Μέσα στα αναπάντεχα γραφεία της βραβευμένης ελληνικής αρχιτεκτoνικής φίρμας 314 Architecture Studio, που έχει χαρίσει στην Αθήνα εντυπωσιακά super design έργα με φουτουριστικό σχεδιασμό και hi-tech γραμμές.
Η κυματιστή πολυκατοικία στη Γλυφάδα με τα ασύμμετρα καμπυλωτά μπαλκόνια που μοιάζουν να χορεύουν στον άνεμο, η βίλα σε σχήμα πεταλούδας στη Βουλιαγμένη, μια μονοκατοικία που μοιάζει με γιγαντιαίο διαμάντι στη Βούλα, ένα πολυτελές ξενοδοχείο σε σχήμα φάλαινας στη Μύκονο, το υπόσκαφο resort στην Επίδαυρο που κρύβεται σαν χαμαιλέοντας μέσα στη γη... Αυτά είναι μερικά από τα πολύ χαρακτηριστικά έργα του πρωτοποριακού αρχιτεκτονικού γραφείου 314 Architecture Studio, που ίδρυσε το 2004 ο ταλαντούχος αρχιτέκτονας Παύλος Χατζηαγγελίδης.
Με μια ιδιαίτερη ματιά που βλέπει προς το μέλλον, με έναν φουτουριστικό σχεδιασμό και ένα ύφος που χρησιμοποιεί ως σήμα κατατεθέν του τις hi-tech γραμμές και τις αεροδυναμικές καμπύλες, ο νεαρός αρχιτέκτονας όχι απλώς κατάφερε να ξεχωρίσει, αλλά να δημιουργήσει ένα από τα πιο σημαντικά γραφεία της νέας Αθήνας.
Πολλές φορές, βλέποντας τα εντυπωσιακά έργα του Παύλου Χατζηαγγελίδη, αναρωτιόμαστε: Πώς να είναι, άραγε, ο χώρος μέσα στον οποίο αυτά σχεδιάζονται;
Είναι εξίσου φουτουριστικός όπως τα κτίρια που δημιουργεί ο ίδιος; Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα από το σούπερ μίνιμαλ σκηνικό που είχαμε φανταστεί.
Τα γραφεία στα οποία στεγάζεται το brilliant 314 Architecture Studio μοιάζουν να έχουν βγει από graphic novel ή από σουρεαλιστικά ψηφιακά πρότζεκτ δημιουργημένα με AI, δηλαδή προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης (Artificial Intelligence).
Το στούντιο εδρεύει στη Γλυφάδα, σε δύο γειτονικά οικήματα, του 1930 και του 1960, τα οποία έχουν το χαρακτηριστικό στιλ της παλιάς Αθήνας. Τι τα διαφοροποιεί;
Η φαντασία του Παύλου Χατζηαγγελίδη, o oποίος δημιουργικά τα ενοποίησε χρησιμοποιώντας το εύρημα μιας φουτουριστικής λευκής γιγαντιαίας ομπρέλας, ενός hi-tech parasol, που συγχωνεύει οργανικά του δύο διακριτούς όγκους και, ταυτόχρονα, τους ενώνει με «ένα καμπυλωτό μονοπάτι που παρέχει σκιά στους συνδεδεμένους κήπους, ενώ δημιουργεί μια μεταφορική αναφορά του τρόπου με τον οποίο το προϋπάρχον μπορεί να μεταλλαχθεί και να μεταμορφωθεί στον χρόνο, μέσα από αυτό το μονοπάτι». Το πρότζεκτ αυτό ονομάζεται «Les Lumieres a la Champagne».
Μια νοητή στέγη που γίνεται φουτουριστικό μονοπάτι
Η ομάδα του 314 Architecture Studio μάς εξηγεί πώς έγινε η μετατροπή μιας μονοκατοικίας του 1960 στο κέντρο της Γλυφάδας, σε αρχιτεκτονικό γραφείο.
«Βασική μας πρόθεση ήταν η δημιουργία μιας έντονης αντίθεσης ανάμεσα στη γλώσσα των επεμβάσεων και στον αρχικό χαρακτήρα της κατοικίας. Οι επεμβάσεις αφορούν κυρίως την υλικότητα, τον φωτισμό και τη νοητή στέγη που σχεδιάσαμε. Τα νέα υλικά έχουν σκοπό να αναδείξουν τη φθορά και τις ατέλειες που προκλήθηκαν από το πέρασμα του χρόνου.
Όλο το κτίριο καλύπτεται εσωτερικά και εξωτερικά με γυαλιστερή λαδομπογιά, η οποία αντανακλά το φως, ενώ το λευκό χρώμα που επιλέχθηκε εντείνει τις φωτοσκιάσεις. Ο διαχωρισμός των δωματίων γίνεται με ασημί κουρτίνες, οι οποίες μαζί με τις επενδύσεις από καθρέφτη στις πόρτες τονίζουν τον φουτουριστικό χαρακτήρα και εντείνουν την αντίθεση με την παλιά κατοικία. Ο κήπος περιμετρικά στρώνεται με λευκό βότσαλο ώστε να εναρμονιστεί με το σύνολο, ενώ στα κλαδιά των δέντρων κρέμονται ασημί κορδέλες», περιγράφει στο iefimerida η ομάδα του 314 Architecture Studio.
Ο φωτισμός παίζει κυρίαρχο ρόλο στην ανάδειξη των εσωτερικών χώρων. «Για τον λόγο αυτόν τοποθετήθηκαν γραμμικά στοιχεία νέον κατά μήκος των τοίχων, τα οποία φωτίζουν ενιαία τον χώρο από το δάπεδο προς την οροφή, δημιουργώντας μια διαβάθμιση φωτός (gradient) στους τοίχους. Στα γραφεία τοποθετούνται μικρές φωτεινές μπάλες, ενώ στον εξωτερικό χώρο και στη νοητή στέγη τοποθετήθηκε κόκκινος φωτισμός, ο οποίος προκαλεί μια ατμοσφαιρική και νοσταλγική διάθεση. Στο δώμα της κατοικίας τοποθετήθηκε ένα λεπτό μεταλλικό αποτύπωμα, το οποίο περιγράφει μια νοητή στέγη τύπου “mansarde”. Στο ίδιο ρομαντικό πλαίσιο το δώμα βάφεται σε χρώμα “magenta”», λένε οι 314 Architecture Studio.
Η νοητή στέγη, φωτισμένη εσωτερικά, μοιάζει με στέμμα που τοποθετήθηκε στην ταράτσα της μονοκατοικίας. Εξάπτοντας τη φαντασία των περαστικών, αυτή η στέγη μοιάζει σαν να ζωγραφίστηκε με το χέρι, σαν να είναι το σκηνικό μιας ταινίας κινουμένων σχεδίων ή μιας sci-fi ταινίας που γυρίζεται σε μια παλιά αστική γειτονιά των Νοτίων Προαστίων της Αθήνας με προπολεμικές ή μεταπολεμικές μονοκατοικίες, ανάμεσα σε ψηλές πολυκατοικίες της αντιπαροχής.
Τα έργα του Χατζηαγγελίδη μοιάζουν να θέλουν να δώσουν χιούμορ σε αυτές τις γειτονιές της πόλης. Περισσότερο θέλουν να παίξουν με τη φαντασία μας, να ξυπνήσουν αισθήματα, συνδυάζοντας τη νοσταλγία του παρελθόντος με τα όνειρα του μέλλοντος. Πώς βλέπει, όμως, ο ίδιος ο Παύλος Χατζηαγγελίδης το μέλλον; Θα είναι φουτουριστικό, κι αν ναι, τι χαρακτήρα θα έχει αυτό; Θα έχει χιούμορ ή θα είναι απρόσωπα μηχανιστικό, σαν αυτό που βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας;
«Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας πάντα οραματίζονταν το μέλλον εξαιρετικά πολύπλοκο και φαντασμαγορικό, και είναι αλήθεια πως η αρχιτεκτονική αποτελεί σημαντικό μέρος αυτών των οπτικών σεναρίων, τα οποία, ειδικά στις sci-fi ταινίες, είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι, πιθανόν πιο σημαντικό από το ίδιο το σενάριο. Η επιστημονική φαντασία προβλέπει σε έναν βαθμό το πώς θα ήταν το μέλλον και υπονοεί το τι προμηνύεται για το μέλλον των πόλεων. Η αρχιτεκτονική τις περισσότερες φορές παρουσιάζεται είτε ως μπρουταλιστική και δυστοπική, ένα εγκαταλελειμμένο τοπίο από τσιμέντο, γυαλί και μέταλλο με άπειρες οθόνες που προβάλλουν ταυτόχρονα ένα φοβερό πλήθος πληροφοριών, είτε ως hyper-connected τοπία τεχνολογιών και αρχιτεκτονικής, λευκά και αποστειρωμένα, φοβερά ορισμένα και αυτοματοποιημένα. Μπορεί να μην έχουμε ιπτάμενα αυτοκίνητα μέχρι στιγμής, αλλά έχουμε Teslas που οδηγούνται μόνα τους και Alexa systems που μπορούν να απαντήσουν κάθε ερώτησή μας, μέχρι και να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία του δωματίου μας. Οπότε, βιώνουμε ήδη έναν σημαντικό βαθμό “φουτουρισμού” των πόλεων, που όσο αναπτύσσεται η τεχνολογία, θα αναπτύσσεται και θα επηρεάζει τη ζωή μας όλο και περισσότερο», εξηγεί στο iefimerida ο ίδιος ο Παύλος Χατζηαγγελίδης.
Info: 314architecturestudio.com
- ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- Μια super design πολυκατοικία στα Πετράλωνα, με πισίνα στο roof top και θέα σε όλη την Αθήνα
- Η μεταμόρφωση μιας αθηναϊκής γκαρσονιέρας του 1980, σε design micro-apartment που τα χωράει όλα έξυπνα σε 35 τ.μ.
- 4+1 ιδέες για να βάλουμε χρώμα στο σπίτι μας, από ένα νέο design hotel στον Κεραμεικό