Στις τελευταίες ημέρες πριν από τον θάνατο της μητέρας της, Ζωής Λάσκαρη, αναφέρθηκε η Αίθρα Λυκουρέζου, σε ένα βίντεο που «ανέβασε» στον προσωπικό της λογαριασμό στο TikTok.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 7 χρόνων από την ημέρα που η Ζωή Λάσκαρη έφυγε από τη ζωή, στις 18 Αυγούστου του 2017, η Αίθρα Λυκουρέζου θυμήθηκε όσα είχαν προηγηθεί του θανάτου της αγαπημένης ηθοποιού του ελληνικού κινηματογράφου.
Η ίδια εξήγησε ότι στις 17 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς, μία ημέρα πριν φύγει από τη ζωή η μητέρα της, οι δύο τους είχαν κανονίσει να πάνε για φαγητό μαζί με έναν φίλο τους, με την Αίθρα Λυκουρέζου να το ακυρώνει τελευταία στιγμή καθώς δεν είχε διάθεση.
«Έκανα πάρα πολύ καιρό να ξεπεράσω και να μαλακώσει μέσα μου το γεγονός ότι της έστειλα μήνυμα, το γεγονός ότι ακύρωσα, το ότι φέρθηκα έτσι όπως φέρθηκα», παραδέχεται, μεταξύ άλλων, η Αίθρα Λυκουρέζου, στέλνοντας μήνυμα «να μην ξεχνάμε να παίρνουμε τηλέφωνο, να αγκαλιάζουμε, να μην ξεχνάμε να λέμε “σε αγαπώ”, γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι θα γίνει».
Ζωή Λάσκαρη: Η εξομολόγηση της Αίθρας Λυκουρέζου για την τελευταία επικοινωνία με τη μητέρα της
«Μιας που πλησιάζουν τα 7 χρόνια από τον θάνατο της μανούλας μου, να σας πω τι συνέβαινε εκείνο το διάστημα. Είχαμε πάει στη Νάξο διακοπές για μία εβδομάδα, τρεις εβδομάδες πριν φύγει, οι δυο μας. Γυρίσαμε και εγώ ήμουν στο σπίτι μου και εκείνη στο Πόρτο Ράφτη. Πήγαινα εκεί να κάνω τα μπάνια μου, πέρναγα καμιά μέρα από το σπίτι και την έβλεπα. Τον δεκαπενταύγουστο με πήρε τηλέφωνο για τη γιορτή μου, ήμουν στη Γλυφάδα. Με πήρε και ένας κοινός μας φίλος και μου είπε να πάμε να φάμε παρέα και με τη μητέρα μου στις 17 του μήνα. Πήρα μετά τη μητέρα μου και της είπα ότι θα πάμε για φαγητό οι τρεις μας», περιέγραψε αρχικά η Αίθρα Λυκουρέζου.
«Όταν ήρθε η ημέρα που είχαμε κανονίσει να πάμε να φάμε το βράδυ, εγώ είχα τα δικά μου ψυχολογικά, και δεν ήμουν καθόλου καλά. Της έστειλα μήνυμα και της είπα ότι είναι άκυρο για το βράδυ, ότι δεν είχα καθόλου διάθεση, και θα τα πούμε αύριο. Δεν την πήρα τηλέφωνο, γιατί νομίζουμε ότι όλα είναι δεδομένα, και ότι ο άλλος θα είναι εκεί και αύριο. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που έμαθα. Η μαμά μου σιχαινόταν τα μηνύματα, πάντα με έπαιρνε τηλέφωνο. Ήταν η πρώτη φορά που δεν με πήρε τηλέφωνο. Μου έστειλε μήνυμα “εντάξει αγαπούλα μου, δεν πειράζει”. Την επόμενη μέρα πάω να κολυμπήσω στο Πόρτο Ράφτη και δεν περνάω από το σπίτι, γιατί δεν ήμουν γενικότερα καλά. Δεν είχα διάθεση να μιλήσω με κανέναν», συνέχισε η ίδια.
«Κολύμπησα και φεύγοντας από το Πόρτο Ράφτη, χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο πατέρας μου. Μου λέει “Μαρία Ελένη η μαμά δεν ξύπνησε!”. Παθαίνω πανικό, όπως αντιλαμβάνεστε. Όπως ήμουν δεν θυμάμαι τίποτα, πρέπει να πήγαινα ανάποδα στον δρόμο. Μπαίνω στο σπίτι και βλέπω την μανούλα μου στο κρεβάτι. Ήμασταν όλοι εκεί... Τα υπόλοιπα είναι ιστορία», πρόσθεσε για την ημέρα που βρήκαν τη Ζωή Λάσκαρη νεκρή στο κρεβάτι της.
«Έκανα πάρα πολύ καιρό να ξεπεράσω και να μαλακώσει μέσα μου το γεγονός ότι της έστειλα μήνυμα, το γεγονός ότι ακύρωσα, το ότι φέρθηκα έτσι όπως φέρθηκα. Είναι αυτό που λες “γιατί ρε γα@@@ να το έχω κάνει”. Από την άλλη, σκέφτομαι ότι μάλλον έτσι έπρεπε να γίνουν τα πράγματα, ήταν το τελευταίο βράδυ με τον άντρα της, ήταν οι δυο τους στο δωμάτιο, μιλούσαν, γελούσαν και ήταν σε πολύ καλή διάθεση. Μετά κοιμήθηκαν. Καμιά φορά δεν είμαστε καλά για βλακείες και χάνουμε στιγμές, χάνουμε πράγματα στη ζωή μας και το τρένο τρέχει, προχωράει και δεν σε περιμένει. Να μην ξεχνάμε να παίρνουμε τηλέφωνο, να αγκαλιάζουμε, να μην ξεχνάμε να λέμε “σε αγαπώ”. Να τα λέμε όποτε τα νιώθουμε, γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι θα γίνει», κατέληξε η κόρη της Ζωής Λάσκαρη.