤΟ, η πολεμική στάση του Τραμπ, ο οποίος ζητά εκλογές από τον Ζελένσκι στην Ουκρανία, επιτάχυναν τις διαδικασίες.
«Οι πολιτικοί σε περιόδους κρίσης μιλάμε με κάθε είδους συνθέσεις μεταξύ φίλων και συμμάχων και αυτό είναι καλό» δήλωσε ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών, Ράντοσλαβ Σικόρσκι.
«Η συζήτηση στο Παρίσι πρέπει να συγκριθεί με μία αντίστοιχη συνάντηση αντιμετώπισης μιας κρίσης. Όταν έχεις μια κρίση μπροστά σου, υπάρχουν πάντα επίσημες και άτυπες συναντήσεις» είπε ο Βαν Μίντελαρ από την πλευρά του.
«Σε καταστάσεις όπως αυτή, υπάρχει ανάγκη για ταχεία δράση. Επίσημες αποφάσεις δεν θα ληφθούν βέβαια, αλλά θα προετοιμάζονται» πρόσθεσε.
Όπως σημειώνει το Politico, η «ομάδα του Παρισιού» ουσιαστικά υπογραμμίζει την αποτυχία της ΕΕ να αντιμετωπίσει στο σύνολό της το μέγεθος της κρίσης.
«Κανονικά, οι 27 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ συγκεντρώνονται για να αντιμετωπίσουν κοινές προκλήσεις. Ωστόσο, ο Αντόνιο Κόστα έχει μέχρι στιγμής καθυστερήσει να συγκαλέσει μια συνάντηση, αφού υπάρχει η αίσθηση ότι δύσκολα θα μπορέσει να φέρει απτά αποτελέσματα» αναφέρουν δύο διπλωμάτες της ΕΕ.
Χαρακτηριστικό της «αποτυχίας» αυτής είναι ότι οι Ευρωπαίοι επικεφαλής συναντήθηκαν δύο φορές μέσα στην εβδομάδα προκειμένου να συζητήσουν και να καταλήξουν στην αμυντική βοήθεια που θα στείλουν στην Ουκρανία.
«Είμαστε εκτός του πυρήνα της λειτουργίας της ΕΕ», είπε ένας τρίτος διπλωμάτης της ΕΕ. «Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει εκτός μηχανισμών των Βρυξελλών» αναφέρει άλλος διπλωμάτης.