Μόλις τον Νοέμβριο επέστρεψε από την Κίνα, όπου συμμετείχε στα γυρίσματα ταινίας, ο ηθοποιός Δημήτρης Μοθωναίος και νιώθει ότι εξαιτίας αυτής της εμπειρίας έχει όλες τις απαραίτητες αποσκευές για την καραντίνα. Ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του iefimerida και περιγράφει τη ζωή του αυτές τις μέρες της πανδημίας, στην Αθήνα, τον Μάρτιο του 2020.
To «υπερατλαντικό ταξίδι ως το σουπερμάρκετ», η απενοχοποίηση της απομόνωσης, η αίσθηση ότι ξυπνά πιο ελαφρύς και η συνειδητοποίηση τού πόσο κουράζει το κυνήγι της εξωστρέφειας κυριαρχούν στο ημερολόγιο του Δημήτρη Μοθωναίου. Ο γνωστός ηθοποιός με το μεγάλο κοινό στα social media, αυτές τις μέρες, μέσα από το σπίτι του, στέλνει διαρκώς μηνύματα εμψύχωσης αλλά και πειθαρχίας στις οδηγίες των ιατρών, με μοναδικό χιούμορ και πειθώ στα stories του στο Instagram. Αλλωστε, όπως γράφει «όλο το πάρτι της παγκοσμιοποίησης και των social media μοιάζει να αποκτά νόημα». Αυτή είναι η σελίδα του στα Ημερολόγια Καραντίνας του iefimerida.gr την εποχή του Μένουμε Σπίτι.
«Ημερολόγιο καραντίνας, ημέρα 4η. Σήμερα ξύπνησα τόσο ελαφρύς και χαρούμενος που άρχισα να αναρωτιέμαι για τον εαυτό μου. Δύσκολο να απεμπλακεί κανείς από το ενοχικό συλλογικό ασυνείδητο. Κι όμως είναι ακριβώς αυτή η απενοχοποίηση της απομόνωσης -πόσο μάλλον η επιβράβευσή της στις παράδοξες αυτές μέρες που διανύουμε-που με κάνει να ξυπνάω τόσο ελαφρύς και χαρούμενος.
Και κάτι ακόμη. Το άγχος της επίδοσης έχει αντικατασταθεί από την απόλυτη αξία της στιγμής, το κάθε τι, τετριμένο μέχρι πρότινος, αποτελεί πλέον συμβάν: το ΠΡΩΙΝΟ, το πρωινό ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ αν έχει ήλιο- να μη συνεχίσω ΚΑΙ με τα υπόλοιπα γεύματα(!!!)-το άπλωμα κι ο αερισμός των ρούχων, η έξοδος για σουπερμάρκετ, που έχει αποκτήσει διαστάσεις υπερατλαντικού ταξιδιού. Αισθάνομαι λίγο παραπάνω τυχερός από τους υπολοίπους, σαν η ζωή να με είχε προετοιμάσει για αυτή την καραντίνα. Το πρόσφατο ταξίδι μου στην «πηγή», την Κίνα- ΝΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΩ ΟΤΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ!- πέρα από μια μοναδική επαγγελματική ευκαιρία, μου χάρισε και τις πολύτιμες αποσκευές μου σ’αυτήν την καραντίνα.
Η τέταρτη μέρα με βρίσκει να έχω προσπεράσει όλο το πρώτο κύμα, αυτό το σκαμπανέβασμα εκνευρισμού κι απελπισίας, τη μοναξιά και τη σκιά που παραμονεύει, όταν ο ρυθμός της πραγματικότητας επιβραδύνεται και οι αντιπερισπασμοί εκλείπουν. Νιώθω μόνο χαρά κι ασφάλεια στο σπίτι μου, κάθε μέρα μεγαλώνω με ησυχία, ανενόχλητος από απαιτήσεις τρίτων και εξασκώ και δυναμώνω τα όριά μου -πόσο κουράζει η περιττή εξωστρέφεια που «απαιτεί» (;) η ζωή, τα περιφερειακά της κυρίως- και οραματίζομαι την επινόηση του διακτινισμού από και προς το γύρισμα ή το θέατρο για όταν τελειώσει η καραντίνα.
Τρώω πολύ -όπως ανέφερα και πριν- και διαπιστώνω ότι όλες οι εξωτερικές δραστηριότητες -οι περισσότερες τουλάχιστον- μπορούν να γίνουν εξίσου καλά και σε εσωτερικό χώρο. Επιβεβαιώνω πως είμαι καλά, την είχα την υποψία, αλλά δεν έπαιρνα και όρκο και πάνω απ’όλα αισθάνομαι τυχερός που πρόλαβα να μετακομίσω. Η καραντίνα με βρίσκει τρίτο μήνα σε καινούριο σπίτι. Ζω το όνειρο στον πλανήτη του real estate!
Call me crazy, αλλά τα κομμάτια του παζλ κολλάνε μεταξύ τους
Αλλά, κυρίως, αισθάνομαι για πρώτη φορά ότι η ζωή μας αποκτά αξία. Είναι, αν δεν απατώμαι, το μοναδικό σοβαρό γεγονός που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει η γενιά μου, που τόσο έχει ευτελίσει την αξία της ζωής. Νιώθω τον πλανήτη μας όσο ποτέ να δονείται στο ίδιο μήκος κύματος, είμαστε πλεόν ουσιαστικά συντονισμένοι, θέλοντας και μη και όλο το πάρτι της παγκοσμιοποίησης και των social media μοιάζει να αποκτά νόημα, σχεδόν λες και είχε προβλεφθεί ως εργαλείο για μια τέτοια κρίση. Call me crazy, αλλά τα κομμάτια του παζλ έχουν αρχίσει για μένα να κολλάνε μεταξύ τους. Είμαι βέβαιος ότι μας περιμένει μια μεγάλη αναγέννηση.
Ως ανθρωπο δε με τρομάζουν καθόλου οι αλλαγές, αλλά με φοβίζει το ψέμα. Κι αυτό με ανακουφίζει σήμερα. Ο ιός μοιάζει να καταρρίπτει ένα ένα τα ψέματα των concepts: καπιταλισμός, οικονομία, σύστημα υγείας στις αναπτυγμένες χώρες και ούτω καθεξής.
Δεν ξέρω τι μας περιμένει, πόσες ακόμη μέρες καραντίνας, εύχομαι οι κυβερνήσεις να προνοήσουν για τα οικονομικά μέτρα που δεσμεύτηκαν ότι θα πάρουν κι ελπίζω να παραμείνουμε όλοι σπίτια μας γιατί είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε. Καλή δύναμη σε όλους μας και καλό κουράγιο!».