Ο «κανόνας των δύο ημερών», ο οποίος έχει γίνει δημοφιλής από τον YouTuber Matt D'Avella, μπορεί να εφαρμοστεί τόσο σε καθημερινές, απλές εργασίες, όπως η απάντηση σε e-mail, μέχρι και με πιο μεσομακροπρόθεσμους στόχους.
Στην καθημερινή μας ζωή και στην εργασία μας υπάρχουν δύο είδη αποτυχίας: Πρώτον, υπάρχει το πολύ δημόσιο είδος αποτυχίας που το βλέπουν όλοι. Η δημόσια αποτυχία είναι όταν λέμε σε όλους ότι θέλουμε κάτι ή ότι προσπαθούμε πολύ σκληρά και παραδεχόμαστε ότι δεν τα καταφέραμε. Το πώς αντιδρούμε στη δημόσια αποτυχία μας λέει πολλά για έναν άνθρωπο.
Σύμφωνα με την έννοια της «νοοτροπίας ανάπτυξης» της Carol Dweck, η ικανότητα να ανακάμπτουμε από τις δημόσιες αποτυχίες είναι βασικό στοιχείο για την αυτοανάπτυξη και τη βελτίωση του εαυτού μας.
Το άλλο είδος αποτυχίας είναι αυτό που συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες. Είναι η ιδιωτική αποτυχία που είναι γνωστή μόνο σε εσάς ή σε πολύ λίγους έμπιστους οικείους σας. «Αγαπώ τη δουλειά μου», λέτε στους φίλους σας, οι οποίοι δεν έχουν απολύτως καμία ιδέα ότι έχετε προσπαθήσει -και αποτύχει- να αλλάξετε καριέρα τρεις φορές. Είναι σύνηθες να έχετε ιδιωτικά όνειρα και μυστικές φιλοδοξίες, και, όταν αυτά αποτυγχάνουν, κανείς δεν χρειάζεται να το ξέρει. Η απογοήτευση και η θλίψη είναι δικές σας. Δεν υπάρχει ντροπή στην ιδιωτική αποτυχία.
Τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές αποτυχίες φέρνουν τα δικά τους προβλήματα και τα δικά τους είδη πόνου. Αλλά αμφότερες χρειάζονται και απαιτούν μπόλικη αντοχή, ψυχική και σωματική.
Ο κανόνας των δύο ημερών και το «έξις δευτέρα φύσις»
Πριν από λίγα χρόνια, ο YouTuber και ντοκιμαντερίστας Matt D'Avella μοιράστηκε ένα απλό κόλπο για να μας βοηθήσει στις στιγμές της προσωπικής μας αντοχής. Είναι ένα κόλπο που μπορεί να μας αποτρέψει από το να αποτύχουμε εντελώς. Είναι γνωστό ως ο «κανόνας των δύο ημερών» που ακολουθούν πολλοί επιτυχημένοι μάνατζερ.
Ο κανόνας των δύο ημερών έχει να κάνει με τη δημιουργία συνηθειών. Οι συνήθειες σχηματίζονται όταν κάνουμε μια ενέργεια αρκετά συχνά ώστε να γίνει... δεύτερη φύση μας. Η ιδέα είναι να κάνεις συνειδητά ένα πράγμα τόσο συχνά ώστε τελικά να αρχίσεις να το κάνεις ασυνείδητα.
Όπως δήλωσε στο Big Think η συγγραφέας και podcaster Gretchen Rubin, «το βασικό πράγμα σε μια συνήθεια είναι ότι δεν παίρνεις μια απόφαση. Δεν αποφασίζεις αν θα βουρτσίσεις τα δόντια σου. Δεν αποφασίζεις αν θα χρησιμοποιήσεις τη ζώνη ασφαλείας. Δεν αποφασίζεις αν θα πας στο γυμναστήριο πρωί-πρωί. Έχεις ήδη αποφασίσει, και το πλεονέκτημα μιας συνήθειας είναι ότι από τη στιγμή που κάτι βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο, τότε ο εγκέφαλος δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει ενέργεια ή δύναμη θέλησης για να πάρει μια απόφαση».
Έτσι, αν θέλουμε να αποφύγουμε την αποτυχία εξ αρχής, πρέπει να μετατρέψουμε μια ενέργεια σε μια αυτόματη πράξη. Και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να κάνουμε κάτι επανειλημμένα. Σε αυτό το σημείο μπαίνει στο παιχνίδι ο κανόνας των δύο ημερών.
Ο κανόνας των δύο ημερών ορίζει ότι δεν πρέπει ποτέ να αφήνετε να περάσουν δύο ημέρες χωρίς να ενεργήσετε προς την κατεύθυνση του στόχου σας. Αν δεν έχετε πάει σήμερα στο γυμναστήριο, φροντίστε να πάτε αύριο. Αν δεν διαβάσατε τίποτα από το βιβλίο σας σήμερα, φροντίστε να το κάνετε την επόμενη.
Γιατί είναι επιτυχημένος
Ο κανόνας των δύο ημερών είναι τόσο επιτυχημένος επειδή αποδέχεται ότι οι άνθρωποι περιστασιακά θα τεμπελιάζουν. Ή θα τα φορτώνουν στον κόκορα. Ή θα θέλουν αποφόρτιση.
Θα έχουμε εκείνες τις καθημερινές στιγμές προσωπικής αποτυχίας, όταν δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με κάτι ενοχλητικό ή η δύναμη της θέλησής μας... μένει στο κρεβάτι.
Μια μέρα ξεκούρασης είναι σημαντική. Αλλά ο κανόνας των δύο ημερών είναι πανέξυπνος, επειδή δεν σας αφήνει να ξεφύγετε για πολύ από την στοχοθεσία σας. Λέει: «Εντάξει, ο χρόνος τελείωσε, πίσω σε αυτό τώρα».
Αν θέλετε όντως να κάνετε θετικές αλλαγές στη ζωή σας, ποτέ μην περάσετε πάνω από μία ημέρα χωρίς να κάνετε αυτή την αλλαγή.
Μερικά χρήσιμα παραδείγματα...
Όλα αυτά είναι ωραία και καλά, αλλά σε τι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον «κανόνα των δύο ημερών» στην καθημερινή και εργασιακή μας ζωή; Λοιπόν, εδώ είναι μερικές ιδέες για αρχή.
Ε-mails: Το κλασικό παράδειγμα του «μην ξεπερνάτε τη μία ημέρα» είναι με την απάντηση σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Εντάξει, όχι σε όλα τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ορισμένες δουλειές και ορισμένοι άνθρωποι λαμβάνουν εκατοντάδες μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου την ημέρα. Αλλά τα σημαντικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από σημαντικούς ανθρώπους και για σημαντικά πράγματα χρειάζονται προσοχή. Μην τα αφήνετε ποτέ πάνω από δύο ημέρες. Προσπαθήστε να απαντάτε αμέσως. Προσπαθήστε να απαντήσετε την ίδια μέρα. Αλλά αν δεν τα καταφέρετε, φροντίστε να επιστρέψετε την επόμενη μέρα. Υπάρχει λόγος που πολλές εταιρείες λένε: «Στόχος μας είναι να σας απαντήσουμε εντός 48 ωρών» - οτιδήποτε περισσότερο από αυτό μοιάζει προσβλητικό ή τεμπέλικο.
Αντιμετώπιση της εργασιακής αποτυχίας: Η Gretchen Rubin επισημαίνει ότι υπάρχει ένα δύσκολο ζήτημα στον πυρήνα του κανόνα των δύο ημερών. Υπάρχει μια μέση γραμμή που πρέπει να περπατήσουμε ανάμεσα στην αποφασιστικότητα και την αυτολύπηση. «Υπάρχει ένα είδος παράδοξου σχηματισμού συνηθειών», λέει η Rubin. «Από τη μία πλευρά, θέλεις να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι ένα ολίσθημα δεν είναι κάτι σπουδαίο, και αυτό είναι απολύτως αληθές. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι, όταν προσπαθείς να διαμορφώσεις μια συνήθεια, η συνέπεια έχει σημασία, ειδικά στην αρχή».