Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ αποκάλυψε για πρώτη φορά πως έχει πέσει θύμα ενδοοικογενειακής βίας και σεξουαλικής επίθεσης, με ένα μακροσκελές και προσωπικό κείμενο που γράφτηκε ως απάντηση στην κριτική των σχολίων της για το θέμα των transgender.
Σε μια δήλωση 3.600 λέξεων που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της την Τετάρτη, η συγγραφέας περιέγραψε με λεπτομέρεια το πώς ενεπλάκη σε μία ολοένα πιο πικρή και πολωμένη διαμάχη γύρω από την έννοια της ταυτότητας του φύλου. Η συγγραφέας αποκάλυψε ότι υπήρξε θύμα ενδοοικογενειακής βίας και σεξουαλικής επίθεσης, επικαλούμενη αυτές τις εμπειρίες παράλληλα με την πίστη της στην ελευθερία του λόγου και της εμπειρίας της ως δασκάλα, ως λόγους που δικαιολογούν τη θέση της. «Τα αναφέρω αυτά τα πράγματα τώρα, όχι σε μια προσπάθεια να κερδίσω συμπόνοια, αλλά λόγω αλληλεγγύης προς τον τεράστιο αριθμό γυναικών που έχουν ιστορίες όπως η δική μου, οι οποίες έχουν υποτιμηθεί ως φανατικές επειδή είχαν ανησυχίες γύρω από το θέμα φύλου», έγραψε.
Όπως υπενθυμίζει o Guardian, η δήλωση της Ρόουλινγκ έρχεται αφού η συγγραφέας του Χάρι Πότερ δημοσίευσε μία σειρά από μηνύματα στο Twitter για την έννοια του φύλου και τους τρανς τα οποία επικρίθηκαν. «Εάν το φύλο δεν είναι πραγματικό, η πραγματικότητα που έχουν ζήσει γυναίκες παγκοσμίως διαγράφεται. Γνωρίζω και αγαπώ τους τρανς ανθρώπους, αλλά η διαγραφή της έννοιας του φύλου καταργεί την ικανότητα πολλών να συζητούν ουσιαστικά για τη ζωή τους», ανέφερε ένα από τα μηνύματά της.
Έκτοτε, εξέχουσες προσωπικότητες έχουν διαφωνήσει δημόσια με της θέσης της, συμπεριλαμβανομένων ηθοποιών που έχουν εργαστεί στις ταινίες του Χάρι Πότερ, όπως ο Ντάνιελ Ράντκλιφ και ο Έντι Ρέντμεϊν.
Στην έκθεσή της η Ρόουλινγκ γράφει για τους δικούς της αγώνες με το σεξισμό και τη μισογυνία, και για την εφηβική της αίσθηση ότι είναι «ψυχικά άφυλη», προσθέτοντας ότι οι ιστορίες της δυσφορίας φύλου από τρανς άνδρες την έκαναν να αναρωτιέται «αν θα είχα γεννηθεί 30 χρόνια αργότερα, ίσως και εγώ προσπαθούσα να κάνω μετάβαση».
«Η γοητεία της διαφυγής από τη γυναικεία ηλικία θα ήταν τεράστια. Πάλεψα με σοβαρό OCD (ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή) ως έφηβη. Αν έβρισκα μία κοινότητα και κατανόηση στο διαδίκτυο, που δεν μπορούσα να βρω στο άμεσο περιβάλλον μου, πιστεύω ότι θα μπορούσα να πείσω να αλλάξω τον εαυτό μου στον γιο που ο πατέρας μου είχε πει ανοιχτά ότι θα προτιμούσε», έγραψε.
Η Ρόουλινγκ είπε ότι αρχικά είχε κινητοποιηθεί να μοιραστεί τις σκέψεις της αφού διάβασε για την πρόταση για «πιστοποιητικά επιβεβαίωσης φύλου» στην Σκοτία, τα οποία θα επιτρέψουν στους τρανς να αλλάξουν τι φύλο στο πιστοποιητικά γέννησής τους με βάση το πως αναγνωρίζονται και όχι με βάση ιατρικές και ψυχιατρικές αναφορές. Κατηγόρησε τους επικριτές της για «ομαδική σκέψη» και «αμείλικτες επιθέσεις», λέγοντας ότι, ενώ πίστευε ότι οι τρανς άνθρωποι χρειάζονταν και άξιζαν προστασία λόγω των υψηλών ποσοστών ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας που υφίστανται, δεν συμφωνεί ότι οι τρανς γυναίκες που δεν έχουν υποστεί ορμονική θεραπεία ή χειρουργική μετάβαση πρέπει να έχουν πρόσβαση σε χώρους ενός φύλου.
«Όταν ρίχνετε ανοιχτές τις πόρτες μπάνιου και αποδυτηρίων σε οποιονδήποτε άνδρα πιστεύει ή αισθάνεται ότι είναι γυναίκα - και, όπως έχω πει, τα πιστοποιητικά επιβεβαίωσης φύλου μπορεί τώρα να χορηγηθούν χωρίς καμία ανάγκη χειρουργικής επέμβασης ή ορμονών - τότε ανοίγετε την πόρτα σε οποιονδήποτε και όλους τους άντρες που θέλουν να μπουν μέσα. Αυτή είναι η απλή αλήθεια», έγραψε.
Είπε ότι η κριτική την άφησε «σε ένα πολύ σκοτεινό μέρος μέσα στο κεφάλι μου, καθώς οι αναμνήσεις μιας σοβαρής σεξουαλικής επίθεσης που υπέστην στα 20 μου επανήλθαν. Αυτή η επίθεση συνέβη σε μια στιγμή και σε ένα χώρο όπου ήμουν ευάλωτη και ένας άντρας εκμεταλλεύτηκε μια ευκαιρία. Δεν μπορούσα να αποκλείσω αυτές τις αναμνήσεις και δυσκολεύτηκα να συγκρατήσω τον θυμό και την απογοήτευσή μου για τον τρόπο που πιστεύω ότι η κυβέρνησή μου παίζει γρήγορα και χαλαρά με την ασφάλεια των γυναικών και των κοριτσιών».
Επιβεβαίωσε επίσης για πρώτη φορά ότι υπέστη σωματική κακοποίηση στα 20 της χρόνια. «Αν μπορούσες να μπεις στο κεφάλι μου και να καταλάβεις τι νιώθω όταν διάβασα για μια τρανς γυναίκα που πέθανε στα χέρια ενός βίαιου άνδρα, θα βρεις αλληλεγγύη και σύνδεση», έγραψε.
Επικαλούμενη μια ανώνυμη δημοσκόπηση, η Ρόουλινγκ ισχυρίστηκε ότι όσοι δεν υποστήριξαν τη διατήρηση χώρων ενός φύλου ήταν «μόνο εκείνοι που ήταν προνομιούχοι ή αρκετά τυχεροί να μην έχουν ποτέ αντιμετωπίσει ανδρική βία ή σεξουαλική επίθεση, και οι οποίοι δεν προβληματίστηκαν ποτέ να εκπαιδεύσουν τον εαυτό τους σχετικά με το πόσο διαδεδομένο είναι».
Επίσης η Ρόουλινγκ ανέφερε ότι είχε έρθει σε επαφή με «τεράστιο αριθμό» γυναικών που φοβόντουσαν να μιλήσουν δημοσίως για τις μεταρρυθμίσεις και καταδίκασε θεσμούς και οργανισμούς που θαύμαζε κάποτε για «υποταγή μπροστά στις τακτικές της παιδικής χαράς». Είπε ότι πίστευε ότι η μισογυνία και ο σεξισμός ήταν λόγοι πίσω από την αύξηση κατά 4.400% στον αριθμό των κοριτσιών που παραπέμφθηκαν για μετάβαση την τελευταία δεκαετία.
«Έχω διαβάσει όλα τα επιχειρήματα σχετικά με τη θηλυκότητα που δεν υπάρχει στο σώμα με φύλο, και τους ισχυρισμούς ότι οι βιολογικές γυναίκες δεν έχουν κοινές εμπειρίες, και τις βρίσκω επίσης βαθιά μισογυνιστικές και οπισθοδρομικές απόψεις. Είναι επίσης σαφές ότι ένας από τους στόχους της άρνησης της σημασίας του φύλου είναι να διαβρώσει αυτό που κάποιοι φαίνεται να βλέπουν ως τη σκληρά διαχωριστική ιδέα των γυναικών που έχουν τη δική τους βιολογική πραγματικότητα ή - εξίσου απειλητικά - ενοποιώντας πραγματικότητες που τις καθιστούν μια συνεκτική πολιτική τάξη… Δεν αρκεί οι γυναίκες να είναι τρανς σύμμαχοι. Οι γυναίκες πρέπει να αποδεχτούν και να παραδεχτούν ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ των τρανς γυναικών και των ίδιων», έγραψε.