Το έθιμο του πετάγματος του χαρταετού είναι συνδεδεμένο με την Καθαρά Δευτέρα και τις Απόκριες.
Από που όμως προέρχεται η ιστορία του; Σύμφωνα με τους ιστορικούς, ο χαρταετός προέρχεται από την Ασία και συγκεκριμένα την Κίνα.
Στα αρχαία χρόνια ήταν ένα «έξυπνο όπλο» και δεν συνδέονταν με χαρούμενες στιγμές.
Ο Κινέζος στρατηγός Han Xin, περίπου στο 200 π.Χ. χρησιμοποίησε χαρταετό, ώστε να μετρήσει με τον σπάγγο του την απόσταση από το στρατόπεδο του, μέχρι τα τείχη της πόλης που πολιορκούσε, για να μπορέσουν οι εργάτες να σκάψουν σήραγγες στις σωστές διαστάσεις.
Κίνα: Ο χαρταετός σε περίοδο πολέμου
Σύμφωνα με κινέζικες αναφορές, στρατηγοί έβαζαν σφυρίχτρες σε χαρταετούς και τους απελευθέρωναν κατά την διάρκεια της νύχτας στα αντίπαλα στρατόπεδα. Οι στρατιώτες έμεναν ξύπνιοι λόγω του θορύβου, ενώ εξαιτίας των δεισιδαιμονιών θεωρούσαν πως οι άνεμοι είναι εναντίον τους.
Με την πάροδο των αιώνων, ο χαρταετός έχασε την αξία του ως όπλο, ενώ όταν έφτασε στη Δύση, χρησιμοποιήθηκε σε επιστημονικά πειράματα. Από τον 19ο αιώνα και μετά έγινε δημοφιλής στα παιδιά.
Η ελληνική παράδοση
Κατά την ελληνική παράδοση, το πέταγμα του αετού συμβολίζει το πέταγμα της ανθρώπινης ψυχής προς τον Δημιουργό της. Σύμφωνα με τον έθιμο πρέπει να πετάει στον ουρανό την Καθαρά Δευτέρα, την ημέρα που ξεκινά η νηστεία της Σαρακοστής, δηλαδή την ημέρα που ξεκινά η πνευματική και σωματική μας κάθαρση. Με τη διαδικασία αυτή, ερχόμαστε πιο κοντά στον Θεό. Η επαφή αυτή συμβολίζεται με τον χαρταετό που επίσης πλησιάζει προς τον Θεό καθώς, πετώντας ψηλά στον ουρανό.