Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν το ελληνικό σινεμά εμφανίζει σημάδια «αναγέννησης».
Η καθοδική πορεία των 70’ς δείχνει να αναστρέφεται, με τους δημιουργούς να βρίσκουν έναν απρόσμενο σύμμαχο. Την ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία του κόσμου για το πρόβλημα των ναρκωτικών και της βίας των νέων, που έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση ταινιών όπως τα διαβόητα «Τσακάλια».
Μετρ (και) αυτού του είδους, αποδείχθηκε ο Γιάννης Δαλιανίδης. Ο Έλληνας σκηνοθέτης και σεναριογράφος είχε «γράψει» πολλά… χιλιόμετρα τα προηγούμενα χρόνια. Έγινε γνωστός και από κοινωνικά δράματα, αλλά κυρίως είχε συνδέσει το όνομά του με πιο… χαρούμενες καταστάσεις. Ιδιαίτερα στην κωμωδία, όπου υπέγραψε μερικές από τις πιο μεγάλες επιτυχίες της δεκαετίας του 1960. Βέβαια, σε παρόμοιο ύφος και αισθητική, την ίδια περίοδο περίπου, τα κατάφερε και στο μιούζικαλ που εκείνο το διάστημα είχε στην Ελλάδα την τιμητική του.
Δείτε περισσότερα με ένα κλικ εδώ.