H κατοικία Tent House στην Πάτρα έχει κάνει τον γύρο του κόσμου για το ιδιαίτερο design της.
Όλο και πιο συχνά, κτίσματα με ελληνική υπογραφή ταξιδεύουν τη δημιουργικότητα της σύγχρονης Ελλάδας σε όλο τον κόσμο, αποδεικνύοντας ότι πλέον η χώρα μας δεν έχει μόνο να μνημονεύει με νοσταλγική διάθεση ένα πλούσιο αρχιτεκτονικό παρελθόν που εξαντλείται στα αριστουργήματα της Aρχαίας Ελλάδας, αλλά και να επιδείξει νέα ταλέντα και δημιουργίες που εντυπωσιάζουν. Άλλοτε με αναφορές στον σοφό μινιμαλισμό του Κυκλαδικού Πολιτισμού, άλλοτε με επιρροές από την ευρωπαϊκή κουλτούρα ή τον σκανδιναβικό Βορρά, οι σύγχρονοι Έλληνες αρχιτέκτονες δημιουργούν έργα, κατοικίες ή κτίρια μεγαλύτερης κλίμακας, ιδιωτικά και δημόσια, που ξεσηκώνουν ένα κύμα δημοσιότητας στο εξωτερικό, σε εξειδικευμένα δημοφιλή έντυπα και sites για την αρχιτεκτονική και το design, και τελικά καταφέρνουν να γίνουν viral στα κοινωνικά δίκτυα.
Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κατοικία Tent House που έχει σχεδιάσει το αρχιτεκτονικό γραφείο dotn, η οποία απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια στον ξένο Τύπο για την ευρηματικότητά της. Με τριγωνική στέγη και με μίνιμαλ σχεδιασμό, η βίλα αυτή θυμίζει φουτουριστική σκηνή για κάμπινγκ που έχει στηθεί μέσα στην καρδιά ενός ελαιώνα. Με μια λιτή, εντελώς αφαιρετική πρόσοψη, που μοιάζει να μην έχει καθόλου παράθυρα, μονάχα με μια μεγάλη συρόμενη βιομηχανικού στιλ πόρτα που σπάσει σε φύλλα όταν ανοίγει, το σπίτι αυτό εκπλήσσει με το ιδιαίτερο ντιζάιν του και έχει κάνει δικαίως τον γύρο του κόσμου, κλέβοντας τις εντυπώσεις.
Μια minimal πρόσοψη που ανοίγει και κλείνει σαν όστρακο
Η τετραμελής οικογένεια που ζήτησε την κατασκευή αυτής της βίλας στην περιοχή της Αγυιάς, ένα ημιαστικό προάστιο της Πάτρας, ήθελε μια μοντέρνα κατασκευή που θα είναι προστατευμένη από τα αδιάκριτα βλέμματα των περαστικών. Για τον λόγο αυτόν, με εξαίρεση τη μεγάλη πόρτα, δεν υπάρχουν καθόλου άλλα ανοίγματα περιμετρικά της κατοικίας ώστε οι κάτοικοι να απολαμβάνουν μια αίσθηση απομόνωσης και ηρεμίας στη φύση, παρότι το οίκημα βρίσκεται στα όρια της πόλης. Φεγγίτες και μεγάλα παράθυρα που βλέπουν στην εσωτερική, περίκλειστη από ψηλούς τοίχους αυλή, προσφέρουν φυσικό φως και ευεξία σε κάθε γωνιά του σπιτιού.
Το αίτημα της ιδιωτικότητας είναι πλέον έντονο, καθώς ο κόσμος έχει εισέλθει σε μια εποχή απόλυτης εξωστρέφειας, με μια τεράστια υπερέκθεση των πολιτών στα κοινωνικά δίκτυα. Οι προσωπικές στιγμές μοιράζονται αφειδώς, τα προσωπικά δεδομένα, οι φωτογραφίες μας, οι οικογενειακές στιγμές μας, όλα είναι ανοιχτά και εκτεθειμένα στον οποιονδήποτε κάνει ένα απλό γρήγορο search στο Διαδίκτυο. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού νιώθει πλέον άβολα με όλη αυτή τη διαφάνεια, που θυμίζει την ανάγκη του σουρεαλιστή Αντρέ Μπρετόν να ζει σε ένα εντελώς γυάλινο σπίτι, μένοντας «γυμνός» στα μάτια των θεατών. Σπίτια εσωστρεφή, περίκλειστα, κλειδωμένα για τα αδιάκριτα βλέμματα, αδιαπέραστα για τον εξωτερικό παρατηρητή, αρχίζουν και πληθαίνουν ως σχεδιασμός αλλά και ως κατασκευή, ειδικά αν βρίσκονται μέσα στον αστικό ιστό ή κοντά σε πολυσύχναστους δρόμους. Το είδος αυτού του σχεδιασμού παρατηρείται ακόμα και σε νησιά, σε ερημικές περιοχές, με τις περιβόητες υπόσκαφες κατοικίες που είναι εντελώς καμουφλαρισμένες στο φυσικό τοπίο και έχουν αδιαπέραστη πρόσοψη προς την πλευρά του δρόμου και είναι ανοιχτά μονάχα από την πλευρά που βλέπει σε ένα έρημο τοπίο.
Όλο το σπίτι μέσα σε ένα λευκό κέλυφος
Ακολουθώντας το μοτίβο αυτό, η κατοικία Tent House μοιάζει με κλειστό όστρακο. «Το κέλυφος της κατοικίας αποτελεί το βασικό συνθετικό στοιχείο της. Στη νοτιοδυτική όψη το μεγάλο υαλοστάσιο του καθιστικού συμπληρώνεται από τα συμπαγή σκίαστρα rammed earth, ενώ τα λίγα βορειοανατολικά ανοίγματα καλύπτονται από σκίαστρα με το ίδιο υλικό της όψης, κάνοντάς την να δείχνει αδιάσπαστη και απροσπέλαστη, όποτε ο χρήστης το επιθυμεί. Στα νοτιοανατολικά, το κέλυφος... ξεκολλάει από το κτίριο, δίνοντας χώρο για μια εσωτερική αυλή, ένα αίθριο που δέχεται άπλετο φυσικό φως και επεκτείνει τις λειτουργίες των κύριων χώρων της κατοικίας. Επιτρέπει, έτσι, στην καθημερινή ζωή της οικογένειας να εκτυλιχθεί και στον εξωτερικό χώρο, διατηρώντας την παράλληλα προστατευμένη από το βλέμμα της αστικής ζωής», εξηγεί η αρχιτεκτονική ομάδα του γραφείου dotn.
Μέσα σε αυτό το κλειστό κέλυφος, που δανείζεται όντως το σχήμα του από τα κλειστά όστρακα που ανοίγουν μόνο όταν είναι απαραίτητο, αλλά σε μια πιο μοντέρνα, πιο φουτουριστική και γεωμετρική εκδοχή τους, περιλαμβάνονται όλα: η βεράντα του πρώτου ορόφου, στον οποίο φιλοξενούνται τα υπνοδωμάτια, καθώς και το αίθριο που έχει μια ξύλινη τραπεζαρία για τα καλοκαιρινά γεύματα ή δείπνα της οικογένειας, αλλά και φυτά σε μια γωνιά. Όλος ο σχεδιασμός χαρακτηρίζεται από μια εσωστρέφεια, υπηρετώντας την ανάγκη για ιδιωτικότητα και ασφάλεια.
«Η καμπυλότητα των γραμμών στο τελείωμα του κελύφους προσδίδει μια αίσθηση ελαστικότητας και κίνησης. Η στιβαρή, συμπαγής κατασκευή πέφτει τελικά σαν ένα ύφασμα, σαν μια πρόσκαιρα στημένη σκηνή μέσα στην “αστική εξοχή”. Οι εξωτερικοί χώροι, τοποθετημένοι στο πίσω τμήμα του οικοπέδου, διατηρούν και αυτοί μια ιδιωτικότητα σε σχέση με τον δρόμο. Οι βοηθητικοί χώροι έχουν τοποθετηθεί όλοι στο υπόγειο της κατοικίας», εξηγεί το αρχιτεκτονικό γραφείο dotn.