Ο έμμεσος διάλογος της Ελενας Ακρίτα με τον Χρήστο Χωμενίδη, με αφορμή το κείμενο του συγγραφέα για τον Θάνο Μικρούτσικο λίγες μέρες μετά το θάνατό του, συνεχίζεται στο Facebook, με το κοινό να διχάζεται και πάλι σε ομάδες με αιχμηρές τοποθετήσεις.
Η Ελενα Ακρίτα δεν άφησε αναπάντητη τη νέα σημερινή ανάρτηση του Χρήστου Χωμενίδη που επιτίθεται σε «κάποια ξανθιά κυρία». Δεν χρησιμοποιεί το όνομά της, αν και η ίδια ευθέως αναφέρεται σε αυτόν. Η συγγραφέας και η ομόσταυλή του κυρίου Χωμενίδη αρθρογράφος των ΝΕΩΝ, έγραψε το απόγευμα της Τρίτης στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook.
Οι κολλητοί του Χωμενίδη
«Ο Χωμενίδης ομοιογενοποιεί το κοινό του Θάνου Μικρούτσικου θεωρώντας το προφανώς είδωλο του ιδίου καθρεφτισμένο σε θολά νερά. Ενδεχομένως αυτός (και η παρέα του) πήγαινε με πούρα, τσερόκι, σινιέ κι όλα αυτά τα μικροαστικά λιγούρικα που περιγράφει. Όμως, believe it or not, ο κόσμος όλος δεν είναι οι κολλητοί οι δικοί του. Όλοι μας πηγαίναμε στους συνθέτες που αγαπάμε, στις μεγάλες συναυλίες, στις ανθισμένες πίστες των ρεμπετάδικων, στης όπερας τα χρυσοποίκιλτα - άσε που ξέραμε και το μικρό όνομα του Ροσίνι.
Ακρίτα: Το χρηματιστήριο, η φούσκα, ο Σημιτισμός
Εμείς - όποιους κι αν προσδιορίζει το ‘εμείς’ - και στον Θάνο τρέχαμε και τον Άκη Πάνου αγαπούσαμε και στης Τούμπας τις κερκίδες του Θεού σκαρφαλώναμε. Και στα κρεβάτια ερωτευόμαστε και στα παγκάκια χωρίζαμε. Εμείς που ό,τι αγαπούσαμε, το ακολουθούσαμε. Μέχρις τελικής πτώσεως: δικής μας ή δικής του.
Εμείς αυτό. Πάμε στο ‘εσείς’.
Δεν υπάρχει ‘αισθητική Μικρούτσικου’. Όπως δεν υπάρχει αισθητική Ξενάκη ή Αλμπινόνι, Σκαλκώτα ή Βαμβακάρη. Τα πούρα, τα Τσερόκι και τα σινιέ μιας άλλης μορφής ‘αισθητική’ σηματοδοτούν. Την ‘αισθητική’ (αν μπορούμε να την πούμε έτσι) του χρηματιστηρίου. Της φούσκας. Του Σημιτισμού, του Λυμπερισμού και όλων των -ισμών που ευσυνειδήτως και ενσυνειδήτως διαβρώσανε το μέταλλο αυτής της κοινωνίας. Αυτοί οι -ισμοί που, στην παντοδυναμία τους, έσπρωξαν ένα λαό σε μια χλιδή του κ@@ου, σε καταναλωτικά δάνεια, σε κτήματα γαμήλιων δεξιώσεων με πλαστικές καρέκλες, σε παραλιακές ξαπλώστρες που η τσέπη δεν τις άντεχε. Ο Χωμενίδης δεν επιτίθεται στον Μικρούτσικο. Ή μάλλον του επιτίθεται τόσο όσο. Επί της ουσίας στο κοινό επιτίθεται, όπως εκείνος το βλέπει: μέσα από το είδωλο του.
Ακρίτα: Ενας νεός -ισμος για τον Χωμενίδη
Τελειώνω εδώ με την βεβαιότητα ότι το σοφό παιδί θα συμβάλει με ζέση και ενθουσιασμό στους νέους -ισμούς της υπό διαμόρφωσιν ιδεολογίας του Μπογδανισμού και του Τζημερισμού.
(Στα δικά μου λίγο. Να ευχαριστήσω τον Απόστολο Δοξιάδη - με τον όποιον διαφωνώ στα πάντα σχεδόν - διότι πριν καιρό ένθερμα με υπερασπίστηκε, όταν ο Χωμενίδης μού επιτέθηκε με τρόπο άθλιο και χυδαίο στον προφίλ του πρώτου.)
Υ.Γ. Ποτέ δεν διέγραψα την ανάρτηση μου, ανόητε κύριε. Απλώς την έκανα από δημόσια, για φίλους. Την επανέφερα όμως για να μην ζορίζεστε».