Ο Σπύρος Παπαδόπουλος μίλησε στην κάμερα του «Πάμε Δανάη!» και αναφέρθηκε στο τέλος της εκπομπής «Στην υγειά μας ρε παιδιά», στο πρόβλημα που αντιμετώπισε με τον καρκίνο, στο θέατρο αλλά και στις σχέσεις του.
«Ημουν φανατικά εναντίον το γάμου κι έκανα δύο. Ήμουν φανατικά εναντίον των μακρόβιων σχέσεων κι έκανα 2-3 πολύ μεγάλες, δυνατές και σπουδαίες. Πριν τον γάμο μου με την Αθηνά Τσιλύρα, υπάρχει ακόμα ένας γάμος. Ούτε ξέρω πώς παντρευόμουν, γινόταν συνήθως για χατίρια άλλων... Δεν εννοώ της γυναίκας μου, της μαμάς, του άλλου... Ο άντρας δεν μπορεί να κρυφτεί όταν του φύγει η ερωτική επιθυμία. Η γυναίκα μπορεί. Δεν το θέλεις, αλλά δεν μπορείς να το ελέγξεις. Μη φανταστείς ότι υπήρξα πιστός άνθρωπος, προσπαθούσα. Δεν έκανα εύκολα την απιστία, αντιστεκόμουν πολύ. Έπρεπε να είναι κάτι που μου αρέσει τρομερά και μου μουδιάζει το σώμα και τότε έλεγα δεν γίνεται, πρέπει να το κάνω. Δεν έλεγα ότι απάτησα, ήταν κρυφό. Ποτέ δεν γύρισα χωρίς ενοχές πίσω, ήμουν χάλια. Με καταλάβαιναν από τα ηλίθια μάτια μου. Ηταν σκοτεινά, δούλευε η συνείδηση. Αλλά την επομένη το ξαναέκανα, όχι συχνά», είπε ο Σπύρος Παπαδόπουλος για τις σχέσεις της ζωής του και τον γάμο.
Αναφερόμενος στο τέλος της εκπομπής «Στην υγειά μας», ο Σπύρος Παπαδόπουλος αποκάλυψε:
«Προσπαθώ να ακούω την αλήθεια μέσα μου. Ξύπνησα στη Νάξο στις 5:30 κι έγραψα ότι είναι η τελευταία εκπομπή της χρονιάς. Κάποιοι το παρεξήγησαν και νόμιζαν ότι είναι το τελευταίο επεισόδιο... Είχαμε άλλα τρία και μία κυρία μάς τα έκοψε. Κυρία, καταχρηστικός όρος… Δεν προλάβαμε να χαιρετήσουμε. Υπέβοσκε κάτι στην ψυχή μου, γιατί γίνονταν πράγματα που δεν ήταν της αρεσκείας μου. Αλληθωρίζαμε λίγο προς τα νούμερα, τα οποία δεν κοιτούσα ποτέ. Εγώ ήθελα να παρουσιάζω τα τραγούδια που μεγάλωσα και να μαθαίνουν οι πιτσιρικάδες τον Τσιτσάνη και τον Βαμβακάρη. Γίνονταν όλο και πιο πολλές παρεκκλίσεις τα δύο τελευταία χρόνια και δεν ήθελα να έρθω σε ρήξη… Δεν προβλήθηκαν οι εκπομπές. Στην τηλεόραση, δυστυχώς, υπάρχουν άνθρωποι που είναι άσχετοι με το αντικείμενο, δεν αγαπούν και δεν σέβονται».
Για τη μάχη του με τον καρκίνο είπε: «Έγινα πραγματιστής κι είπα ότι θα το διαχειριστώ. Είχα ψυχραιμία. Ήταν πολύ δύσκολος και επικίνδυνος καρκίνος. Ο γιατρός μου είπε ''έχεις μια καρκινάρα σαν πορτοκάλι, μπορεί να έχεις τρεις μήνες ζωής''. Ο όγκος ήταν μέσα στο νεφρό. Αν είχαν βγει έξω τα καρκινικά κύτταρα, ήταν τελειωμένο. Αφαιρέσαμε το νεφρό, όπως ήταν».