Η εικόνα του Τζο Μπάιντεν καθισμένου σε μια πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι στο Οβάλ Γραφείο μ’ ένα δερμάτινο σημειωματάριο δίπλα του και μια κάρτα με τα βασικά σημεία που θέλει να επισημάνει στους συνομιλητές του αποπνέει μια εικόνα ήρεμης δύναμης, άκρως αντίθετη σε σύγκριση με εκείνη του προκατόχου του.
Επί τέσσερα χρόνια ο Ντόναλντ Τραμπ καθισμένος πίσω απ’ δρύινο γραφείο, το Resolute Desk, εξαπέλυε απρόβλεπτες φραστικές επιθέσεις εναντίον αντιπάλων μπροστά στις κάμερες. Το γραφείο ήταν συχνά άδειο, εκτός από μια τηλεφωνική συσκευή με γραμμή ασφαλείας κι ένα κόκκινο κουμπί, που πατούσε για να του φέρει ο μπάτλερ Diet Coke – έως και 12 κουτιά την ημέρα έπινε στη διάρκεια της θητείας του-. Τώρα το κόκκινο κουμπί έχει εξαφανιστεί κι ο Μπάιντεν έφερε μια δραματική αλλαγή στο Οβάλ Γραφείο, που ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ χρησιμοποιούσε για να προωθεί την προσωπική πολιτική του ισχύ, όπως σημειώνει το περιοδικό Time. Ο νυν ένοικος του Λευκού Οίκου έχει πέσει με τα μούτρα στη δουλειά, αθόρυβα, ωστόσο. Μια αιφνίδια αλλαγή ατμόσφαιρας που δείχνει ότι η Αμερική ίσως είναι στο δρόμο της υπέρβασης της κρίσης της δημοκρατίας την ώρα που ο Μπάιντεν καλείται, όμως, να αντιμετωπίσει άλλα φλέγοντα ζητήματα από την πανδημία, μέχρι την κλυδωνιζόμενη οικονομία κι από τον ρατσισμό στην κοινωνία μέχρι την κλιματική αλλαγή. «Αν μη τι άλλο, έχει κατεβάσει τους τοξικούς τόνους που προέρχονταν από το Οβάλ Γραφείο κι αυτό περίμενε ο κόσμος», λέει ο ιστορικός του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, Τζούλιαν Ζέλιτζερ. Ο Τραμπ, λέει, χρησιμοποιούσε το γραφείο «για να εξαπολύει τοξικά φραστικά πυρά και επιθέσεις, ενώ ο Μπάιντεν ως έδρα διακυβέρνησης».
Τα προσεκτικά πρώτα βήματα του Μπάιντεν αιφνιδίασαν όσους παρακολουθούν εδώ και χρόνια την πολιτική δράση ενός ανθρώπου που έχει κερδίσει τη φήμη πολιτικού επιρρεπή στις γκάφες, που συχνά αποκάλυπτε αυτό που σκεφτόταν σε ακατάλληλες στιγμές και ακροατήρια. Αλλά στη διάρκεια της προεκλογικής του καμπάνιας επέβαλε μια νέα πειθαρχία, εν μέρει λόγω των προληπτικών μέτρων που λάμβανε εξαιτίας της πανδημίας και τώρα η πειθαρχία αυτή τον ακολουθεί και στην προεδρία. Ελάχιστα δημόσια σχόλια έχει κάνει εκτός κειμένου, αποφεύγει τις συνεντεύξεις Τύπου και τις παρεμβάσεις π.χ. για την πιθανή απομάκρυνση της Ρεπουμπλικανής γερουσιαστού Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν από επιτροπές της Γερουσίας για την προώθηση θεωριών συνωμοσίας ή τη δίκη του Τραμπ.
Αντίθετα, ο Μπάιντεν, προωθεί μεθοδικά την Δημοκρατική πολιτική ατζέντα του, καταργώντας πολιτικές του Τραμπ, αναφορικά με το μεταναστευτικό, την προστασία του περιβάλλοντος και πολλούς ακόμη τομείς, τείνοντας παράλληλα χείρα συνεργασίας στους Ρεπουμπλικανούς, εφόσον το επιθυμούν, αλλά διαμηνύοντας ότι είναι διατεθειμένος να προχωρήσει και χωρίς τη συναίνεσή τους. «Γίνεται πολύ κουβέντα και δικαίως για τον αριθμό των εκτελεστικών διαταγμάτων που υπέγραψα», είπε στις 2 Φεβρουαρίου. «Αλλά δεν συντάσσω νέους νόμους, απλώς καταργώ κακές πολιτικές», πρόσθεσε. O Mπάιντεν έχει υπογράψει από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την εξουσία δεκάδες εκτελεστικά διατάγματα, από εκείνα που αφορούν στην αντιμετώπιση της πανδημίας μέχρι την επιστροφή των ΗΠΑ στη Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα, ή την κατάργηση της απαγόρευσης εισόδου στη χώρα υπηκόων επτά χωρών με μουσουλμανικό ως επί το πλείστον πληθυσμό. Ενώ αναφορικά με την συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν έχει αναθέσει στους συνεργάτες του που έχουν αναλάβει τον τομέα της εξωτερικής πολιτικής να μελετήσουν όλες τις επιλογές. «Δημιουργεί ομάδες εργασίας και ζητά αναλύσεις και σχέδια», λέει ο ιστορικός του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Τίμοθι Νάφταλι. «Αυτό έχουν κάνει οι σοβαροί πρόεδροι. Καθιστούν σαφές προς τα που θέλουν να κινηθούν, αλλά το αναθέτουν στον εκτελεστικό τομέα»...
- Ακολουθήστε το iefimerida.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο iefimerida.gr