Χωρίς να αναδείξει κάποιον σαφή «νικητή» και με αναμενόμενες προτάσεις και επιχειρήματα διεξήχθη το χθεσινό ντιμπέιτ των τεσσάρων πολιτικών αρχηγών ενόψει των κρίσιμων ισπανικών εκλογών, καθώς ο ηγέτης του ακροδεξιού VOX είχε αποκλειστεί επειδή το κόμμα του δεν εκπροσωπείται στη Βουλή.
Με τις σφυγμομετρήσεις να καταδεικνύουν ένα μεγάλο ποσοστό αναποφάσιστων, η ποιότητα της χθεσινής τηλεοπτικής αντιπαράθεσης στο κρατικό δίκτυο RTVE δεν φαίνεται να λύνει τον γρίφο της πολιτικής, ούτε προοιωνίζει κάτι διαφορετικό στη δεύτερη αποψινή τηλεμαχία στο δίκτυο Artesmedia λίγα 24ωρα πριν τις ισπανικές εκλογές.
Το τηλεοπτικό κοινό δεν είδε κανέναν από τους τέσσερις ηγέτες, τον Σοσιαλιστή πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ, τον ηγέτη του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) Πάμπλο Κασάδο, τον πρόεδρο των Ciudadanos Άλμπερτ Ριβέρα και τον επικεφαλής των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας, να λένε κάτι διαφορετικό από το διατυπωμένο πρόγραμμα των κομμάτων τους, αλλά ούτε και να βγάζουν κάποιον άσσο από το μανίκι τους. Απεναντίας αναλώθηκαν σε γνωστές εκατέρωθεν κατηγορίες, που έχουν πλέον ξεπερασθεί στη μακρά, άτυπη εκστρατεία προς τις ισπανικές εκλογές.
Θολό το τοπίο μετά το ντιμπέιτ των αρχηγών ενόψει των ισπανικών εκλογών
Επιπλέον, όπως σημειώνει και ο σημερινός Τύπος στη χώρα, δεν έγινε σαφές και το μεγάλο διακύβευμα, που έχει προκύψει μετά τις δημοσκοπήσεις, που ναι μεν φέρουν το PSOE του Σάντσεθ νικητή, αλλά ανήμπορο να σχηματίσει κυβέρνηση μόνο με τους «φυσικούς» συμμάχους του, τους αριστερούς Podemos και δείχνουν πιο εφικτή τη συνεργασία του με τους κεντρώους Ciudadanos μετά τις ισπανικές εκλογές. Ούτε ο Σάντσεθ έδωσε κάποιο δείγμα ότι μπορεί να συνεργασθεί με τον Ριβέρα, αλλά ούτε και ο Ριβέρα -πέρα από κάποιες νύξεις- δεσμέυθηκε πως οπωσδήποτε θα συνεργασθεί μετεκλογικά και με τον Κασάδο, σε μία επανάληψη της περίπτωσης της Ανδαλουσίας και με τη συνδρομή του ακροδεξιού Vox.
Όμως το φλέγον θέμα όλης της αναμέτρησης υπήρξε η πολιτική για τις περιφέρειες και τις Αυτονομίες. Ενώ οι Σάντσεθ και Ιγκλέσιας, με διαφορετικούς τόνους, υπερασπίσθηκαν την ιδέα μίας «ενωμένης στη διαφορετικότητά της» Ισπανίας (ο πρώτος) και «πολυεθνικής» και «με λιγότερες προσβολές» (ο δεύτερος), οι Ριβέρα και Κασάδο σκλήρυναν τη στάση τους και στηλίτευσαν εξ ολοκλήρου την κάθε ιδέα «ανεξαρτησίας», όσων θέλουν «να διαλύσουν την Ισπανία», όπως επιχειρηματολόγησε ο Ριβέρα.
Bloomberg: Θα γίνει η Ισπανία η νέα Ιταλία;
Αλλά στο θέμα της πολυαναμενόμενης μετεκλογικής σύγκλισης κομμάτων, κανένας δεν έγινε σοφότερος από τη χθεσινή αναμέτρηση. Ο Ιγκλέσιας έτεινε χείρα προς τον Σάντσεθ, ο οποίος τήρησε σιγή όσον αφορά μία πιθανή συνεργασία του με τον Ριβέρα και τους Ciudadanos. Αναφορικά με το δεύτερο τούτο ενδεχόμενο, ο Σάντσεθ τόνισε πως εάν επιστρέψει στο Μέγαρο της Μονκλόα θέλει να αυτό να γίνει με τη στήριξη «μίας ευρείας πλειοψηφίας». Στο σημείο αυτό, ο πρωθυπουργός εξέφρασε τη θλίψη του για την ισχνή προσπάθεια του Ριβέρα να δημιουργηθεί μία «υγειονομική ζώνη» κατά της ακροδεξιάς, ενώ ο ηγέτης των Ciudadanos εξέφρασε τη μεταμέλειά του για το σύμφωνο στήριξης της κυβέρνησής του, που είχε ενώσει περιστασιακά τα δύο κόμματα το 2016.
Δημοσκοπήσεις: Μπροστά οι Σοσιαλιστές, γρίφος τι θα γίνει μετά τις ισπανικές εκλογές
Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων δύο εβδομάδων δίνουν σταθερά προβάδισμα στους Σοσιαλιστές, που φαίνονται ότι εξασφαλίζουν 129 έδρες, αρκετές λιγότερες από τις 176 που χρειάζονται για αυτοδυναμία. Οι Podemos αναμένεται να εξασφαλίσουν 33 έδρες κι έτσι ο Σάντσεθ θα χρειαστεί πιθανώς τη στήριξη των Βάσκων και Καταλανών αυτονομιστών. Αντιθέτως, εφόσον επιβεβαιωθούν οι σφυγμομετρήσεις στις ισπανικές εκλογές της Κυριακής, μεγάλος χαμένος θα είναι το Λαϊκό Κόμμα, καθώς το ακροδεξιό Vox αναμένεται να του αποσπάσει πολλές ψήφους. Η στρατηγική από την άλλη του κεντρώου Ριβέρα να μετακινήσει το κόμμα του προς τα δεξιά για να ανταγωνιστεί το Λαϊκό Κόμμα και το Vox ίσως αποδειχθεί μπούμερανγκ. Άλλες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 65% των ψηφοφόρων αντιτίθενται σε μια συνεργασία του PP με τους Ciudadanos και το Vox μετά τις ισπανικές εκλογές, ενώ επτά στους δέκα ερωτηθέντες αντιτίθενται σε συνασπισμό του Σοσιαλιστικού Κόμματος με τους Καταλανούς αυτονομιστές.