Την απάντηση στο μεγάλο αίνιγμα της απουσίας της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας στην Ουκρανία επιδιώκει να δώσει ένας από τους πλέον ειδικούς.
Ο λόγος για τον Στέφανο Καραβίδα, έναν αξιωματικό της Πολεμικής μας Αεροπορίας, ο οποίος επί 20 χρόνια πετούσε με μαχητικά στους ελληνικούς ουρανούς, ενώ ήταν από τους πρώτους που πέταξαν με Rafale ήδη από το 2015, στο πλαίσιο διεθνούς άσκησης. Πλέον, ο επισμηναγός ε.α. είναι και υποψήφιος διδάκτορας στη Γεωπολιτική.
Αξιοποιώντας αυτό το πεδίο της επιστήμης του, ο Στέφανος Καραβίδας τονίζει στο iefimerida.gr ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία κάθε άλλο παρά φαινόταν σαν κεραυνός εν αιθρία, τουλάχιστον για όσους εφαρμόζουν πιστά τα μοντέλα της γεωπολιτικής, τα οποία δίνουν πολύ πιο σαφείς ενδείξεις από ό,τι οι διεθνείς σχέσεις αλλά και το πιο περιορισμένο μέρος της γεωστρατηγικής.
«Υπήρχαν σαφείς ενδείξεις για πολεμική εμπλοκή της Ρωσίας, όπως ήταν η αύξηση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της, αλλά και αποχρώσες ενδείξεις, λόγω των στρατιωτικών κινητοποιήσεων που παρατηρούνταν ήδη από τα μέσα του 2021. Αυτό που δεν είναι αναμενόμενο είναι η εξέλιξη αυτής της εισβολής, η οποία σε μεγάλο βαθμό ήταν και αποτρέψιμη», εκτιμά ο Επισμηναγός (Ι) ε.α.
Γιατί είναι «άφαντη» η ρωσική Πολεμική Αεροπορία
Στο ερώτημα γιατί η ρωσική αεροπορία, που είναι από τις ισχυρότερες του κόσμου, είναι σχεδόν «άφαντη» στην Ουκρανία, ο επισμηναγός έχει μια σαφή άποψη, αν και δεν αποκλείει άλλα ενδεχόμενα.
«Ακούμε εκτιμήσεις από ανθρώπους που μπορεί να έχουν ακαδημαϊκό εύρος, δεν έχουν όμως εξειδικευμένη γνώση και προβαίνουν παρ' όλα αυτά σε εκτιμήσεις για το θέμα» αναφέρει αρχικά, και συνεχίζει:
«Η ρωσική αεροπορία δεν επιχειρεί όσο θα περιμέναμε διότι… δεν χρειάζεται. Δεν υπάρχει αεροπορική απειλή από την άλλη πλευρά. Κι αυτό διότι δεν υπάρχει ουκρανική αεροπορία πια, βλέπουμε μόνο αποσπασματικές πτήσεις. Οι Ρώσοι δεν απειλούνται από τον αέρα. Μεγάλο μέρος του ουκρανικού στόλου καταστράφηκε στο έδαφος, ενώ έγιναν και 20 καταρρίψεις στον αέρα. Η Ουκρανία διέθετε 70 μαχητικά και 30 επιθετικά αεροσκάφη, αριθμός αρκετά μικρός, αν και κληρονόμησε 700 αεροσκάφη από τη Σοβιετική Ένωση», εξηγεί.
Τα τέσσερα ενδεχόμενα που θεωρεί πιθανά, ως απάντηση στο ερώτημα γιατί η Ρωσία δεν αξιοποιεί την αεροπορία της, είναι τα ακόλουθα:
-Την προστατεύουν. Τη διατηρούν ως στρατηγική εφεδρεία και φόβητρο για το ΝΑΤΟ.
-Δεν θέλουν να την εμπλέξουν σε τέτοιες περιπτώσεις χαμηλού ρίσκου.
-Υπάρχουν προβλήματα συνεργασίας και διαλειτουργικότητας με τις επίγειες δυνάμεις και τα αντιαεροπορικά τους συστήματα.
-Δεν θέλουν να έχουν φίλιες απώλειες, είτε στη γη είτε στον αέρα. Χαρακτηριστικά, ξέρουμε ότι ένα μαχητικό Su-27 κατερρίφθη κατά λάθος από σύστημα S-400 που βρισκόταν στη Λευκορωσία.
-Δεν έχουν επιτύχει το επίπεδο της εκπαίδευσης που θα έπρεπε να έχουν, καθώς οι πιλότοι τους έχουν λίγες ώρες πτήσης.
«Εγώ καταλήγω, ωστόσο, στο ότι δεν τη χρειάζονται. Για παράδειγμα, το κονβόι των 64 χιλιομέτρων δεν απειλείται από την ουκρανική αεροπορία και για αυτό το βλέπουμε να παραμένει καιρό στάσιμο», επισημαίνει.
Ο έμπειρος πιλότος μας εξηγεί επίσης γιατί είναι αδύνατον να εφαρμοστεί η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων που ζητάει ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αλλά και τι θα σήμαινε αυτό αν γινόταν.
Δείτε τη συνέντευξη του Στέφανου Καραβίδα στο iefimerida.gr:
Η επόμενη μέρα του πολέμου -Η σύγκριση με το Κυπριακό και οι ισορροπίες στο Αιγαίο
Συζητώντας για την επόμενη μέρα, με βάση πάντα τις γεωπολιτικές εκτιμήσεις, ο Στέφανος Καραβίδας διαβλέπει ότι τελικά η Ρωσία θα έρθει κοντά με τη Δύση, όσο δύσκολο κι αν είναι να το εκτιμήσουμε αυτό, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι σε εξέλιξη. Ο λόγος γι' αυτό δεν είναι άλλος από τη… σημερινή της σύμμαχο, την Κίνα.
«Η Ρωσία επιδιώκει μια νέου τύπου Συμφωνία της Γιάλτας, μια νέα διαπραγμάτευση για τη δυτική αρχιτεκτονική. Η Κίνα αποτελεί παράγοντα ανησυχίας για τη Ρωσία, από ανάγκη συνεργάζεται μαζί της. Στη μεγάλη εικόνα, κάποια στιγμή η Ρωσία μπορεί να νιώσει ανασφάλεια από την Κίνα. Γι' αυτό δεν θα απομακρυνθεί από τη Δύση. Το ερώτημα είναι όμως αν θα έρθει κοντά ως ισότιμος εταίρος ή όχι. Πολλά θα κριθούν από αυτόν τον πόλεμο», εκτιμά.
Προς το παρόν πάντως, και σχετικά με την εισβολή στην Ουκρανία, «η Ρωσία επιδιώκει το απόλυτο, ακολουθώντας μια αίσθηση «αυτοκρατορικού παρελθόντος». Όλο το θέμα είναι η σχέση των ΗΠΑ με τη Ρωσία την επόμενη μέρα. Αυτό μπορεί να μη φαίνεται τώρα που έχουμε πόλεμο, αλλά αυτό είναι το διακύβευμα μακροπρόθεσμα», προσθέτει.
Η συζήτηση με τον πιλότο-διεθνολόγο περιστρέφεται και στα καθ' ημάς, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.
Ο Στέφανος Καραβίδας περιγράφει παραστατικά την αναλογία της εισβολής στην Ουκρανία με αυτήν στην Κύπρο, από την Τουρκία, το 1974. Οι αριθμοί, κατ’ αναλογία πάντα, σοκάρουν, σχετικά με την τραγωδία του «Αττίλα». Για τον ίδιο, είναι ευκαιρία η χώρα μας αυτή την εποχή να προτάξει το Κυπριακό, αλλά και άλλα ζητήματα που μας απασχολούν σε σχέση με τους γείτονες.
Ο πολύπειρος πιλότος επαναλαμβάνει ότι τα Rafale που παραλαμβάνει η χώρα μας είναι «game changer» για τις ισορροπίες στο Αιγαίο και εκτιμά τι θα συνέβαινε σε ενδεχόμενη κρίση Ελλάδας-Τουρκίας, με βάση και τη γεωπολιτική αλλά και την «αλήθεια» επί του πεδίου.
«Ως στρατιωτικός, σας λέω, ότι αν γίνει κάτι, αυτοί έχουν να ρισκάρουν, όχι εμείς», καταλήγει…