Ο Ιταλός τραγουδιστής Adriano Celentano κυκλοφόρησε ένα τραγούδι τη δεκαετία του 1970 με ακαταλαβίστικους στίχους που είχαν σκοπό να ακούγονται σαν αμερικανικά αγγλικά.
Στις 5 Μαΐου 2024, εμφανίστηκε μια ανάρτηση στο Reddit, η οποία έγραφε: «Ο Ιταλός τραγουδιστής Adriano Celentano κυκλοφόρησε ένα τραγούδι τη δεκαετία του '70 με ασυνάρτητους στίχους που προορίζονταν να ακούγονται σαν τα αμερικανικά αγγλικά, προφανώς για να αποδείξει ότι στους Ιταλούς θα άρεσε οποιοδήποτε αγγλικό τραγούδι. Ήταν μια τεράστια επιτυχία».
Για ποιο λόγο έγραψε αυτό το τραγούδι
Και είναι αλήθεια. Το τραγούδι «Prisencolinensinainciusol» του Adriano Celentano το 1972 ήταν, στην πραγματικότητα, μια εσκεμμένη προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα τραγούδι με ανόητους στίχους που να ακούγονται σαν αμερικανικά αγγλικά στο ιταλικό κοινό.
Ενώ οι στίχοι του «Prisencolinensinainciusol» είναι πλήρεις ασυναρτησίες, ο Celentano τους συνέθεσε για να μιμηθεί τον τρόπο με τον οποίο ακούγονται τα αγγλικά σε μη αγγλόφωνους, μιμούμενος συγκεκριμένα μια αμερικανική προφορά. Ένα άρθρο του NPR με τίτλο «It's Gibberish, But Italian Pop Song Still Means Something» (Είναι ασυναρτησίες, αλλά το ιταλικό ποπ τραγούδι εξακολουθεί να σημαίνει κάτι), ενημέρωσε ότι το τραγούδι προέκυψε από τη γοητεία του Celentano για την αμερικανική ποπ κουλτούρα:
«Από τότε που ξεκίνησα να τραγουδάω, ήμουν πολύ επηρεασμένος από την αμερικανική μουσική και οτιδήποτε έκαναν οι Αμερικανοί,» είπε ο Adriano Celentano στον Guy Raz, παρουσιαστή του All Things Considere.
«Σε κάποιο σημείο, επειδή μου αρέσει η αμερικανική αργκό - η οποία, για έναν τραγουδιστή, είναι πολύ πιο εύκολη για να τη τραγουδήσει από την ιταλική - σκέφτηκα να γράψω ένα τραγούδι που το μοναδικό του θέμα θα ήταν η αδυναμία επικοινωνίας,» εξηγεί. «Και για να το κάνω αυτό, έπρεπε να γράψω ένα τραγούδι όπου οι στίχοι δεν θα είχαν καμία σημασία.»
Το NPR ανέφερε επίσης ότι το τραγούδι έχει χαρακτηριστεί ως «οτιδήποτε, από Euro-pop, funk, house, και ακόμα και ως το πρώτο ραπ τραγούδι στον κόσμο -κανένα από αυτά δεν ήταν η πρόθεση του Celentano»:
«Απ' ό,τι ξέρω, 10 χρόνια αργότερα, η ραπ μουσική εξερράγη στις Ηνωμένες Πολιτείες,» λέει. «Το τραγούδησα με έναν θυμωμένο τόνο επειδή το θέμα ήταν σημαντικό. Ήταν ένας θυμός που γεννήθηκε από την παραίτηση. Έφερα στο φως το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν επικοινωνούν». Αλλά όντως έτσι ακούγονται τα αμερικανικά αγγλικά; «Ναι,» λέει. «Ακριβώς έτσι».
Ο 87χρονος σήμερα Celentano λέει ότι ήθελε να σπάσει τα γλωσσικά εμπόδια και να εμπνεύσει τους ανθρώπους να επικοινωνούν περισσότερο. «Για να κάνω μια σύγκριση, είναι σαν αυτό που συνέβη με τον Πύργο της Βαβέλ. Όλοι ήθελαν να φτάσουν στον ουρανό, και τιμωρήθηκαν επειδή ο Θεός μπέρδεψε όλες τις γλώσσες και κανείς δεν καταλάβαινε τον άλλον πια. Αυτός είναι ο λόγος που έγραψα αυτό το τραγούδι».
Το «Prisencolinensinainciusol» είναι τόσο ακαταλαβίστικο που ο Adriano Celentano δεν έγραψε καν τους στίχους, αλλά τους αυτοσχεδίασε πάνω σε έναν επαναλαμβανόμενο ρυθμό και το ερμήνευσε μαζί με τη σύζυγό του, Claudia Mori. Όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1972, ο Celentano λέει ότι κανείς δεν το παρατήρησε. Αυτό, όμως, δεν τον εμπόδισε να το ερμηνεύσει αρκετά χρόνια αργότερα στην ιταλική τηλεόραση.
Η δεύτερη φορά ήταν καθοριστική: το τραγούδι έγινε αμέσως Νο. 1 στην Ιταλία, καθώς και στη Γαλλία, τη Γερμανία και το Βέλγιο.
Ακούστε το τραγούδι:
Αυτό το φαινομενικά αστείο αλλά ταυτόχρονα πρωτότυπο τραγούδι όχι μόνο έγινε επιτυχία, αλλά, προς έκπληξη, εισήγαγε και κάποιες πρωτοποριακές μουσικές τεχνικές που υιοθετήθηκαν αργότερα από τη χιπ χοπ και τη χορευτική μουσική. Το single ήταν από τα πρώτα που δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας έναν ρυθμό με drum loop και συνδυάζει στυλ που κυμαίνονται από disco μέχρι Afrobeat.
Στην πραγματικότητα, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στην ιστορία της ποπ μουσικής. Ίσως γι’ αυτό το τραγούδι παραμένει διαχρονικό. Έχουν γίνει αμέτρητα remixes για χορό, διασκευές και αφιερώματα στο κομμάτι του Celentano, το οποίο παραμένει δημοφιλές μέχρι σήμερα.
Στις μέρες μας, το τραγούδι έχει γίνει επιτυχία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ειδικά στο TikTok, φέρνοντάς το σε ένα εντελώς νέο κοινό. Ωστόσο, το κομμάτι έχει ανακαλυφθεί και ξανανακαλυφθεί πολλές φορές από την κυκλοφορία του στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η αστεία του ιστορία και η αδιαμφισβήτητα εθιστική του φύση σημαίνουν ότι πιθανότατα θα συνεχίσει να συζητιέται και να χορεύεται -δύσκολα να τραγουδιέται- για πολλά χρόνια ακόμα.