Ο Ζαν Μισέλ Μπασκιά θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες στην αμερικανική αλλά και στην παγκόσμια ιστορία γενικότερα.
Τα ιδιαίτερα έργα του και το χαρακτηριστικό του στιλ συνεχίζουν να διαποτίζουν την pop κουλτούρα και τις εκθέσεις σύγχρονης τέχνης σε μουσεία και γκαλερί σε όλο τον κόσμο.
Μία εντυπωσιακή αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη με τίτλο «Self-Portrait as a Heel Part Two» πρόκειται να πωληθεί σε δημοπρασία.
Το έργο φιλοτεχνήθηκε το 1982, ενώ ο Μπασκιά ζούσε στο Λος Άντζελες, σε μία περίοδο του καλλιτέχνη που ήταν ιδιαίτερα δημιουργική. Μία από τις λίγες αυτοπροσωπογραφίες του Μπασκιά, το έργο «Self-Portrait as a Heel Part Two» δημιουργήθηκε για την πρώτη του έκθεση στη Δυτική Ακτή, στη Gagosian Gallery στο Λος Άντζελες.
Οι αποχρώσεις του πράσινου, του μαύρου, του μπεζ και του μπλε κυριαρχούν στο «Self-Portrait as a Heel» που είναι αντιπροσωπευτικό του σύγχρονου και νεο-εξπρεσιονιστικού στιλ του καλλιτέχνη.
Το έργο θα πωληθεί σε δημοπρασία του οίκου Sotheby’s που έχει προγραμματιστεί για τις 15 Νοεμβρίου και η αξία του υπολογίζεται σε 40-60 εκατ. δολάρια.
Το «Self-Portrait as a Heel Part Two» εμφανίστηκε για τελευταία φορά δημόσια το 1999, όταν πουλήθηκε στον οίκο Christie's για 772.000 δολάρια. Προηγουμένως ανήκε στον Βέλγο συλλέκτη Stéphane Janssen, ο οποίος ήταν πρώιμος προστάτης του Μπασκιά, αγοράζοντας τον πίνακα από το Gagosian λίγο μετά τη δημιουργία του.
Ποιος ήταν ο Ζαν Μισέλ Μπασκιά
Ο Ζαν Μισέλ Μπασκιά (Jean-Michel Basquiat) ήταν Αμερικανός ζωγράφος που γνώρισε επιτυχία κατά τη δεκαετία του 1980 ως μέρος του κινήματος του νεο-εξπρεσιονισμού.
Γεννήθηκε στο Μπρούκλιν στις 22 Δεκεμβρίου 1960. Σε ηλικία 17 ετών άρχισε να σχεδιάζει με σπρέι γκράφιτι στο μετρό της Νέας Υόρκης, υπογράφοντας ως «Samo». Εγκατέλειψε το σχολείο και ζούσε πουλώντας μπλουζάκια και καρτ ποστάλ, ζωγραφισμένα από τον ίδιο.
Η τέχνη του επικεντρώθηκε σε διχοτομίες όπως ο πλούτος έναντι της φτώχειας, η ενσωμάτωση έναντι του διαχωρισμού και η εσωτερική έναντι της εξωτερικής εμπειρίας. Οικειοποιήθηκε την ποίηση, το σχέδιο και τη ζωγραφική, και πάντρεψε κείμενο και εικόνα, αφαίρεση, εικονογράφηση και ιστορικές πληροφορίες αναμεμειγμένες με τη σύγχρονη κριτική.
Χρησιμοποίησε τον κοινωνικό σχολιασμό στους πίνακές του ως εργαλείο ενδοσκόπησης και ταύτισης με τις εμπειρίες του στη μαύρη κοινότητα, καθώς και για επιθέσεις σε δομές εξουσίας και συστήματα ρατσισμού. Η οπτική του ποιητική ήταν έντονα πολιτική και άμεση στην κριτική τους για την αποικιοκρατία και την υποστήριξη της ταξικής πάλης.
Ήταν λάτρης της jazz και του bebop και ανέφερε συχνά τον σαξοφωνίστα Τσάρλι Πάρκερ ως ήρωα. Στις 2 Αυγούστου 1988 πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης σε ηλικία μόλις 27 ετών.