Αφήνοντας πίσω του μια σπουδαία καριέρα στον κινηματογράφο, ο Σπύρος Φωκάς έφυγε σήμερα, Παρασκευή, από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών.
Ο καταξιωμένος ηθοποιός, ο οποίος τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με την υγεία του, στη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας συμμετείχε σε δεκάδες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ξεκινώντας τη διεθνή του καριέρα στην Ιταλία, και συνεχίζοντας στο Χόλιγουντ.
Εκεί, πρωταγωνίστησε σε ταινίες που έκαναν μεγάλη εμπορική επιτυχία, όπως το «Διαμάντι του Νείλου», του Λουίς Τίγκι, δίπλα στον Μάικλ Ντάγκλας, την Κάθριν Τέρνερ και τον Ντάνι ντε Βίτο, και «Ράμπο 3», του Πίτερ Μακ Ντόναλντ, με τον Σιλβέστερ Σταλόνε.
Ο ίδιος είχε αποκαλύψει σε παλαιότερη συνέντευξή του το πώς πήρε τον ρόλο του Μασούντ, του αρχηγού των Μουτζαχεντίν που πολεμούν τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν, στην ταινία «Ράμπο 3», περιγράφοντας, μάλιστα, και την πρώτη του συνάντηση με τον Σιλβέστερ Σταλόνε.
Σπύρος Φωκάς: Ο εργασιομανής Σιλβέστερ Σταλόνε και το… κινητό του γυμναστήριο
«“Σου έχω κλείσει ραντεβού με τον παράξενο”, μου είπε ο ατζέντης μου εκείνο το απόγευμα στο τηλέφωνο. “Κοίτα να του αρέσεις, γιατί είναι καλή η δουλειά για την οποία σε θέλει”... “Και τι να κάνω; Να κάτσω μπροστά του και να παίρνω πόζες;”. “Όχι, βρε συ... Απλά, να προσέξεις γιατί είναι δύσκολος τύπος”. Ο “παράξενος” και ο “δύσκολος” δεν ήταν άλλος από τον Σιλβέστερ Σταλόνε και τώρα ήμουν μπροστά του στα γραφεία της εταιρείας παραγωγής... Η ταινία για την οποία με ήθελε ήταν η συνέχεια της σειράς “Ράμπο”. Το “Ράμπο 3”», είχε αναφέρει τότε ο Σπύρος Φωκάς.
«“Λοιπόν, από πού είσαι;” με ρώτησε, όταν άκουσε να του μιλάω με κάποια προφορά. “Έλληνας είμαι”, του απαντάω... “Είσαι κι εσύ πουτ@@ας γιος όπως ο άλλος;”. Σε κάποιο από τα προηγούμενα έργα του, την “Κόμπρα”, είχε μια κακιά συνεργασία με τον Έλληνα σκηνοθέτη Τζορτζ Κοσμάτος. Αυτά, βέβαια, μου τα είπε αργότερα. Τώρα περίμενε την αντίδρασή μου. Εγώ, που δεν είχα ιδέα για το γεγονός αυτό, αποφάσισα να αντεπιτεθώ: “Πολύ χειρότερος”, του απαντάω στον ίδιο τόνο... “Καλά... Μου κάνεις... Η ταινία που κάνω γυρίζεται στο Ισραήλ. Θέλεις να έρθεις; Αν ναι, τότε λέω στη γραμματέα μου να τα κανονίσει με τον ατζέντη σου”. Δώσαμε τα χέρια, γύρισα σπίτι και την άλλη μέρα ετοιμάστηκα για ταξίδι, καθώς με πήρε ο ατζέντης μου στο τηλέφωνο, καταχαρούμενος, για να μου πει πως η δουλειά είχε κλείσει», συνέχισε ο ίδιος.
«Έφτασα και κατέλυσα στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο “Βασιλιάς Δαυίδ” της Ιερουσαλήμ. Η ταινία “Ράμπο” είναι πασίγνωστη. Δεν θα γράψω κάτι για την υπόθεση, παρά μόνον ότι, ενώ υποτίθεται ότι εκτυλίσσεται στο Αφγανιστάν, γυρίστηκε στο Ισραήλ, το οποίο διαθέτει τοπία ανάλογα. Ακόμα, μερικές σκηνές γυρίστηκαν στην Αριζόνα και είχα την ευκαιρία να δω από κοντά τα υπέροχα τοπία της. Αυτό που μου έχει μείνει από αυτήν την ταινία, όπου εγώ έπαιζα τον Μασούντ, τον αρχηγό των Μουτζαχεντίν, είναι ότι μου βγήκε η πίστη στη δουλειά. Ο Σιλβέστερ Σταλόνε είναι ο πιο εργασιομανής τύπος που έχω συναντήσει στη ζωή μου. Αν για όλους μας η μέρα έχει 24 ώρες, γι' αυτόν έχει 26!», τόνισε ο Σπύρος Φωκάς για τον διάσημο Ιταλοαμερικανό ηθοποιό.
«Εκτός τούτου, ήταν και μανιακός με τη γυμναστική. Είχε κουβαλήσει με αεροπλάνο ολόκληρο γυμναστήριο, πλήρες, με όλα τα όργανα, που του το εγκατέστησαν σε έναν μεγάλο χώρο του ξενοδοχείου. Εγώ το έμαθα τυχαία ένα απόγευμα, όταν, καθώς περιδιάβαινα τους χώρους του ξενοδοχείου, είδα τα όργανα γυμναστικής και θαύμασα την έκτασή τους. “Μπράβο! Ωραίο χώρο διαθέτει το ξενοδοχείο σας για γυμναστική” είπα σε κάποιον υπάλληλο που έτυχε να περνάει από μπροστά μου. “Δεν πρόκειται για το γυμναστήριο του ξενοδοχείου”, μου απάντησε. “Το γυμναστήριο αυτό είναι του κυρίου Σταλόνε, ήρθε με ειδική πτήση της FedEx και το εγκαταστήσαμε εδώ για αποκλειστική του χρήση”... Κατάλαβα... Με τόσα λεφτά που έβγαζε ο άνθρωπος, είχε για να πληρώνει όλες τις τρέλες του», περιέγραψε ακόμη ο Σπύρος Φωκάς.