Στο θάνατο του πατέρα της αναφέρθηεκ σήμερα η Σταματίνα Τσιμτσιλή στην εκπομπή της, περιγράφοντας τα συναισθήματα που είχε εκείνη την περίοδο.
«Το κάθε παιδί ζει διαφορετικά. Συνήθως, όταν ζεις κάτι στο σπίτι σου, στη ζωή σου ή σαν παιδί, ή θες να κάνεις κάτι για να αποφύγεις να το ξαναζήσεις ως ενήλικας ή χωρίς να το καταλάβεις, ασυνείδητα, ακολουθείς το ίδιο μοτίβο. Εμένα που ο μπαμπάς μου έφυγε νωρίς από το σπίτι, είχα πάντα όνειρο να κάνω μια οικογένεια και να είναι τα παιδιά με τη μαμά και τον μπαμπά.
Δε το έκανα συνειδητά, ασυναίσθητα το είχα ανάγκη. Όταν έχασα τον μπαμπά μου, είχα θυμό του “γιατί να γίνει” και είχα θυμό και με εμένα. Τότε, επειδή ήμουν σε μια ηλικία που δε τα πηγαίναμε και τέλεια εκείνη την περίοδο, είχαμε μια λογομαχία, δεν είχα προλάβει να του πω τα “σ’ αγαπώ”. Ένιωθα τύψεις και ενοχές γιατί ένιωθα ότι έφυγε και η τελευταία συζήτηση που είχαμε κάνει, ήταν πιο έντονη. Αλλά αυτό ήταν κάτι προσωπικό μου», ανέφερε η Σταματίνα Τσιμτσιλή.