Σε κάθε μεγάλη λαμπερή εκδήλωση οι περισσότερες σταρ του Χόλιγουντ εμφανίζονται με εντυπωσιακά φορέματα που κλέβουν την παράσταση.
Κάθε φορά που μια διασημότητα ποζάρει στο κόκκινο χαλί, αμέτρητες κάμερες αναβοσβήνουν, απαθανατίζοντας το ντύσιμό της. Στη συνέχεια οι φωτογραφίες διανέμονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις τηλεοπτικές εκπομπές και αναλύονται από τους influencers και τους δημοσιογράφους.
Τι συμβαίνει όμως με τα πανάκριβα ρούχα μόλις σβήσουν τα φώτα και σταματήσει η συζήτηση; Πού πάνε και πότε τα ξαναβλέπουμε;
Η μετέπειτα ζωή των ρούχων μπορεί να πάρει πολλές διαφορετικές μορφές: κάποια διατηρούνται σε αποθήκες, κάποια παρουσιάζονται σε εκθέσεις, κάποια βγαίνουν στην αγορά και δημοπρατούνται και κάποια αγοράζονται από τις σταρ που τα φορούν. Περιστασιακά, ορισμένα δεν επιβιώνουν καν από τη νύχτα.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες τα ρούχα που φορούν οι διασημότητες στις εκδηλώσεις στο κόκκινο χαλί συγκεντρώνουν όλο και περισσότερη προσοχή και, κατά συνέπεια, σημασία, αναφέρει η Lucy Bishop, ειδικός σε τσάντες και θέματα μόδας στον οίκο δημοπρασιών Sotheby's.
Πώς και πού φυλάσσονται τα ρούχα
Το πρώτο πράγμα που συμβαίνει σε ένα φόρεμα μετά από μια εκδήλωση στο κόκκινο χαλί είναι μια διαδικασία καθαρισμού, εξηγεί η Sarah Scaturro, επικεφαλής συντηρήτρια στο Μουσείο Τέχνης του Cleveland. Το άτομο που φοράει το ρούχο «μπορεί να έχει φορέσει λοσιόν σώματος, έλαια, αρώματα, μακιγιάζ, και ακόμη κι αν δεν φαίνεται, με την πάροδο του χρόνου αυτά τα υλικά και οι λεκέδες μπορεί στην πραγματικότητα να αρχίσουν να οξειδώνονται και να αλλάζουν το χρώμα του υφάσματος, ίσως ακόμη και την υφή», δηλώνει στο CNN.
Συνήθως αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει στεγνό καθαρισμό, αλλά μερικές φορές υγρό καθαρισμό ή απλώς σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα και βούρτσισμα του ρούχου αν όλα τα άλλα είναι αδύνατα, προσθέτει η Scaturro.
Αφότου καθαριστούν τα ρούχα, καταλήγουν σχεδόν πάντα σε μια εξειδικευμένη εγκατάσταση αποθήκευσης, όπως π.χ. το βεστιάριο ενός οίκου μόδας, ή σε ένα ιδιωτικό βεστιάριο, όπως αυτό της Julie Ann Clauss - η τελευταία είναι ιδρύτρια του The Wardrobe, ενός στούντιο αρχειοθέτησης και αποθήκευσης.
Τα ρούχα παραμένουν για χρόνια στην εγκατάσταση, συντηρούνται σχολαστικά και «φεύγουν» ξανά μόνο αν επιλεγούν για εκθέσεις ή για να ξαναφορεθούν - μια όλο και πιο συνηθισμένη πρακτική με την άνοδο της vintage μόδας στο κόκκινο χαλί.
Η Clauss και η ομάδα της εξετάζουν προσεκτικά τον καλύτερο τρόπο διατήρησης των περίπου 100.000 κομματιών που φυλάσσονται - από τα χαμηλά επίπεδα φωτισμού και τα ελεγχόμενα επίπεδα θερμοκρασίας και υγρασίας, μέχρι τον ειδικό τρόπο με τον οποίο αποθηκεύεται το ρούχο.
«Πραγματικά εξετάζεται κατά περίπτωση ο τρόπος με τον οποίο τοποθετείται και αποθηκεύεται κάθε συγκεκριμένο αντικείμενο», διευκρινίζει η ίδια. «Έτσι, κάποια ρούχα κρέμονται, κάποια τοποθετούνται σε κούτες, ενώ κάποια άλλα χρειάζεται να τοποθετηθούν πάνω σε φόρμα φορέματος, επειδή έχουν σχεδιαστεί για να φορεθούν. Δεν είναι σχεδιασμένα, δηλαδή, για να κρέμονται ή να τοποθετούνται επίπεδα».
Άλλα ρούχα φεύγουν για κάποιο χρονικό διάστημα αν επιλεγούν για εκθέσεις, όπως πέρυσι όταν το παλάτι του Κένσινγκτον στη Βρετανία φιλοξένησε την έκθεση «Crown to Couture».
Σε αυτήν παρουσιάστηκαν αρκετές εμβληματικές εμφανίσεις, όπως το εμπνευσμένο από τη Marilyn Monroe τούλινο φόρεμα Oscar de la Renta που φορούσε η Billie Eilish στο Met Gala του 2021, το εντυπωσιακό «Sun God» outfit που φορούσε ο Billy Porter το 2019, το ογκώδες μαύρο φόρεμα με παλτό Balenciaga της Rihanna το 2021, καθώς και το λαμπερό χρυσό φόρεμα Peter Dundas που φορούσε η Beyoncé στα Grammy του 2017.
Με αυτόν τον τρόπο, τα ρούχα αυτά γίνονται σαν έργα τέχνης, η δεξιοτεχνία τους διατηρείται και θαυμάζεται από μακριά. Δεν είναι πλέον πραγματικά ρούχα, αλλά εκθέματα και αντικείμενα που θα μελετηθούν από κάποιον ιστορικό στο μέλλον.
Το να φτάσουν τα ρούχα σε αυτές τις εκθέσεις είναι επίσης ένα δύσκολο έργο. Η Clauss θυμήθηκε πρόσφατα ότι βοήθησε έναν πελάτη να μεταφέρει ρούχα για μια περιοδεία που ήταν «σαν αυτά τα τρισδιάστατα, τεράστια κομμάτια, αλλά με λεπτή χάντρα, βαριά κρύσταλλα πάνω σε πολύ λεπτό ελαστικό ύφασμα από τούλι».
«Σκεφτόμουν: "Παιδιά, δεν μπορούμε να τα βάλουμε σε ένα κουτί;"», παραδέχθηκε. «Χρειάζεται να φτιαχτούν ειδικές βάσεις ώστε να είναι σταθερά κατά τη διάρκεια των αεροπορικών πτήσεων, και μετά πρέπει να φτιαχτεί ένα κιβώτιο γύρω τους. Βλέπετε, αυτά τα κιβώτια φορεμάτων είναι τεράστια, μερικές φορές έχουν ύψος δύο μέτρα».
Τι γινόταν παλιά
Προτού το ντύσιμο στο κόκκινο χαλί γίνει τόσο σημαντικό για τους οίκους μόδας -από τη δεκαετία του 1990 και μετά-, ήταν πιο συνηθισμένο ένα φόρεμα να το κρατάει το άτομο που το φορούσε, το οποίο μερικές φορές το χάριζε ή το πουλούσε στην ελεύθερη αγορά.
Η πιο γνωστή περίπτωση είναι όταν η Ελίζαμπεθ Τέιλορ έδωσε το φόρεμα Dior που φορούσε για να παραλάβει το Όσκαρ της, το οποίο, αντί να καταλήξει στα βεστιάρια του οίκου, βρέθηκε συσκευασμένο σε μια βαλίτσα που ανήκε στη φίλη της και πρώην υπάλληλό της Anne Sanz. Αργότερα σε μια δημοπρασία απέφερε 200.000 δολάρια, σύμφωνα με τον οίκο Kerry Taylor Auctions.
Αντισυμβατικές διαδρομές
Ακόμα και σήμερα τα φορέματα βρίσκονται κατά καιρούς στην ελεύθερη αγορά, ακολουθώντας ενίοτε αντισυμβατικές διαδρομές.
Μετά τις Χρυσές Σφαίρες του 2019, η Lady Gaga φέρεται να άφησε το φουσκωτό periwinkle φόρεμά της στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της, όπου το παρέλαβε αργότερα μια οικονόμος, η οποία το παρέδωσε στο τμήμα απολεσθέντων του ξενοδοχείου Beverly Hilton.
Το φόρεμα υψηλής ραπτικής Valentino πέρασε μήνες εκεί, πριν η οικονόμος πει ότι «το ξενοδοχείο μού το έδωσε ως δώρο» και το βγάλει σε δημοπρασία, αν και δεν είναι σαφές αν η πώληση τελικά πραγματοποιήθηκε.
Έπειτα, υπάρχουν και τα ρούχα που δεν «βγάζουν» καν τη νύχτα. Για την είσοδό της στο Met Gala πέρυσι, η τραγουδίστρια Tyla φόρεσε ένα φόρεμα κατά παραγγελία του οίκου Balmain, το οποίο περιβλήθηκε με τρεις αποχρώσεις της άμμου αναμεμειγμένες με μικροκρυστάλλινα καρφιά για επιπλέον βάθος. Αποδείχθηκε μια από τις πιο εντυπωσιακές και καινοτόμες εμφανίσεις εκείνης της βραδιάς.
Όμως, αργότερα το ίδιο βράδυ, μετά την εκδήλωση στο κόκκινο χαλί, ο σχεδιαστής Olivier Rousteing έκοψε με ψαλίδι τη μακριά φούστα, επιτρέποντας στην Tyla να περπατήσει, μιας και χρειάστηκαν τέσσερις άνδρες για να την ανεβάσουν στα σκαλιά του μουσείου. Έτσι, το φόρεμα, καθώς συμβόλιζε την άμμο κλεψύδρα του χρόνου που τελειώνει, θεωρήθηκε ότι είχε κάνει πλέον τον κύκλο του.
Πηγή: CNN