Τα αίτια που εμποδίζουν την ΕΕ να μιλήσει με γλώσσα ισχύος στην Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που ενισχύει με την «ολοένα και επιθετικότερη πολιτική της τον κίνδυνο μιας στρατιωτικής αντιπαράθεσης» επιχειρεί να αναλύσει η «Handelsblatt».
To άρθρο της έγκυρης γερμανικής οικονομικής εφημερίδας υπενθυμίζει τις πρόσφατες δηλώσεις του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική, Ζοζέπ Μπορέλ, περί «ιστορικής καμπής» στις ευρωτουρκικές σχέσεις, η έκβαση της οποίας εξαρτάται από τη συμπεριφορά της τουρκικής ηγεσίας, αλλά, όπως σημειώνει, είναι λίαν αμφίβολη η πιθανότητα επιβολής κυρώσεων που θα πονούν πραγματικά την Τουρκία -π.χ. στον οικονομικό τομέα-, δεδομένου ότι απαιτείται ομοφωνία στη λήψη της σχετικής απόφασης.
«Το μεγάλο δίλημμα», όπως αναφέρει, στην ΕΕ είναι ότι «η Τουρκία είναι εταίρος, υποψήφιο προς ένταξη μέλος στην ΕΕ, στρατιωτικός σύμμαχος 21 κρατών-μελών της και με μεγάλο στρατηγικό ενδιαφέρον, γεωπολιτικά, από την άποψη της πολιτικής ασφάλειας, αλλά και στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο.
»Ωστόσο, οι απόψεις αναφορικά με τη σχέση με την Τουρκία είναι διχασμένες εντός της ΕΕ: ενώ, π.χ., η Γαλλία και η Αυστρία τηρούν πολύ επικριτική στάση έναντι της Τουρκίας και ειδικά η Βιέννη επαναλαμβάνει συχνά την αξίωση να τερματιστούν επισήμως οι ενταξιακές συνομιλίες με την Αγκυρα, που ούτως ή άλλως έχουν μπει στον πάγο, άλλες χώρες δεν θέλουν να την απομακρύνουν», σημειώνει.
Και αναφέρεται στο παράδειγμα της Γερμανίας: «Το Βερολίνο, που έχει αυτή την περίοδο την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και ως εκ τούτου είναι αρμόδιο για την εξεύρεση συμβιβασμών μεταξύ των κρατών-μελών, δεν θέλει να αφήσει να του ασκηθούν πιέσεις για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία. Πόσω μάλλον να τερματιστούν οι ενταξιακές συνομιλίες, όπως απαίτησαν πρόσφατα ξανά Χριστιανοδημοκράτες ευρωβουλευτές. Διπλωμάτες φοβούνται ότι ο Ερντογάν θα εκμεταλλευθεί πολιτικά αυτή τη στάση στο εσωτερικό της χώρας του για να συνεχίσει την οθωμανική του πολιτική».
Κράτη της ανατολικής Ευρώπης δεν θέλουν να ορθώσουν ανάστημα στον Ερντογάν
Η Γερμανία προτιμά να ενισχύσει την προσανατολισμένη προς τη Δύση αντιπολίτευση κατά του Ερντογάν και πέραν τούτου «η γερμανική διπλωματία δεν θέλει να προκαλέσει μερίδα των 4.000.000 Τούρκων που ζουν στη Γερμανία και να δημιουργηθούν έτσι προβλήματα στην εσωτερική πολιτική σκηνή».
Πέραν της Γερμανίας, επισημαίνει η «Handelsblatt», και τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης δεν θέλουν να αντιπαραταχθούν στον Ερντογάν, «πράγμα που εξηγείται από τον φόβο τους για τη Ρωσία. Γι’ αυτό και προτιμούν ως μέσο για τον περιορισμό της ρωσικής ισχύος αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου που παρακάμπτουν τη Ρωσία και οδηγούν προς την Ευρώπη μέσω της Τουρκίας».
Ωστόσο, αναφέρει το άρθρο, ο φόβος των Ανατολικοευρωπαίων για τη Ρωσία αφήνει έκθετη και πάλι την Κύπρο, που συνδέει το θέμα της επιβολής κυρώσεων σε υποστηρικτές του καθεστώτος Αλεξάντερ Λουκασένκο στη Λευκορωσία με τις κυρώσεις στην Τουρκία. Και καταλήγει: «Το πιθανότερο είναι με τη διαπάλη των αντικρουόμενων εθνικών συμφερόντων να μην επιβληθούν σκληρές κυρώσεις ούτε στην Τουρκία ούτε στη Λευκορωσία. Κι έτσι θα τη γλιτώσουν και πάλι δύο αυταρχικοί ηγέτες».