Συγκλονιστικά είναι τα όσα περιγράφει ένας Έλληνας που απεγκλωβίστηκε από το Σουδάν, όσο διάστημα βίωσε τον πόλεμο στην εμπόλεμη χώρα.
«Αισθάνομαι ανακούφιση. Μεγάλη ανακούφιση. Πραγματικά. Αναπνεύσαμε. Από τη στιγμή που φτάσαμε στο Τζιμπουτί καταλάβαμε ότι όλα θα πάνε καλά», είναι τα πρώτα λόγια του Γιώργου Θωμά στο iefimerida.gr. Είναι ένας από τους 53 διασωθέντες Έλληνες, ο οποίος παρέμενε εγκλωβισμένος στο μαρτυρικό Σουδάν από το μεγάλο Σάββατο (15/4), όταν και ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στην αφρικανική χώρα.
Ο ίδιος περιγράφει τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε στο μαρτυρικό Χαρτούμ. «Βρέθηκα στο Σουδάν στις 10 Απριλίου, λόγω του επαγγέλματός μου. Είμαι commercial diver και περίμενα μαζί με τους υπόλοιπους της ομάδας να πάω στο Πορτ Σουδάν. Αλλά μας βρήκε ο πόλεμος και εγκλωβιστήκαμε στο ξενοδοχείο. Η επίθεση άρχισε το Μεγάλο Σάββατο. Πρώτα "ρημάξανε" το αεροδρόμιο. Εμφύλιος είναι. Πήγαν να πάρουν το προεδρικό μέγαρο. Δεν τα κατάφεραν. Υπέγραψαν εκεχειρίες που όμως δεν τηρήθηκαν. Δεν σεβάστηκαν κανέναν, κανένας», σημειώνει.
Σουδάν: «Τους "θέρισαν" με Καλάσνικοφ μπροστά στα μάτια μας»
Όπως περιγράφει ο Γιώργος Θωμάς, ο οποίος έχει υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις, οι σφαίρες και οι οβίδες «σφύριζαν» πάνω από τα κεφάλια των εγκλωβισμένων στο ξενοδοχείο, ενώ οι εχθροπραξίες μπροστά από το κτίριο ήταν καθημερινές.
Όπως λέει: «Σφύριζαν οι οβίδες πάνω από το κεφάλι μας στο ξενοδοχείο που ήμασταν. Ήμασταν πέντε Έλληνες και ένας Πορτογάλος. Και ακούγαμε τους συριγμούς των βλημάτων και τις σφαίρες κανονικά. Στη γωνία του ξενοδοχείου μας, στα πενήντα μέτρα από εμάς, μία ημέρα εμφανίστηκαν δύο τζιπάκια και τους "καθάρισαν" όλους μπροστά στα μάτια μας. Με ριπές αυτόματων όπλων.
»Εντάξει, απίστευτα σκληρές εικόνες. Βρισκόμασταν στην ταράτσα του ξενοδοχείου και ήμασταν καλυμμένοι. Κοιτούσαμε δεξιά και αριστερά για να εκτιμήσουμε την κατάσταση και τότε τους γάζωσαν. Δείτε στο βίντεο που σας έστειλα. Τους θέρισαν με Καλάσνικοφ μπροστά στα μάτια μας. Μετά ήρθαν οι παραστρατιωτικοί, αλλά ήταν πλέον αργά. Όσοι ήταν μέσα στα τζιπάκια, έχασαν όλοι τη ζωή τους. Τουλάχιστον, είχαμε ηθικό όλοι μας και αυτό ήταν που μας κράτησε. Ήταν το ηθικό μας».
Συγκλονιστική περιγραφή του Γιώργου Θωμά που απεγκλωβίστηκε από το Σουδάν: «Μας σημάδεψε στο κεφάλι»
Όπως λέει ο commercial diver Γιώργος Θωμάς στο iefimerida.gr, δεν θα ξεχάσει ποτέ τη στιγμή που σε ένα μπλόκο των παραστρατιωτικών, ένας άνδρας με πολιτικά έστρεψε το όπλο του προς τα κεφάλια των Ελλήνων.
Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η εικόνα που έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μου είναι από την ημέρα της διαφυγής μας. Περάσαμε πάρα πολλά μπλόκα. Σε ένα από αυτά, το τελευταίο των παραστρατιωτικών, γιατί μετά έπιανε ο στρατός, υπήρχε ένας που κρατούσε όπλο χωρίς να φοράει στολή. Ήταν εμφανές ότι δεν μπορούσε να το χειριστεί, αλλά έστρεφε την κάνη του όπλου προς εμάς. Εμοιαζε σαν να μας σημαδεύει, τον έναν μετά τον άλλον... Στο κεφάλι μας.
»Εκεί δεν έχεις χρόνο να φοβηθείς. Πρέπει να αντιδράσεις, εάν συμβεί κάτι. Είχα καταστρώσει ένα σχέδιο για να αμυνθούμε, αλλά ευτυχώς δεν χρειάστηκε. Και για εμένα και για τα άλλα τα παιδιά. Ήμουν στις ένοπλες δυνάμεις και είμαι ψύχραιμος σε τέτοιες καταστάσεις. Ίσως άλλοι να είχαν κυριευθεί από τον φόβο. Τι να πω...».
Πώς κατάφερε να διατηρήσει το ηθικό του: «Με στήριξε η οικογένειά μου»
«Είχα αμέριστη υποστήριξη από την οικογένειά μου. Επικοινωνούσα με τους δικούς μου ανθρώπους και μου έδιναν κουράγιο. Μιλούσα μαζί τους και πήγαιναν όλα μια χαρά. Μέχρι που κόπηκε το ίντερνετ. Εκεί προβληματιστήκαμε, γιατί ήμασταν χαμένοι σε έναν πόλεμο χωρίς επικοινωνία με την εταιρεία μας, τον πρόξενο τον δικό μας. Με κανέναν. Ξέραμε ότι δεν θα μας αφήσουν μόνους.
Στεναχωρήθηκα για τους δύο ανθρώπους τους δικούς μας, που χτύπησαν άνανδρα με ρουκέτα έξω από εκκλησία. Άνανδρα με ρουκέτα χτύπησαν αμάχους! Με τον έναν ταξιδέψαμε μαζί, μιλήσαμε και του είπα καλή ανάρρωση. Τον δεύτερο δεν τον είδα, αλλά θέλω μέσα από εσάς να του ευχηθώ καλή ανάρρωση».
Συνεχίζοντας, λέει: «Θέλω να ευχαριστήσω τον πρόξενό μας στο Σουδάν, τον κύριο Παγουλάτο. Τον Πορτογάλο πρόξενο επί τιμή στο Σουδάν, που μας έβγαλε έξω από το κτίριο. Κατόρθωσε και βρήκε αυτοκίνητο και μπορέσαμε και φύγαμε κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Την ιταλική Πολεμική Αεροπορία, που μας μάζεψαν και μας πήραν και από το Τζιμπουτί και μετά όλους τους Έλληνες, τους δικούς μας. Τα παιδιά της Πολεμικής Αεροπορίας, την πρέσβειρα τη δική μας της Αιθιοπίας, τον κύριο Χαρδαλιά που ήταν εκεί, προς τιμήν του, και όλους τους υπόλοιπους που μας βοήθησαν στο οτιδήποτε για να καταφέρουμε να φτάσουμε μέχρι εδώ».
