Μια απίστευτη ερώτηση έκανε η Στεφανία Λυμπερακάκη καλεσμένη στην εκπομπή φλΕΡΤ στις 24 Μαΐου, σχετικά με τον Bob Dylan.
Λίγο πριν, υπήρξε σύνδεση με τον Διευθυντή της ΕΡΑ, Φώτη Απέργη, ο οποίος μίλησε για το αφιέρωμα που έκανε η Ελληνική Ραδιοφωνία για να τιμήσει τον Αμερικανό καλλιτέχνη. Αμέσως μετά, η Στεφανία που μας εκπροσώπησε στην Eurovision, γεμάτη απορία, ρώτησε: «Ποιος είναι ο Bob Dylan;»
Η Στεφανία είναι 18 χρόνων. Σε έρευνα που κάναμε διαπιστώσαμε με έκπληξη, πως, οι επτά στους δέκα ελληνόπαιδες κάτω των είκοσι ετών, δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο Bob Dylan. Σχεδόν όλοι όμως, ξέρουν ποιος είναι ο Τριαντάφυλλος, τον οποίο και αποκαλούν με το χαϊδευτικό Ντάφυ.
Το κακό, δεν είναι βέβαια ότι γνωρίζουν τον συμπαθέστατο Τριαντάφυλλο από το Survivor, το κακό είναι, ότι, αγνοούν τον Bob Dylan και πολλούς άλλους τεράστιους καλλιτέχνες. Οι περισσότεροι νέοι γνωρίζουν αυτό που προβάλλει η τηλεόραση. Θα πρέπει να μας προβληματίσει κάποτε, το σύστημα προβολής «αξιών» που ακολουθούν τα εμπορικά ΜΜΕ.
Τι γίνεται στα κανάλια
Πολλοί εξαιρετικοί καλλιτέχνες αδικούνται από τις ιδιωτικές τηλεοράσεις, όπου η μάχη για τα νούμερα τηλεθέασης, δεν αναδεικνύει τόσο τις μεγάλες αξίες. Το ίδιο συμβαίνει με ελάχιστες εξαιρέσεις και στα ιδιωτικά ραδιόφωνα.
Μια σειρά εξαιρετικοί τραγουδοποιοί (γενικότερα καλλιτέχνες) δεν προβάλλονται από τα ελληνικά ΜΜΕ, γιατί κάποιοι στα κανάλια που είναι σε θέσεις κλειδιά, θεωρούν ότι «δεν πουλάνε». Υπάρχει μια δικαιολογία για κάποιον που είναι στη Διεύθυνση Προγράμματος, ότι αν δεν πουλήσει το προϊόν, κινδυνεύει και η θέση του. Άρα καταφεύγει στην εύκολη λύση, στο γνωστό και εμπορικό.
Αυτό, αν και ακούγεται λογικό, δεν είναι και πάντα σωστό. Πρώτον, και το άγνωστο γίνεται εμπορικό, αν το προβάλλεις και το κάνεις γνωστό με κατάλληλο τρόπο. Ο Τριαντάφυλλος είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Ήταν άγνωστος στο νεανικό κοινό μέχρι να μπει στο Survivor, ενώ τώρα έγινε φίρμα.
Ύστερα, στο χέρι του καναλιού είναι το τι θα κάνει γνωστό. Είναι πιο έξυπνο να κάνεις γνωστό το ποιοτικό, που έχει ουσία και δυναμική, και που μακροχρόνια θα κάνει πωλήσεις.
Κατά τη γνώμη του γράφοντος, θα πρέπει οι Διευθυντές Προγράμματος, να αναθεωρήσουν τη στάση τους, ακολουθώντας μια άλλη στρατηγική τύπου SWINGING LONDON, που η προβολή του ποιοτικού, μετέτρεψε κάποτε την πόλη του Λονδίνου, σε παγκόσμιο πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο.
Σχετικά με την Eurovision
Με την ευκαιρία που αναφερθήκαμε στην Στεφανία Λυμπερακάκη, να πούμε και δυο λόγια για τον τρόπο που συμμετέχουμε στην Eurovision. Ο τρόπος της ανάθεσης τραγουδιού, δεν ευνοεί την ανάπτυξη μιας πολιτιστικής διαδικασίας.
Η ΕΡΤ πρέπει να προχωρήσει στην καθιέρωση Πανελλήνιου Φεστιβάλ, μέσα από το οποίο θα αναδεικνύεται και το τραγούδι που θα μας αντιπροσωπεύει στον Διαγωνισμό της Eurovision.
Στην Σουηδία, η διαδικασία για την ανάδειξη του υποψήφιου τραγουδιού που θα πάει στην Eurovision, διαρκεί 9 μήνες, και αποτελεί σοβαρότατο καλλιτεχνικό γεγονός, το γνωστό Melodifestivalen. Εκεί, πράγματι γίνεται μία εθνική προσπάθεια, που προκαλεί όχι μόνο την ανάδειξη, νέων καλλιτεχνικών ιδεών, αλλά και την ανάπτυξη της οικονομίας. Στον μεγάλο τελικό, που γίνεται στη Στοκχόλμη, πολλοί τουρίστες επισκέπτονται τη χώρα, μόνο για να παρακολουθήσουν το Φεστιβάλ.