Δύο ημέρες μετά την απελευθέρωση 100 και πλέον τουριστών, τόσο Περουβιανών όσο και ξένων, αυτόχθονες κάτοικοι περιοχής που καλύπτεται από το τροπικό δάσος του Αμαζονίου στο Περού κρατούν πλέον άλλο πλοίο, με περίπου 70 επιβάτες, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την έλλειψη κυβερνητικής βοήθειας έπειτα από διαρροή τεράστιας ποσότητας πετρελαίου, μετέδωσε χθες Κυριακή ραδιοφωνικός σταθμός της χώρας των Άνδεων.
«Είμαστε περίπου 70 επιβάτες, μας κρατούν χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος. Οι αυτόχθονες μας απειλούν με τα ακόντια και τα τόξα τους», αφηγήθηκε στον RPP ο δικηγόρος Λουίς Οτάσου, που βρίσκεται πάνω στο σκάφος. «Έχουμε εδώ 25 παιδιά που κλαίνε, ενήλικους, μητέρες, εγκύους», συνέχισε.
Το πλοίο Coquito, με εμπορεύματα και επιβάτες, αναχαιτίστηκε το πρωί του Σαββάτου στον Μαρανιόν, ποταμό που διαπερνά τα εδάφη της κοινότητας Κουνινίκο.
Ομάδες αυτοχθόνων εμποδίζουν από την Πέμπτη τη διέλευση πλοίων κάθε τύπου, που κινούνται στο τμήμα του ποταμού που περνάει από τα εδάφη τους, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαρροή αργού εξαιτίας τρύπας στον αγωγό Norperuano (ONP), στην περιοχή Λορέτο (βόρεια).
Την Παρασκευή, οι εκατό και πλέον τουρίστες που είχαν πάρει ομήρους οι ίδιες οργανώσεις αυτοχθόνων αφέθηκαν ελεύθεροι.
Σύμφωνα με άλλη επιβάτισσα του Κοκίτο, τη Σκάρλετ Ροδρίγκες, στους επιβάτες έχει επιβληθεί «πλήρης απομόνωση», ενώ και άλλα πλοία με εμπορεύματα κρατούνται από τους αυτόχθονες στην περιοχή.
Ηγέτης της διαμαρτυρίας, ο Γκάλο Βάσκες, που αντιπροσωπεύει την κοινότητα αυτοχθόνων Κουνινίκο, διεμήνυσε ότι «το πλοίο δεν θα μπορέσει να φύγει προτού σταλεί κυβερνητική αντιπροσωπεία για να γίνει διάλογος».
Ούτε η αστυνομία, ούτε οι αρχές έχουν σχολιάσει προς το παρόν το νέο συμβάν.
Την 27η Σεπτεμβρίου, η κυβέρνηση κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για 90 ημέρες στον τομέα που πλήττεται από τη διαρροή πετρελαίου, στα εδάφη των κοινοτήτων Κουνινίκο και Ουραρίνας, όπου ζουν κάπου 2.500 αυτόχθονες.
Ο αγωγός Norperuano ανήκει στη δημόσια επιχείρηση πετρελαίου, την Petroperú. Συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα δημόσια έργα στο κράτος των Άνδεων. Κατασκευάστηκε πριν από τέσσερις δεκαετίες για να μεταφέρεται αργό από την περιοχή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου στην Πίουρα, κοντά στις ακτές· έχει μήκος κάπου 800 χιλιομέτρων.